ITPB1/415-469/13/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2011 r. dokonywał dostaw cukru do krajów UE i wystawiał faktury VAT w walucie euro. Należności z tego tytułu wpływały na rachunek walutowy również w walucie euro. Ponieważ w kraju za zakup cukru Wnioskodawca płacił w walucie polskiej, środki z konta walutowego w banku z którego Wnioskodawca usług korzysta, były wymieniane na walutę polską, przy czym każda operacja była uzgadniana z bankiem telefonicznie. Powyższe operacje traktowane były jako przewalutowanie, które nie powoduje powstania podatkowych różnic kursowych, nie wpływa na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie zostały one ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Powyższe operacje dokumentowane były "potwierdzeniem zawarcia transakcji". Kurs rozchodu po jakim Wnioskodawca odsprzedawał walutę bankowi różnił się od kursu kupna waluty zastosowanego przez bank w dniu odsprzedaży, w wyniku czego powstały dodatnie lub ujemne różnice kursowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należało traktować powyższe operacje, czy jako wymianę waluty nie wpływającą na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też powstają w tym przypadku podatkowe różnice kursowe, które powinny być ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ powyższe operacje dokonywane były w celu pozyskiwania środków płatniczych w walucie polskiej dotyczących zapłaty zobowiązań z działalności gospodarczej, różnice kursowe z odsprzedaży bankowi waluty obcej powinny stanowić podatkowe różnice kursowe, które powinny być ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej posiada rachunek walutowy w Euro. Na rachunek ten wpływają należności z tytułu sprzedaży cukru. Ponieważ w kraju za zakup cukru Wnioskodawca płacił w walucie polskiej, środki z tego konta walutowego wymieniane są na walutę polską.

Zasady ustalania różnic kursowych, w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów reguluje art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 24c ust. 3 pkt 3, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z powyższych przepisów wynika, iż w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą mogą powstawać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym podmiotu gospodarczego. Dokonując przewalutowania środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku walutowym na złotówki, Wnioskodawca dokonuje w istocie sprzedaży tych walut bankowi. Przyczyną powstania różnic kursowych w tym przypadku jest różny kurs walut pomiędzy dniem wpływu środków pieniężnych (wartości pieniężnych) na rachunek walutowy a dniem przewalutowania tych środków (wartości) na złotówki.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w momencie przewalutowania Euro z konta firmowego na walutę polską mogą powstać różnice kursowe, zwiększające przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (jako dodatnie różnice kursowe) bądź zwiększające koszty tej działalności (jako ujemne różnice kursowe).

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub ksiąg rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której obowiązany jest ewidencjonować przychody i koszty mające wpływ na ustalenie podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, iż przychody i koszty powstałe z tytułu różnic kursowych od środków własnych zgromadzonych na rachunku walutowym, jako mające wpływ na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, powinny być ujęte w księdze.

Zauważyć należy, iż różnice kursowe mogą powstać jedynie w momencie przewalutowania (bądź innego wydatkowania środków pieniężnych) z konta prowadzonego dla pozarolniczej działalności gospodarczej, na cele również związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie wystąpią natomiast różnice kursowe w przypadku przewalutowania na cele prywatne, osobiste Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.