ITPB1/415-419/07/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 26 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego współmałżonka w przypadku sprzedaży przez drugiego współmałżonka, należącego do jego majątku odrębnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 26 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego współmałżonka w przypadku sprzedaży przez drugiego współmałżonka, należącego do jego majątku odrębnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 marca 2007 r. została zawarta w formie aktu notarialnego umowa darowizny, na podstawie której mąż Wnioskodawczyni, jako obdarowany, otrzymał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w E. Stroną ww. umowy był tylko współmałżonek, a przedmiot darowizny stanowi jego odrębny majątek. Darczyńca, jak i obdarowany są rodzonymi braćmi. Następnie w dniu 26 maja 2007 r. mąż Wnioskodawczyni zameldował się na pobyt stały w darowanym mieszkaniu, a po upływie 12 miesięcy od dnia zameldowania zamierza sprzedać ww. lokal. Nadto, oboje małżonkowie są opodatkowani odrębnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży mieszkania, należącego do majątku odrębnego jednego ze współmałżonków, dokonanej po upływie 12 miesięcy od dnia zameldowania, drugi współmałżonek - niezameldowany w tym mieszkaniu - będzie zobowiązany do uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolnymi od podatku są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, jeżeli podatnik był zameldowany w takim budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. W opinii Wnioskodawczyni nie dotyczy jej również przepis art. 21 ust. 22 cytowanej ustawy, ponieważ nabyte mieszkanie przynależy do majątku odrębnego męża, co skutkuje tym, iż w przypadku sprzedaży ww. lokalu (po upływie dwunastomiesięcznego okresu zameldowania jej męża na pobyt stały) nie będzie miała obowiązku uiszczenia z tego tytułu podatku. Co więcej, Wnioskodawczyni - na poparcie swojego stanowiska - wskazuje na indywidualizację podatnika, przejawiającą się w tym, iż każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem. Przepis regulujący ulgę meldunkową nie precyzuje, czy w przypadku małżeństw wymagany jest meldunek obojga współmałżonków, czy tylko jednego z nich, a to - według Wnioskodawczyni - sprawia, że niejasności prawa należy rozpatrywać na korzyść podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Obok zdefiniowanego w art. 31 cytowanej ustawy majątku wspólnego istnieje również majątek osobisty każdego ze współmałżonków. Zgodnie z art. 33 pkt 2 ww. ustawy do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Zatem w sytuacji opisanej we wniosku prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte - w drodze darowizny - przez męża Wnioskodawczyni do jego majątku osobistego. Co więcej, w przytoczonej umowie darowizny brak jest oświadczenia woli darczyńcy, sankcjonującego nabycie prawa do lokalu do majątku wspólnego obdarowanego i jego żony. Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Wnioskodawczyni i jej małżonek zawarli umowę rozszerzającą majątek wspólny o darowane prawo do lokalu mieszkalnego. Natomiast w zajętym stanowisku w sprawie oceny prawnej znalazło się stwierdzenie, że każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem.

Z treści art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż podatnikami tego podatku są osoby fizyczne. Ponadto - zasadą prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, wyrażoną w przepisie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jest podleganie każdego z małżonków odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Wprawdzie na zasadach określonych w ustępie 2 i 3 cytowanego artykułu mogą oni podlegać łącznemu opodatkowaniu, wtedy podatek określa się w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. Jednakże podatnikiem podatku dochodowego jest ta osoba fizyczna, która uzyskała dochód podlegający opodatkowaniem tym podatkiem.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której przedmiot planowanej sprzedaży pochodzi z majątku osobistego męża.

W kwestii sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy wskazać iż, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ona źródłem przychodów, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. c) cytowanej ustawy wolnym od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia ww. prawa do lokalu mieszkalnego, jeżeli podatnik był zameldowany w objętym tym prawem lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Jedna z zasad prawa rzeczowego głosi, że nikt nie może przenieść prawa, które mu nie przysługuje. Wnioskodawczyni nie jest właścicielką bądź współwłaścicielką opisanego we wniosku spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, nie może więc dokonać zbycia tego prawa. Skutki prawnopodatkowe planowanej sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu dotyczyć więc będą wyłącznie męża, jako jedynego właściciela i dysponenta swojego majątku osobistego.

Wobec powyższego odpłatne zbycie ww. prawa do lokalu mieszkalnego, planowane przez współmałżonka, w świetle przytoczonych przez Wnioskodawczynię okoliczności, nie zrodzi po Jej stronie obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego, również w przypadku uzyskania przez męża - po spełnieniu przytoczonych warunków - zwolnienia z podatku z uwagi na tzw. ulgę meldunkową (art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. c) ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.