ITPB1/415-410/09/MR - Zasady odliczenia od dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty darowizny pieniężnej przekazanej na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2009 r. (data wpływu 7 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości udokumentowania darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości udokumentowania darowizny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dnia 12 lutego 2008 r. wpłacił darowiznę pieniężną na rzecz organizacji pożytku publicznego - Stowarzyszenia. Wpłata została dokonana w banku na rachunek bankowy ww. organizacji. Sporządzając dowód wpłaty za pomocą programu komputerowego Wnioskodawca omyłkowo wybrał w pozycji osoby wpłacającej Stowarzyszenie, a nie jak być powinno swoją osobę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji sporządzając zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2008 - PIT-36 Wnioskodawca może odliczyć od dochodu wpłaconą darowiznę.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wymogi określone w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ darowizna została wpłacona na rachunek bankowy Stowarzyszenia - organizacji pożytku publicznego. Pomyłkowo wypełnił dowód wpłaty na co ma pokwitowanie przez bank oraz zaświadczenie od obdarowanego, iż Stowarzyszenie to samo sobie nie wpłaciło darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Stosownie do art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

Należy w tym miejscu odwołać się do treści przepisu art. 26 ust. 7 ww. ustawy, który odnosi się do sposobu dokumentowania wydatków na cele wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 2 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 9, gdy dokonano darowizny pieniężnej, odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana "dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego".

Tym samym, właściwym dokumentem potwierdzającym dokonanie darowizny pieniężnej uprawniającym do skorzystania z ulgi, jest w oparciu o ww. przepis, bankowy dowód wpłaty dokonanej osobiście przez podatnika.

Należy zauważyć, iż użyte pojęcie "dowód wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego" jest pojęciem szerokim i obejmuje swym zakresem rozmaite formy dowodzenia wpłat na rachunek bankowy. Dlatego też, wszelkie dowody wpłat na rachunek bankowy obdarowanego, z których oprócz numeru tego rachunku, jednoznacznie wynika nazwisko darczyńcy, kwota darowizny, jak również na jaki cel ją przekazano, będą stanowiły dla darczyńcy dowód, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonał wpłaty darowizny pieniężnej na rachunek Stowarzyszenia. Jednocześnie wskazano, że potwierdzeniem przekazania darowizny jest bankowy dowód wpłaty, na którym wskutek omyłki jako osoba wpłacająca figuruje obdarowane Stowarzyszenie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone podstawy prawne należy uznać, iż brak jednoznacznego wskazania na dowodzie wpłaty Wnioskodawcy jako darczyńcy, pozbawia Jego prawa do skorzystania z odliczeń od dochodu w zakresie dokonanej darowizny.

Należy bowiem mieć na uwadze, szczególny charakter ulg i zwolnień.

Korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym z ulgi przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z ulgi z tytułu dokonanej darowizny m.in. od posiadania dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego. Z dowodu wpłaty, którym dysponuje Wnioskodawca nie wynika, iż to on jest darczyńcą. Okoliczności tej nie zmienia dodatkowe pokwitowanie wystawione przez bank oraz zaświadczenie obdarowanego, gdyż dokumenty te nie spełniają wymogów przewidzianych przez ustawodawcę, a określonych w art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Natomiast przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.