ITPB1/415-37/07/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2007 r. (data wpływu 23 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jest Pan kawalerem i samotnie zamieszkiwał Pan i wychowywał swoją 3-letnią córkę. Dziecko było na Pana wyłącznym utrzymaniu, matka dziecka nie zamieszkiwała z Panem i córką i nie prowadziła z Panem wspólnego gospodarstwa domowego, przy czym władza rodzicielska przysługiwała obojgu rodzicom.

W dniu 1 sierpnia 2007 r. wystosowano wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, przedmiotowe wezwanie zostało odebrane w dniu 8 sierpnia 2007 r.. W dniu 14 sierpnia 2007 r. (data wpływu 17 sierpnia 2007 r.) złożył Pan odpowiedź na ww. wezwanie, w której wskazał Pan, iż stan faktyczny przedstawiony we wniosku dotyczy roku podatkowego 2005, samotnie wychowywał Pan córkę przez cały rok podatkowy. Ponadto w przedmiotowym uzupełnieniu wskazano, iż w roku podatkowym 2005 nie był Pan opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne, nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jak również nie miały do Pana zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym. Jednocześnie wskazał Pan, iż zeznanie podatkowe zostało złożone dnia 25 kwietnia 2006 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy może się Pan rozliczyć jako ojciec samotnie wychowujący dziecko.

Pana zdaniem przysługuje Panu prawo rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2005 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 wskazanej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników, poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy wskazać, iż jako kawaler samotnie wychowujący dziecko - matka dziecka nie zamieszkiwała z Panem i córką i nie prowadziła z Panem wspólnego gospodarstwa domowego - oraz z uwagi na fakt, iż w roku 2005 nie był Pan podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne, jak również nie prowadził Pan działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast zeznanie podatkowe, w którym rozliczył się Pan w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko złożone zostało 25 kwietnia 2006 r., co do zasady ma Pan prawo do rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Należy podkreślić, iż opisywane preferencyjne rozliczenie dotyczy tylko jednego z rodziców, co wynika z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w cytowanym powyżej art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przypadku gdyby obydwoje rodzice rozliczali się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wówczas koniecznym byłoby dokonanie ustaleń, kto rzeczywiście wychowuje dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosi również wszelkie konsekwencje wychowawcze.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, który nie musi odzwierciedlać stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, gdyż tut. Organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. W konsekwencji jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul.Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.