ITPB1/415-361/14/KW - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej wyłączną własność podatnika na skutek podziału majątku małżonków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 20014 r. (data wpływu 2 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 marca 2007 r. Wnioskodawca nabył, do majątku objętego wspólnością ustawową, nieruchomość stanowiącą działkę położoną w D. W dniu 28 lipca 2008 r. nastąpiło uprawomocnienie się wyroku rozwodowego. Następnie, 21 stycznia 2011 r., byli małżonkowie dokonali podziału majątku wspólnego.

Na potrzeby podziału majątku wspólnego rzeczoznawcy dokonali wyceny posiadanych przez byłych małżonków nieruchomości w następujący sposób:

* działka w D. (0,1336 ha) - 60.000 zł,

* działka w M. (0,1437 ha) - 180 000 zł,

* działka w C. (0,1079 ha) - 70 000 zł,

* działka w P. (0,0710 ha) + udział w drodze - 49 000 zł,

* działka w T. (0,1575 ha) - 273 000 zł.

Podział majątku został dokonany w taki sposób, że była żona Wnioskodawcy stała się wyłączną właścicielką nieruchomości stanowiących działki:

* położonej w P. (+ udział w drodze),

* położonej w T.

Wnioskodawca natomiast stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości stanowiących działki:

* położonej w M.,

* położonej w C.,

* położonej w D.

Dnia 12 marca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał działkę w D. za kwotę 76 152 zł. Ponadto zaznaczył, że w tej sprawie nie toczy się postępowanie w urzędzie skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Jaka jest data pierwotnego nabycia sprzedanej nieruchomości.

2. Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości spowoduje obowiązek zapłacenia podatku dochodowego. Jeżeli tak to w jakiej kwocie (w jaki sposób wyliczonej).

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zniesienia współwłasności poprzez umowę o podziale majątku wspólnego jego udział w całości majątku się nie zmienił. Dlatego za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości należy przyjąć dzień jej pierwotnego nabycia (tekst jedn.: 23 marca 2007 r.) a nie datę zniesienia współwłasności (tekst jedn.: 21 lutego 2011 r.). W związku z tym przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w 2007 r. nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu określonego w tym przepisie, a co za tym idzie nie rodzi to po jego stronie obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wyrażone w interpretacji z dnia 16 kwietnia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu. Tak więc w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z treścią art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 kodeksu). Dopiero z chwilą ustania wspólności ustawowej ulega ona przekształceniu, co do zasady we współwłasność w częściach równych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 28 lipca 2005 r. (PB2/PS/033-0421-1252/04), gdzie stwierdza się, że za datę nabycia nieruchomości w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez byłego małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział byłego małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wskutek podziału majątku wspólnego Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości o łącznej wartości 310.000 zł. Natomiast pozostałe nieruchomości o łącznej wartości 322.000 zł stały się własnością żony Wnioskodawcy. Mimo to Wnioskodawca stwierdził, że w wyniku podziału jego udział w majątku wspólnym nie zmienił się. Należy jednak zauważyć, że Wnioskodawca nie zawarł tej ostatniej okoliczności w opisie zaistniałego stanu faktycznego, lecz jest to jedynie jego przekonanie wyrażone we własnym stanowisku w sprawie. Niemniej, przedstawiony stan faktyczny pozwala wysnuć wniosek, że w wyniku podziału majątku po stronie Wnioskodawcy nie nastąpiło dodatkowe przysporzenie majątkowe, a więc wartość otrzymanej przez niego nieruchomości w wyniku podziału majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że datą nabycia przedmiotowej nieruchomości jest dzień jej nabycia w czasie trwania wspólności majątkowej, tj. 23 marca 2007 r. Jej sprzedaż nastąpiła zaś 12 marca 2014 r., a więc po upływie pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynności tej nie można zatem uznać za źródło przychodu, a co za tym idzie przychody uzyskane z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Ponadto należy wskazać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku (w tym przypadku akt notarialny) nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Organ nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.