ITPB1/415-324/07/DP - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamowaniem i promowaniem firmy na imprezach plenerowych i festynach.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamowaniem i promowaniem Firmy na imprezach plenerowych i festynach - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z reklamowaniem i promowaniem Firmy na imprezach plenerowych i festynach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pośrednictwa finansowego, polegającą na zawieraniu umów kredytowych we współpracujących ze Spółką jednostkach handlowych z klientami tych sklepów oraz udzielania pożyczek gotówkowych. Kredyty i pożyczki udzielane są w imieniu i na rachunek jedynego zleceniodawcy, jakim jest BANK S.A. Jedną z metod pozyskiwania nowych punktów handlowych, których klienci mogliby zawierać umowy kredytowe za pośrednictwem Spółki oraz pozyskiwania klientów i udzielania pożyczek gotówkowych jest szeroko prowadzona akcja promocyjno-reklamowa związana z promowaniem pozytywnego wizerunku BANK S.A., Spółki oraz reklama usług świadczonych przez Spółkę. W praktyce polega to na organizowaniu dużych imprez plenerowych i festynów dostępnych dla wszystkich mieszkańców i regionu. Imprezy te mają profesjonalną oprawę artystyczną, często występują na nich jako "gwiazda" znane w Polsce zespoły muzyczne, a całość uzupełniają inne atrakcje w stylu pokazów rycerskich, gier, zabaw i konkursów. Na każdej tego typu imprezie funkcjonuje punkt konsultacyjny Spółki, w którym uczestnicy festynu informowani są o usługach świadczonych przez Wnioskodawcę i zachęcani do korzystania z usług przez nią świadczonych, rozdawane są ulotki reklamujące kredyty i pożyczki. Konferansjerzy reklamują Spółkę i usługi świadczone przez Spółkę również ze sceny, a całość uzupełniają tablice i banery reklamowe związane z ofertą Firmy. W imprezach tego typu organizowanych na brodnickim rynku, w plenerze, na poligonie wojskowym czy na boisku sportowym bierze udział do kilku tysięcy osób, potencjalnych klientów. Działania tego typu Spółka podjęła i kontynuuje w związku z wyraźnym ich wpływem na znajomość oferty Firmy wśród mieszkańców regionu (na terenie działa już kilkadziesiąt tego typu firm oferujących kredyty i pożyczki gotówkowe) oraz na przychody Firmy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z: opłaceniem zespołu muzycznego, pokazów rycerskich, usług jazdy konnej, oprawy artystycznej i konferansjerki; zakupem nagród rzeczowych (medali, pucharów) dla zwycięzców gier i zabaw oraz zabezpieczeniem technicznym imprezy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji tego typu imprez można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Spółka ponosi te koszty, gdyż z przeprowadzonej analizy osiąganych w Firmie przychodów wynika, że mają one niewątpliwy i bezpośredni związek z uzyskiwanymi przychodami. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Kilkutysięczna rzesza osób uczestnicząca w festynie, odpowiednio informowana o usługach Firmy w czasie trwania festynu, stanowi bardzo prawdopodobne źródło pozyskania nowych klientów. Należy jednocześnie zaznaczyć, iż o frekwencji potencjalnych klientów na imprezach tego typu, decyduje często tzw. "gwiazda" stąd niejednokrotnie kilkunastotysięczne wydatki na zakontraktowanie i występ na festynie tego typu "gwiazdy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

Zwrot "w celu" użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji "reklama", w związku z tym należy przyjąć wykładnię językową. Właściwe określenie zakresu tego pojęcia ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Słownik Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. definiuje reklamę jako "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług". Celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia. Polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki, cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka w ramach akcji promocyjno-reklamowych celem pozyskiwania nowych punktów handlowych, których klienci będą mogli zawierać umowy kredytowe za pośrednictwem Spółki oraz pozyskiwania klientów indywidualnych celem udzielania im pożyczek gotówkowych organizuje duże imprezy plenerowe i festyny dostępne dla wszystkich mieszkańców i regionu. Imprezy te mają profesjonalną oprawę artystyczną, często występują na nich jako "gwiazda" znane w Polsce zespoły muzyczne, a całość uzupełniają inne atrakcje w stylu pokazów rycerskich, gier, zabaw i konkursów. Na każdej tego typu imprezie funkcjonuje punkt konsultacyjny Spółki, w którym uczestnicy festynu informowani są o usługach świadczonych przez Spółkę i zachęcani do korzystania z usług świadczonych przez Spółkę, rozdawane są ulotki reklamujące kredyty i pożyczki. Konferansjerzy reklamują Spółkę i usługi świadczone przez Spółkę również ze sceny, a całość uzupełniają tablice i banery reklamowe związane z ofertą Firmy.

Mając na względzie przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa i ich wykładnię, utrwaloną w orzecznictwie, stwierdzić należy, iż organizowanie festynów, imprez plenerowych z udziałem znanych w Polsce zespołów muzycznych -"gwiazd", pokazów rycerskich, gier, zabaw i konkursów w ramach promocji jest środkiem zmierzającym do wzrostu sprzedaży produktów Wnioskodawcy, a tym samym istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi kosztami, a przychodami Spółki - o ile wymienione przez Spółkę działania mają na celu zwiększenie osiąganego przychodu. Wydatki tego rodzaju - co do zasady - przyczyniają się do podnoszenia efektywności sprzedaży produktów Spółki, mogą więc stanowić koszt uzyskania przychodów. W gestii podatnika leży jednak wykazanie zasadności zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów poprzez wykazanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wpływem ponoszonych wydatków na wysokość uzyskanych z niej przychodów lub zachowania źródła przychodów oraz racjonalnego uzasadnienia potrzeby tych wydatków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.