ITPB1/415-260/10/DP - Określenie momentu powstania przychodu z tytułu zapłaty czesnego przez słuchaczy szkoły przed ukończeniem nauki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie szkół dla dorosłych, na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Działalność szkół finansowana jest dotacją przedmiotową otrzymywaną ze Starostwa Powiatowego oraz z wpłat czesnego przez słuchaczy. Sposób opłat czesnego przez słuchaczy reguluje statut. Zgodnie ze statutem słuchacz informowany jest przed rozpoczęciem nauki o wysokości oferowanego czesnego za cały okres nauki.

Ze słuchaczami nie są podpisywane żadne umowy. Podstawą rozpoczęcia nauki jest wpis do księgi słuchaczy: zgodnie ze statutem szkoły słuchacz jest informowany o sposobie wpłat czesnego. Nie ma obowiązku wpłat czesnego co miesiąc w równych wysokościach, dopuszczalne jest regulowanie czesnego w dowolnych kwotach i dowolnym czasie przez cały okres nauki, ważne żeby cała należność zgodnie z ofertą została uregulowana przed ukończeniem nauki, najpóźniej przed odbiorem świadectwa. Powyższe oznacza, że słuchacz może, np. na początku nauki wpłacić całą kwotę, może wpłacać czesne w równych kwotach co miesiąc, może wpłacić jednorazowo za semestr lub na końcu każdego roku za cały okres nauki. Ważne jest aby tego dokonał przed wydaniem świadectwa. Na pokrycie wydatków bieżących związanych z prowadzeniem szkoły służy dotacja. Szkoła nie wystawia dla wszystkich słuchaczy rachunków. Rachunki wystawiane są tylko dla tych słuchaczy, którzy się o to zwrócą. Pozostali wpłacają dowolnie na konto bankowe lub w sekretariacie szkoły na podstawie dowodów "KP". Na podstawie tych danych wpłaty są księgowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów raz w miesiącu i wpłacona należność stanowi podstawę do ustalenia dochodu do opodatkowania po uwzględnieniu kosztów nierozliczonych dotacją.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wpłat czesnego.

Uważa Pani, iż zgodnie ze statutem szkoły obowiązek podatkowy z tytułu wpłat czesnego powstaje w momencie ich wpłat, tj. w momencie uregulowania należności gotówką w sekretariacie szkoły lub wpłaty przelewem na konto w banku w wysokości tych wpłat lub jeśli jest wystawiony rachunek w wysokości w nim określonej bez względu na to, czy jest uregulowany, czy też nie.

Wysokość kwoty należnej, statut szkoły określa za cały okres kształcenia i jest ona płatna najpóźniej przed wydaniem świadectwa o ukończeniu szkoły.

Taki częściowy system wpłat czesnego daje elastyczność jego regulowania dla słuchaczy i uważa Pani, iż nie jest sprzeczny z przepisami o systemie oświaty i podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w oparciu o przepis art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Z cytowanego przepisu art. 14 ust. 1c ww. ustawy, wynika jednoznacznie, iż w celu ustalenia daty powstania przychodów należnych, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy doszło do zaistnienia okoliczności wskazanych w zdaniu wstępnym art. 14 ust. 1c. Jeżeli więc dojdzie do wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, bez wystawienia faktury albo uregulowania należności, wówczas należy uznać, iż decydujące będzie wydanie towarów lub wykonanie usługi i to w tym dniu powinien zostać wykazany przychód należny z tego tytułu.

Natomiast wykazanie przychodów należnych z tytułu wykonywania usług w innej dacie niż dzień wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), a więc w dniu wystawienia faktury albo w dniu uregulowania należności, będzie możliwe, gdy wystawienie faktury albo uregulowanie należności będzie miało miejsce przed wykonaniem usługi. Uregulowanie należności przed dniem wykonania usługi oznaczać będzie, iż przychód musi zostać wykazany w dacie uregulowania należności, zgodnie z zasadą, że przychód ten nie może powstać później niż dzień uregulowania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Wskazać przy tym należy, iż uregulowanie należności przed wykonaniem usługi, mające ostateczny i definitywny charakter, nie stanowi zaliczek otrzymanych na poczet usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, niezaliczanych do przychodów zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że ze słuchaczami nie są podpisywane żadne umowy. Podstawą rozpoczęcia nauki w szkole jest wpis do księgi słuchaczy: zgodnie ze statutem szkoły słuchacz jest informowany o sposobie wpłat czesnego. Nie ma on jednak obowiązku wpłat czesnego co miesiąc w równych kwotach, dopuszczalne jest regulowanie czesnego w dowolnych kwotach i dowolnym czasie przez cały okres nauki, ważne żeby cała należność zgodnie z ofertą została uregulowana przed ukończeniem nauki, najpóźniej przed odbiorem świadectwa. Zatem słuchacz może, np. na początku nauki wpłacić całą kwotę, może wpłacać czesne w równych wysokościach co miesiąc, może wpłacić jednorazowo za semestr lub na końcu każdego roku za cały okres nauki.

Oznacza to, że w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej nie zawsze świadczone usługi edukacyjne są wcześniejsze niż wystawienie faktury lub uregulowanie należności.

Zatem, w przypadku zapłaty za świadczenie usług edukacyjnych przed zakończeniem nauki zastosowanie będzie miał ww. przepis art. 14 ust. 1c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, iż w takim przypadku za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się dzień uregulowania należności.

Natomiast, w sytuacji gdy należność wynikająca ze statutu szkoły nie zostanie uregulowana przed zakończeniem nauki, przychód w wysokości kwoty należnej wynikającej ze statutu szkoły, powstanie z dniem wykonania tych usług (zakończenia nauki), zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1c ww. ustawy.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, nie rozstrzyga zaś kwestii prawidłowości działań na gruncie przepisów odrębnych (w tym przepisów o systemie oświaty).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.