ITPB1/415-249/07/PSZ - Zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup łodzi z żaglem i wykonania na niej grafiki reklamowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 20 września 2007 r.) uzupełnione pismem z dnia 18 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup łodzi z żaglem i wykonania na niej grafiki reklamowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup łodzi z żaglem i wykonania na niej grafiki reklamowej. Na wezwanie tut. organu wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 października 2007 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu odzieżą. Z jednym z producentów odzieży podpisał Pan umowę na wyłączność. Z umowy tej wynika, że jest Pan zobowiązany, pod groźbą jej zerwania, do przeznaczania 1% obrotów ze sprzedaży ich produktów na reklamę. W tym celu zakupił Pan łódź żeglarską wraz z osprzętem. Na żaglu oraz na kadłubie łodzi zlecił Pan umieszczenie materiałów reklamowych, tj. logo, nazwę firmy, adres sklepów. Tak oznakowaną łódź przekazał Pan do użytkowania miejscowemu klubowi żeglarskiemu, pod następującymi warunkami:

Wydatki na zakup łodzi z żaglem oraz koszty wykonania grafiki reklamowej wyniosły łącznie 6.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt wykonywanej w powyższy sposób reklamy firmy można uznać za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na reklamę publiczną jest kosztem uzyskania przychodu. Taki nośnik reklamy, jakim jest łódź, dociera do szerokiego kręgu odbiorców.

Zdaniem Pana, nie ma w tym przypadku zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż łódź nie jest środkiem trwałym, służy do prowadzenia działalności (spełnia funkcję reklamową), mimo że wykorzystywana jest także przez osoby trzecie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. zmieniono brzmienie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z nową jego treścią, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Od 1 stycznia 2007 r. podatnicy mają więc prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na reklamę (zarówno publiczną, jak i niepubliczną).

Z powołanych przepisów podatkowych wynika, iż wydatki na reklamę mogą być kosztem podatkowym. Jednocześnie przepisy te nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reklamy. Nie świadczy to jednak o tym, iż każdy wydatek określany jako reklamowy, może być kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów.

W myśl generalnej zasady zawartej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, za koszty uzyskania przychodów można uznać jedynie te racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które spełniają łącznie następujące warunki:

Reklama, najczęściej bywa przedstawiana jako komunikat, który ma za zadanie zwiększyć popyt, a w konsekwencji - sprzedaż określonego produktu. Reklamą jest każdy przekaz zmierzający do promocji i sprzedaży, bądź innych form korzystania z towarów lub usług, popieranie określonych postaw lub idei, albo dążenie do osiągnięcia innego efektu pożądanego przez reklamodawcę.

Celem reklamy jest przekazywanie pozytywnych informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia. Polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu bądź do korzystania z usługi. Może to być realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu (plakat, reklama świetlna, reklama w prasie, radiu, telewizji).

Pojęcie "reklama" oznacza zatem wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach, w celu zachęcenia ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że zakupił Pan łódź żeglarską wraz z osprzętem, na której umieszczono reklamę w postaci logo, nazwy firmy oraz adresów sklepów. Poniesione więc przez Pana wydatki na wykonanie reklamy na żaglu oraz kadłubie łodzi stanowią koszty uzyskania przychodów, jako wydatki związane z reklamą, a zatem związane z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej przez Pana działalności.

Należy jednak zauważyć, że kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów winien Pan kierować się podstawową zasadą związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, gdyż to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia tego faktu.

Natomiast koszt zakupu łodzi żeglarskiej, pomimo umieszczenia na żaglach i kadłubie napisów reklamowych, nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatek na zakup tego "nośnika reklamy" nie jest wydatkiem na reklamę. Ze swej istoty łodzie pełnią bowiem inną rolę niż funkcja reklamowa.

Ponadto podkreślić należy, iż zakupiona przez Pana łódź nie jest wykorzystywana w prowadzonej działalności handlowej.

W złożonym wniosku wskazuje Pan, iż zakupiona łódź żeglarska nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Przekazana ona została do nieodpłatnego użytkowania klubowi żeglarskiemu.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do zaliczenia wydatków związanych z zakupem łodzi do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.