ITPB1/415-206/07/WM - Ustalenie wartości początkowej modernizowanego obiektu oraz zasady amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, po nabyciu tego środka przez podatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu, naprawy i konserwacji urządzeń do sprzątania. Do realizacji celów związanych z działalnością gospodarczą wynajął Pan w dniu 20 września 2006 r. halę. Ponieważ nie była ona przystosowana do potrzeb prowadzonej działalności, poniósł Pan nakłady inwestycyjne modernizujące ww. obiekt. Wydatki poniósł Pan w miesiącach październik - grudzień 2006 r. Modernizację zakończył Pan i oddał Pan zmodernizowany obiekt do użytku w miesiącu styczniu 2007 r. Nakłady zakwalifikował Pan jako inwestycję w obcym środku trwałym.

W dniu 9 stycznia 2007 r. nabył Pan na własność modernizowaną wcześniej halę. Zakupioną i przystosowaną wcześniej na potrzeby działalności gospodarczej halę rozpoczął Pan użytkować od dnia 15 stycznia 2007 r.

Dyrektor Izby skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Pana pismem z dnia 16 października 2007 r. do uzupełnienia stanu faktycznego. W piśmie z dnia 25 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.) doprecyzował Pan stan faktyczny w następujący sposób:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy ustalić wartość początkową modernizowanego obiektu oraz amortyzować poczynione nakłady inwestycyjne w obcym obiekcie po zakupie tego obiektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo iż art. 22g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnosi się dokładnie do jego sytuacji, to jednak Pana zdaniem na wartość początkową obiektu składać się będzie cena nabycia, koszty związane z nabyciem, a także wartość poczynionych wcześniej nakładów, gdyż w momencie zakupu środka trwałego poczynione wcześniej nakłady przestają być inwestycją w obcym obiekcie i stają się w całości Pana własnością.

Amortyzację rozpoczął Pan od miesiąca następującego po miesiącu zakupu i przekazaniu do użytku hali, tj. od lutego 2007 r. od wartości początkowej ustalonej jak powyżej. Wysokość stawki amortyzacyjnej ustalił Pan zgodnie z załącznikiem Nr 1 do ustawy - wykaz stawek amortyzacyjnych - stopa rocznej amortyzacji budynków niemieszkalnych wynosi 2,5%.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Jak wynika z powyższego, podstawową zasadą jest amortyzowanie środków trwałych stanowiących własność podatnika.

Wyjątkiem od tej zasady są inwestycje w obcych środkach trwałych. Jak stanowi bowiem art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

Zgodnie z przedstawionym przez Pana we wniosku (i uzupełnieniu do niego) stanem faktycznym, wniosek dotyczy sytuacji, gdy podmiot dokonywał inwestycji w obcym środku trwałym, który następnie został przez niego nabyty. Przekazanie do użytkowania poczynionych nakładów inwestycyjnych i ujęcie ich w ewidencji środków trwałych jako "inwestycja w obcym środku trwałym" nastąpiło jednak przed nabyciem modernizowanego budynku na własność. Budynek ten był także wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej już w trakcie prowadzonych prac inwestycyjnych.

W związku z tym, że poczynione przez Pana wydatki inwestycyjne w budynku (hali) nie stanowiącym Pana własności, zostały przekazane do użytku i ujęte w ewidencji środków trwałych jako "inwestycja w obcym środku trwałym" w dniu 4 stycznia 2007 r., t.j. przed dniem zakupu tego budynku w dniu 9 stycznia 2007 r., to po zakupie nie ma przeszkód prawnych do kontynuowania odpisów amortyzacyjnych od tej inwestycji wg dotychczasowych zasad.

Po przekazaniu do używania inwestycja w obcym środku trwałym staje się środkiem trwałym i jako taki nie może być uważana za "koszty związane z zakupem" środka trwałego, o których mowa w art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększające wartość początkową kupionego środka trwałego.

Inwestycja w obcym środku trwałym jest to bowiem koszt firmy odnoszący się do niestanowiącego (w momencie jego poniesienia) własności środka trwałego, zmierzający do jego ulepszenia. Z momentem przyjęcia do używania efektu tych działań (inwestycja w obcym środku trwałym), stanowi odrębny składnik majątku w postaci środka trwałego, którego odpisy amortyzacyjne dokonywane są do końca tego miesiąca, w którym:

W przypadku nabycia przez podatnika środka trwałego, w którym dokonał on inwestycji, istnieje możliwość kontynuacji amortyzacji według zasad przyjętych na początku amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, pomimo iż po nabyciu środka trwałego nie będzie to już obcy środek trwały, lecz własny. Po przekazaniu do używania inwestycji w obcym środku trwałym, staje się ona bowiem odrębnym składnikiem majątku, niezależnie od prawa własności i przewidywanego okresu użytkowania.

Nie ma więc podstaw prawnych aby uznać, że nabycie prawa własności do środka trwałego (hali) po przyjęciu do używania inwestycji w obcym środku trwałym (inwestycji dokonanej w tej hali) powoduje jej likwidację, sprzedaż, czy też niedobór. Jeżeli więc zakupiony, zmodernizowany środek trwały jest wykorzystywany w działalności, podatnik winien kontynuować amortyzację inwestycji wg dotychczasowych zasad i stawek, stosowanych przed zakupem hali.

Natomiast przy ustalaniu wartości początkowej środka trwałego w postaci zakupionego budynku hali, będzie miał zastosowanie art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Jak stanowi ust. 3 ww. przepisu, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro, jak wskazano powyżej, poniesione przez Pana nakłady inwestycyjne stanowić będą odrębny środek trwały w postaci "inwestycji w obcym środku trwałym", wartością początkową zakupionego budynku hali, będzie jedynie cena nabycia, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego (hali) do używania.

Natomiast zgodnie z art. 22i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Zgodnie z Wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik Nr 1 do ustawy, środek trwały w postaci hali, można zakwalifikować do budynków niemieszkalnych ze stawką 2,5%.

Reasumując, w świetle przedstawionego we wniosku i uzupełnieniu do niego stanu faktycznego oraz wskazanych uregulowań prawnych należy stwierdzić, że nieprawidłowo ustalił Pan wartość początkową środka trwałego w postaci budynku hali, obejmującą cenę nabycia oraz wartość poniesionych wcześniej nakładów inwestycyjnych.

W Pana przypadku występuje nie jeden lecz dwa odrębne środki trwałe: "inwestycja w obcym środku trwałym" amortyzowana wg dotychczasowej stawki oraz zakupiony budynek hali, którego wartość początkową stanowić będzie cena nabycia i koszty związane z nabyciem, amortyzowany wg stawki 2,5%

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.