ITPB1/415-152/08/DP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-152/08/DP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu wykorzystania własnego wizerunku do świadczenia usług reklamowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu wykorzystania własnego wizerunku do świadczenia usług reklamowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach, której świadczy usługi w zakresie reklamy z wykorzystaniem własnego wizerunku. Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę osobiście. Przedmiotem umowy z kontrahentem jest: "... określenie zasad współpracy stron w zakresie udziału usługobiorcy w stworzeniu materiałów reklamowych dla klienta oraz wykorzystania wizerunku i głosu świadczącego usługę związaną z reklamą i promocją produktów danej marki." Integralnym elementem świadczenia usług w ramach przyjętej umowy jest wykorzystanie wizerunku Wnioskodawcy, jego sylwetki, głosu itp.

Działania reklamowe w ramach umowy obejmują:

* ustalony wymiar dni (godzin) na usługi związane z wykonaniem Umowy, tj. m.in. na udział w zdjęciach do filmów reklamowych, udział w sesjach fotograficznych, udział w działaniach takich jak wywiady związane z promowaniem produktów, konferencje prasowe, imprezy promocyjne w tym konferencje handlowe i akcje handlowe typu eventy oraz promowanie produktów w prasie,

* współpracę przy tworzeniu materiałów wewnętrznych klienta promujących markę produktów,

* wspieranie marki produktów w punktach sprzedaży polegające na wykorzystaniu wizerunku.

Działania mogą dodatkowo obejmować noszenie ubioru sportowego z wyeksponowanym logo firmy, umieszczanie na odzieży sportowej, sprzęcie sportowym oraz samochodzie nazwy reklamowej firmy.

Dochody uzyskiwane z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym 19%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochody uzyskiwane z tytułu wykorzystania własnego wizerunku do świadczenia usług reklamowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym, czy powinny być traktowane jako przychody uzyskane z tytułu sprzedaży praw autorskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.) stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Biorąc pod uwagę powyższą definicję, wizerunek nie może być rezultatem pracy czy działalności twórczej i w związku z tym nie może być traktowany jako utwór. Uzyskiwanie przychodów z tytułu udostępniania wizerunku stanowiłoby więc dla Wnioskodawcy przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), który stanowi, iż źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczy, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Umowę z klientem o oświadczenie usług udziału w przygotowaniu materiałów reklamowych Wnioskodawca zawarł w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Udostępnianie wizerunku jest elementem integralnym tej umowy, w związku z tym uzyskane z tego tytułu dochody Wnioskodawca traktuje jako dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Artykuł 9a ust. 2 ww. ustawy stanowi, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Natomiast art. 9a ust. 3 ww. ustawy wskazuje, że jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1.

wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy, lub

2.

wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Spełniając warunki określone w wyżej cytowanych przepisach (tzn. Wnioskodawca złożył pisemne oświadczenie o wyborze sposobu opodatkowania, nie świadczy usług na rzecz byłego oraz obecnego pracodawcy w zakresie jaki obejmowałaby umowa o pracę) dotyczących wyboru opodatkowania dochodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalność gospodarczej, Wnioskodawca może stosować podatek liniowy 19% do opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyżej przedstawione uwarunkowania Wnioskodawca uważa, że rodzaj świadczonych usług opisanych powyżej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pozwala na zastosowanie stawki liniowej podatku 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2.

plastyczne,

3.

fotograficzne,

4.

lutnicze,

5.

wzornictwa przemysłowego,

6.

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

7.

muzyczne i słowno-muzyczne,

8.

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.

audiowizualne (w tym filmowe) (art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Przedmiotem prawa autorskiego jest zatem utwór. Jest to niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od materialnego nośnika, na którym zazwyczaj jest utrwalane. Przepis art. 1 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy, posługuje się syntetyczną definicją utworu w sposób generalny, określając konieczne cechy wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Wytwór niematerialny, aby uzyskać kwalifikację "utworu" w rozumieniu art. 1 ust. 1 ww. ustawy, powinien wykazać następujące cechy:

1.

stanowić rezultat pracy człowieka - twórcy,

2.

stanowić przejaw działalności twórczej, a więc uzewnętrzniony rezultat działania twórcy o charakterze kreacyjnym,

3.

mieć indywidualny charakter.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna, co wynika z samej natury procesu twórczego. Nabycie praw autorskich przez twórcę następuje ex lege wraz ze stworzeniem utworu i jest rezultatem nie aktu prawnego, lecz aktu realnego, określonych czynności faktycznych, psychofizycznych.

Ochrona tego prawa przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Stwierdzić należy zatem, iż osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wizerunku.

Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. W braku wyrażonego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie. Przepis ten ma zatem charakter szczególny, gdyż nie dotyczy ochrony autora lub utworu, lecz zawiera postanowienia w istocie ograniczające swobodę wypowiedzi twórczej, głównie ze względu na poszanowanie dóbr osobistych chronionych prawem powszechnym. Przy czym termin "wizerunek" w rozumieniu art. 81 oznacza wytwór niematerialny, który za pomocą środków plastycznych przedstawia rozpoznawalną podobiznę danej osoby (lub danych osób).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę na podstawie, której świadczy usługi w zakresie reklamy z wykorzystywaniem swojego wizerunku, głosu oraz sylwetki. Zgodnie z dyrektywą interpretacyjną zawartą w art. 65 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Jak już wcześniej wskazano przedmiotem prawa autorskiego jest utwór; wizerunek nie jest utworem. Ponadto prawa autorskie przysługują jedynie twórcy utworu. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę nie wynika, żeby Wnioskodawca sam był twórcą np. filmów reklamowych ze swoim udziałem.

Zatem należy stwierdzić, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż nie mamy do czynienia z prawami autorskimi.

Z pisma Ministerstwa Kultury z dnia 14 listopada 2002 r. znak DP/WPA.024/409/02 wynika, iż " (...) wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi. Prawo do wizerunku jest kategorią odrębną od praw pokrewnych. Wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie może być traktowane jako wynagrodzenie za korzystanie z artystycznego wykonania, bowiem osoba, której wizerunek jest wykorzystywany, nie jest traktowana jako artysta wykonawca".

Istotnym jest zatem ustalenie z jakiego źródła przychodu Wnioskodawca uzyskuje dochód. Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa: wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż Wnioskodawca za udostępnienie swojego wizerunku uzyskuje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 ustawy).

Reasumując, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z powyższych przepisów wynika, iż dochody uzyskiwane z tytułu wykorzystania własnego wizerunku do świadczenia usług reklamowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane 19% podatkiem liniowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl