ITPB1/415-1359/12/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodów uzyskiwanych z najmu ruchomych składników majątku do właściwego źródła przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie kwalifikacji przychodów uzyskiwanych z najmu ruchomych składników majątku do właściwego źródła przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług sprzątania obiektów handlowych, opodatkowaną w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wg stawki 19% podstawy opodatkowania. Wnioskodawca posiada samochody osobowe, samochody ciężarowe, traktory i ciągniki oraz maszyny sprzątające, które do 30 listopada 2012 r. związane były z prowadzoną działalnością i były środkami trwałymi. Z dniem 1 grudnia 2012 r. część ze środków trwałych została wycofana z majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ilość wynajmowanych składników majątku prywatnego to obecnie 19 szt., przy czym docelowo ilość może się zwiększyć do ok. 40 szt. Wnioskodawca - jako osoba fizyczna - wynajął wycofane składniki majątku jako majątek prywatny i uzyskuje z tego tytułu przychody. Przed uzyskaniem pierwszego przychodu właściwy urząd skarbowy został zawiadomiony o rozpoczęciu wynajmu majątku prywatnego i wyborze formy opodatkowania. Roczny przychód uzyskiwany z najmu nie przekroczy równowartości 150.000 EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym działalność polegająca na wynajmie majątku ruchomego - samochodów osobowych, ciężarowych, traktorów i ciągników oraz maszyn czyszczących Wnioskodawcy nie stanowi pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a osiągane przychody z najmu będą mogły być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 6 ust. 1a oraz art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) oraz czy mimo kontynuacji dotychczasowej działalności gospodarczej uprawniony jest do opodatkowania przychodów z najmu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym prywatny wynajem pojazdów i maszyn przez Wnioskodawcę nie będzie odbywać się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przychód uzyskany z tego wynajmu będzie stanowić przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Stanowisko oparto na podstawie przepisów i wydanych interpretacji: ILPB1/415-1225/1 IPPB1/415-115/12-2/EC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową - wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy, daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług sprzątania obiektów handlowych, opodatkowaną w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca posiada samochody osobowe, samochody ciężarowe, traktory i ciągniki oraz maszyny sprzątające, które do 30 listopada 2012 r. związane były z prowadzoną działalnością i były środkami trwałymi. Z dniem 1 grudnia 2012 r. część ze środków trwałych została wycofana z majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ilość wynajmowanych składników majątku prywatnego wynosi obecnie 19 szt., ale docelowo może się zwiększyć do ok. 40 szt. Wnioskodawca - jako osoba fizyczna - wynajął wycofane składniki majątku jako majątek prywatny i uzyskuje z tego tytułu przychody. Przed uzyskaniem pierwszego przychodu właściwy urząd skarbowy został zawiadomiony o rozpoczęciu wynajmu majątku prywatnego i wyborze formy opodatkowania. Roczny przychód uzyskiwany z najmu nie przekroczy równowartości 150.000 EURO.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że najem składników majątku w postaci samochodów osobowych, ciężarowych, traktorów i ciągników oraz maszyn sprzątających w ilości 19 szt., docelowo ok. 40 szt. - spełnia wszystkie przesłanki uznania za usługową działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niewątpliwie opisany we wniosku "najem" ma zarobkowy charakter, czyli nastawiony jest na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci opłaty za najem. Szeroki zakres prowadzonego najmu wskazuje, że nie może on być prowadzony inaczej niż w sposób zorganizowany i profesjonalny. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.

Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że aktywność Wnioskodawcy koncentruje się również na podejmowaniu działań zmierzających zarówno do utrzymania źródła przychodu w zakresie najmu posiadanych ruchomości (pojazdy i maszyny - 19 szt.), jak i do rozszerzenia tego źródła - planowany najem kolejnych ruchomości wycofanych z aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej (docelowo w łącznej wielkości ok. 40 szt. pojazdów i maszyn). O zorganizowanej działalności świadczy również konieczność pozyskiwania potencjalnego klienta (najemcy), podejmowanie środków umożliwiających realizację przedmiotu umowy, zasadach dokonywania płatności za wynajem.

Tego rodzaju działania, przy podanej ilości wynajmowanych ruchomości (do ok. 40 szt.), nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności podejmowanych w sposób zorganizowany i ciągły. O braku ciągłości nie przesądza przy tym fakt, że ruchomości udostępniane będą na krótkie okresy czasu w ciągu całego roku podatkowego. Ponadto cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt, na zaspakajanie potrzeb osób trzecich - w opisanym przypadku - osób wynajmujących oferowane przez Wnioskodawcę pojazdy i maszyny.

Istotne w analizowanym przypadku jest również to, że obecnie, przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest świadczenie usług przy użyciu składników majątku, które zamierza wykorzystywać poza działalnością i uzyskiwać dochody z tytułu ich wykorzystywania (wynajmowania). Wykreślenie posiadanych ruchomości z ewidencji działalności i wykorzystywanie ich w dalszym ciągu w celu zarobkowym nie spowoduje, iż nastąpi likwidacja działalności o charakterze ciągłym i zorganizowanym, czyli działalności spełniającej warunki do uznania jej za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Reasumując, przychody z opisanego we wniosku najmu składników majątku w postaci samochodów osobowych, ciężarowych, traktorów i ciągników oraz maszyn sprzątających w ilości 19 szt., docelowo ok. 40 szt. - ze względu na wskazane powyżej cechy, w szczególności jego rozmiar oraz zwiększenie ilości wynajmowanych ruchomości do ok. 40 szt.- nie mogą stanowić źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając bowiem na uwadze profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter prowadzonego najmu oraz fakt prowadzenia działalności na własny rachunek i ryzyko, należy stwierdzić, iż podejmowane przez Wnioskodawcę czynności wypełniają i nadal będą wypełniały przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonywany w tych warunkach najem uznaje się za działalność gospodarczą.

Wskazać należy, iż przychód z tytułu najmu pojazdów i maszyn, nie może być zatem kwalifikowany jako przychód ze źródła przychodów jakim jest najem wykonywany poza działalnością gospodarczą. Wobec takiej kwalifikacji źródła przychodów, Wnioskodawcy nie przysługuje możliwość wyboru formy opodatkowania dla przychodu z tytułu najmu ww. składników majątku. Bowiem wyłącznie przychody uzyskiwane z tytułu umów najmu, dzierżawy, które nie są zawierane w ramach działalności gospodarczej mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem przychody z tytułu najmu pojazdów i maszyn Wnioskodawca powinien zaliczyć do przychodów ze źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza, a dochód z tego tytułu opodatkować wg wybranej dla tego źródła przychodów formy, tj. podatkiem liniowym (art. 30c ww. ustawy).

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.