ITPB1/415-1324/12/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 18 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej na wyposażenie stanowiska pracy dla osób bezrobotnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej na wyposażenie stanowiska pracy dla osób bezrobotnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego. Złożył Pan dwa wnioski do Powiatowego Urzędu Pracy o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla pięciu bezrobotnych. Otrzymał Pan dofinansowanie do pięciu stanowisk po 20.000 zł, przy czym do każdego stanowiska wniósł Pan 10% wkładu własnego.

We wniosku wyraził Pan zgodę na nieodliczanie podatku VAT od kwot refundowanych. Po rozliczeniu finansowym z Urzędem Pracy otrzymał Pan zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis oraz, że refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych dokonano ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Z wyżej wymienionych środków zakupił Pan środki trwałe (zestaw komputerowy z oprogramowaniem, lodówki, szafy chłodnicze). Znaczna część wydatków opiewała na kwoty poniżej 3.500 zł lub 1.500 zł, które zaewidencjonował Pan jako wyposażenie sklepu lub stanowiska pracy. Zakupy powyżej 3.500 zł ujął Pan jako środki trwałe, naliczył jednorazową amortyzację, lecz amortyzacji nie uwzględnił w kosztach uzyskania przychodu. W pozycji kosztów ujął Pan wydatki sfinansowane tylko z własnych środków (dofinansowanie 10% wkładu własnego). Otrzymanego dofinansowania nie opodatkował Pan podatkiem dochodowym od osób fizycznych (19% podatek liniowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są: dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów lub jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem lub wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych od których zgodnie z art. 22a, 22 o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Stosownie do art. 21 pkt 129 ustawy, kwotami wolnymi od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie zaś z art. 21 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielana w ramach programu finansowego z udziałem środków europejskich, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. 157 poz. 1240 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146).

Przepis art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, zaś zgodnie z art. 23 pkt 56 ustawy - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 129 i 137 ustawy.

Z wyżej wymienionych przepisów - zdaniem Pana - wynika, że otrzymane dofinansowanie w całości jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, niezależnie od tego czy jest to środek trwały czy wyposażenie, ponieważ sfinansowane jest ono ze środków Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415), Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym.

Przychodami Funduszu Pracy są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu Pracy, o czym stanowi art. 106 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

W myśl art. 108 ust. 1 pkt 13 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, środki Funduszu Pracy przeznacza się na finansowanie refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa, o których mowa w art. 46.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Starosta z Funduszu Pracy może zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 127 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz inne podmioty, ze środków przekazywanych przez jednostki, o których mowa w art. 9 pkt 5, 7 i 14. Przepis art. 9 pkt 5, 7 i 14 cyt. ustawy, określa iż, sektor finansów publicznych tworzą agencje wykonawcze, państwowe fundusze celowe oraz inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadząc działalność gospodarczą złożył Pan dwa wnioski do Powiatowego Urzędu Pracy o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla 5 bezrobotnych. Otrzymał Pan dofinansowanie do pięciu stanowisk, przy czym do każdego stanowiska wniósł Pan 10% wkładu własnego.

Po rozliczeniu finansowym z Urzędem Pracy otrzymał Pan zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis oraz, że refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych dokonano ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Z wyżej wymienionych środków zakupił Pan środki trwałe oraz wyposażenie (składniki majątku, których wartość nie przekracza 3.500 zł).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy stwierdzić należy, że otrzymana przez Pana refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnych, jako uzyskana z państwowego funduszu celowego, nie stanowi dotacji otrzymanej z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, co wyklucza zastosowanie zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei, analizując art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, należy mieć na uwadze, że warunkiem korzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest, by dotacja otrzymana została przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie o finansach publicznych

We wniosku nie wskazano, by warunki te zostały spełnione. Sam fakt, że środki pochodzą z Europejskiego Funduszu Społecznego nie przesądza o tym, że otrzymana refundacja może być zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie znajduje natomiast zastosowanie ww. art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, otrzymana przez Pana dotacja w części przeznaczonej na zakup środków trwałych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem w tej części otrzymana refundacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Natomiast części otrzymanej kwoty stanowiąca refundację kosztów zakupu wyposażenia, stanowi stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy przychód z działalności gospodarczej, nie korzystający - w świetle art. 21 ust. 1 pkt 129 oraz 137 ustawy - ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.