ITPB1/415-1311b/13/PSZ - Możliwość łączenia kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie gastronomii i usług reklamowych z kosztami chowu i hodowli zwierząt futerkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1311b/13/PSZ Możliwość łączenia kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie gastronomii i usług reklamowych z kosztami chowu i hodowli zwierząt futerkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 31 grudnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości łączenia kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej z kosztami chowu i hodowli zajęcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości łączenia kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej z kosztami chowu i hodowli zajęcy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie gastronomii oraz usług reklamowych. Postanowił Pan rozszerzyć działalność o chów i hodowlę zajęcy, na co otrzymał Pan zezwolenie od Ministra Ochrony Środowiska. W związku z tym uzupełniono wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (01.49.Z - hodowla zwierząt futerkowych).

Wskazuje Pan, że jest rolnikiem, lecz nie należy do KRUS.

Działalność gospodarczą rozlicza Pan na zasadach ogólnych prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest Pan podatnikiem podatku VAT. Obroty z obu branż w roku 2013 wyniosły 621.000 zł.

W grudniu 2013 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży nabył Pan hodowlę zajęcy oraz wydzierżawił od rolnika (sprzedającego hodowlę) 4 ha łąki potrzebnej do produkcji trawy i siana dla zajęcy.

Wskazuje Pan, że dorosłe zające są przetrzymywane w klatkach od 1,5 do 2 lat jako stado rozrodcze. Młode zające, po urodzeniu są przetrzymywane 5-6 miesięcy i sprzedawane w celu zasiedlenia - reintrodukcji.

Nie może Pan i w związku z tym nie prowadzi uboju ani przetwórstwa. Sprzedawane są tylko zające żywe.

Przy zakupie towarów (narzędzi, desek, farb, gwoździ) potrzebnych do prowadzenia hodowli otrzymuje Pan fakturę VAT. Fakturę otrzymuje Pan również za zakup paszy dla zajęcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy można łączyć i rozliczać koszty działalności w zakresie gastronomii oraz usług reklamowych z kosztami związanymi z hodowlą zajęcy.

Uważa Pan, że może rozliczać i łączyć koszty działalności gospodarczej z hodowlą zajęcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

* miesiąc - w przypadku roślin,

* 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

* 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

* 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1a ustawy jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie gastronomii oraz usług reklamowych. Postanowił Pan prowadzić również chów i hodowlę zajęcy, na co otrzymał Pan zezwolenie od Ministra Ochrony Środowiska. W związku z tym uzupełniono wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (01.49.Z - hodowla zwierząt futerkowych).

Wskazuje Pan, że jest rolnikiem.

Działalność gospodarczą rozlicza Pan na zasadach ogólnych prowadząc podatkowa księgę przychodów i rozchodów. W grudniu 2013 r. na podstawie umowy kupna-sprzedaży nabył Pan hodowlę zajęcy oraz wydzierżawił od rolnika (sprzedającego hodowlę) 4 ha łąki - gruntu potrzebnej do produkcji trawy i siana dla zajęcy. Wskazuje Pan, że dorosłe zające są przetrzymywane w klatkach od 1,5 do 2 lat jako stado rozrodcze. Młode zające, po urodzeniu są przetrzymywane 5-6 miesięcy i sprzedawane w celu zasiedlenia - reintrodukcji.

Nie prowadzi Pan uboju ani przetwórstwa. Sprzedawane są tylko zające żywe.

Przystępując do oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego w oparciu o obowiązujące uregulowania prawne w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, że hodowla zajęcy stanowi - zgodnie z przepisem art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działalność rolniczą. Jak bowiem wynika z wniosku, działalność ta będzie polegała na wytwarzaniu w stanie nieprzetworzonym produktów zwierzęcych z własnej hodowli. Wobec takiej kwalifikacji, przychody z tytułu sprzedaży zajęcy, w warunkach opisanych we wniosku - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów z tego tytułu stosuje się bowiem wyłączenie przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z hodowlą zajęcy wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego,

Z zacytowanych przepisów wynika, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła, a nie jakiekolwiek inne przychody.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazano, że będzie Pan uzyskiwał dwa różne rodzaje przychodów: przychody z działalności rolniczej oraz przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wskazano uprzednio, do przychodów z działalności rolniczej, zgodnie z cyt. powyżej art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się przepisów tej ustawy. Zatem, przychody te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę treść przeanalizowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że wydatki dotyczące działalności rolniczej (np. zakup narzędzi, desek, farb, gwoździ, paszy) nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej można bowiem zaliczyć - z zachowaniem warunków wynikających z art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wyłącznie koszty związane z przychodami z tego źródła.

W konsekwencji - odnosząc się wprost do zadanego pytania - stwierdzić należy, że nie ma Pan możliwości łączenia kosztów działalności gospodarczej z kosztami ponoszonymi z działalności rolniczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl