ITPB1/415-127/11/12-S/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 października 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 789/11 (data wpływu 19 stycznia 2012 r.) - stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2006 r. za kwotę 200.000 zł sprzedał nieruchomość (pawilon handlowo-usługowy), nabytą w dniu 12 stycznia 2001 r. W dniu 19 stycznia 2007 r. Wnioskodawca złożył wniosek w urzędzie skarbowym o możliwość skorzystania z ulgi podatkowej, z tytułu przeznaczenia dochodu uzyskanego ze sprzedaży pawilonu na zakup działki budowlanej. Dnia 18 grudnia 2007 r. Wnioskodawca zakupił działkę budowlaną z przeznaczeniem na cele usługowo-mieszkaniowe. Na działce tej Wnioskodawca zamierza wybudować dom mieszkalny. Działka kupiona została za kwotę 187.500 zł. Kwota opłat za transakcję - 5.083,60 zł.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 17 marca 2011 r. znak ITPB1/415-127/11-2/GR na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, poprzez m.in. wyczerpujące przedstawienie opisu stanu faktycznego, tj. wskazanie:

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia stanu faktycznego z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.) Wnioskodawca wskazał, że od 1 marca 2001 r. prowadzi działalność gospodarczą. W ww. nieruchomości od 1 marca 2001 r. do 1 maja 2005 r. prowadzona była działalność gospodarcza. W dniu 28 grudnia 2006 r. sprzedał tę nieruchomość z powodu uciążliwości prowadzenia gabinetu weterynaryjnego z powodu braku wybiegu dla zwierząt.

W treści wniosku zadano następujące pytanie.

Czy środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, wydatkowane na zakup gruntu z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniowo-usługową korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a).

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży powyższej nieruchomości powinien skorzystać ze zwolnienia podatkowego.

W dniu 20 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr ITPB1/415-127/11/GR, w której uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdził, iż odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie zgadzając się z treścią rozstrzygnięcia, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca wniósł w dniu 6 lipca 2011 r. skargę na ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wyrokiem z dnia 25 października 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 789/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że nie może być wykonana oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony Skarżącej kwotę zwrotu kosztów postępowania. W treści wyroku Sąd zalecił organowi podatkowemu, by ten ustalił, czy zbywana nieruchomość wykorzystywana była w działalności gospodarczej podatnika, ewentualnie oddana do używania na podstawie stosownych umów.

W dniu 19 stycznia 2012 r. wpłynął do tutejszego organu odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 października 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 789/11.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wydanym w niniejszej sprawie orzeczeniu, tut. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę pismem z dnia 3 lutego 2012 r. do uzupełnienia stanu faktycznego, poprzez wskazanie:

* czy na nieruchomości o której mowa we wniosku, prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą.

* jeżeli nie prowadził osobiście na powyższej działce działalności gospodarczej, to czy uzyskiwał dochody z tego tytułu, że inny podmiot wykorzystywał tę nieruchomość w swojej działalności gospodarczej... W jaki sposób dochody (przychody) z tytułu udostępnienia nieruchomości na cele działalności innego podmiotu, od dnia 1 marca 2001 r. do dnia sprzedaży były przez Wnioskodawcę (jego małżonkę) rozliczane, czy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, czy też np. jako przychód z najmu prywatnego.

W uzupełnieniu z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), Wnioskodawca stwierdził, że na terenie przedmiotowej nieruchomości nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Przychody z najmu powyższej nieruchomości były rozliczane przez Niego nie jako przychody z działalności gospodarczej, ale jako przychody z prywatnego najmu nieruchomości i w ten sposób rozliczne w zeznaniu podatkowym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, co następuje.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

* środkami trwałymi,

* składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

* wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w uzupełnieniu opisu stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że na sprzedanej nieruchomości nigdy nie prowadził osobiście działalności gospodarczej, a przychody z tytułu najmu powyższej nieruchomości rozliczane były jako przychód z najmu prywatnego, należy uznać, że nieruchomość ta nie była składnikiem majątkowym wykorzystywanym w jakikolwiek sposób w pozarolniczej działalności gospodarczej. A zatem przychodu, ze sprzedaży tejże nieruchomości nie można rozpatrywać w kategorii przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r. Do przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw nabytych przed tą datą zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu do 31 grudnia 2006 r.

W związku z tym, że nabycie sprzedanej nieruchomości miało miejsce przed 1 stycznia 2007 r., do jej sprzedaży zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł. Podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 28 ust. 2 ww. ustawy).

Zasada, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a:

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe w nim określone, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży.

Z istoty rozwiązania zawartego w ww. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy mogła korzystać z przedmiotowego zwolnienia, podatnik winien wydatkować ją m.in. na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, oraz na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego.

Skoro w przedmiotowej sprawie zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, to osiągnięty przychód zakwalifikować należy jako przychód z odpłatnego zbycia o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że środki z tytułu zbycia tej nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na zakup działki budowlanej z przeznaczeniem na cele mieszkalno - usługowe, na której zamierza wybudować dom mieszkalny.

Wobec powyższego, jeżeli przedmiotową działkę - zgodnie z treścią wniosku - Wnioskodawca przeznaczył pod budowę budynku mieszkalnego, to do tego przychodu będzie miało zastosowanie zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Interpretację indywidualną oparto zatem na stwierdzeniach Wnioskodawcy, że sprzedana nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej oraz, że na zakupionej działce zamierza wybudować dom mieszkalny.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania - właściwy organ - ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.