ITPB1/415-1243b/12/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 22 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem przychodów z najmu nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości opodatkowania ryczałtem przychodów z najmu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym ze wspólników spółki cywilnej, za pośrednictwem której prowadzona jest działalność gospodarcza m.in. w zakresie sprzedaży towarów. Drugim wspólnikiem jest również osoba fizyczna. W skład majątku wspólnego spółki wchodzi nieruchomość (dalej: Nieruchomość I), w której prowadzony jest sklep spółki. Obecnie wspólnicy planują likwidację spółki cywilnej, która zgodnie z przepisami prawa cywilnego powinna nastąpić poprzez jej rozwiązanie. W związku z tym wspólnicy w pierwszej kolejności dokonają sprzedaży zapasów (towarów, które nie zostały sprzedane) pozostałych w dyspozycji spółki na dzień likwidacji. Następnie wspólnicy dokonają pomiędzy siebie podziału pozostałego majątku wspólnego spółki. W konsekwencji podziału wspólnikom zostaną przyznane środki pieniężne oraz Nieruchomość I, tj. każdy ze wspólników otrzyma udział w Nieruchomości I, zgodnie z proporcją udziału w spółce cywilnej. W konsekwencji, dotychczasowi wspólnicy staną się jej współwłaścicielami.

W związku z planowaną likwidacją spółki cywilnej dojdzie do zakończenia prowadzonej przez wspólników działalności. Jednakże działalność sklepu będzie kontynuowana przez inny podmiot (np. Sp. z o.o.) i w tym celu dotychczasowi wspólnicy wynajmą Nieruchomość I do Sp. z o.o. Wnioskodawca jest także właścicielem innych nieruchomości, które nie są związane z działalnością gospodarczą podatnika i nie były związane z likwidowaną spółką cywilną, tj. nie wchodziły one w skład majątku wspólnego spółki cywilnej. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej działalności gospodarczej w zakresie najmu czy zarządu nieruchomościami / lokalami. Wnioskodawca będzie otrzymywał czynsz okresowy za wynajem całego budynku, przy czym wszelkie koszty związane z obsługą i zarządzaniem nieruchomością będą ponoszone przez najemców. Wnioskodawca nie będzie odpowiadał w żaden sposób za wykorzystywanie wynajmowanych budynku przez najemców w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, w szczególności nie będzie ponosił ryzyka ich działalności. Wnioskodawca zamierza traktować osiągane zyski z wynajmu, jako bierne inwestowanie, analogicznie do inwestycji w akcje, fundusze inwestycyjne, papiery wartościowe itp. inwestycje, które zazwyczaj oferowane są przez profesjonalne podmioty zarządzające powierzonymi przez inwestorów środkami. W praktyce cała aktywność Wnioskodawcy ograniczy się do podpisania umowy najmu oraz wystawiania faktur w okresach rozliczeniowych. Wnioskodawca w chwili obecnej prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki kapitałowej oraz spółki osobowej, nie prowadzi działalności gospodarczej jako osoba fizyczna. Przedmiotowe budynki pozostaną własnością prywatną Wnioskodawcy i nie będą wprowadzane do jakiejkolwiek ewidencji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca posiada lub będzie posiadał również inne nieruchomości (komercyjne lub mieszkalne), które odda w najem na powyższych zasadach.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, może skorzystać z prawa do opodatkowania przychodu z najmu swoich nieruchomości (w tym także udziału w Nieruchomości I) ryczałtem 8,5% biorąc pod uwagę, że posiada on kilka nieruchomości komercyjnych, ale nie wykonuje on działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości, gdyż jedyne czynności związane z najmem sprowadzają się do wystawiania faktur z tego tytułu - będzie to "działalność bierna".

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 (Dz. U. Nr 144, poz. 930, dalej: Ustawa o ryczałcie), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o ryczałcie ryczałt do przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze stosuje się ryczałt w wysokości 8,5%.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że przychód osiągany przez podatnika z najmu nieruchomości może zostać według jego wyboru opodatkowany ryczałtem w wysokości 8,5%, o ile najem nie jest prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tego podatnika.

A zatem dla określenia czy uprawnienie do zastosowania ryczałtu przysługuje Wnioskodawcy niezbędne jest ustalenie czy najem nieruchomości będzie wykonywany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W tym miejscu trzeba wskazać, iż ustawa o ryczałcie nie definiuje bezpośrednio pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o ryczałcie odsyła do definicji zawartej w ustawie PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy PIT przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT stanowi, że źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Podsumowując przywołane powyżej przepisy ustawy PIT należy stwierdzić, iż przychód z najmu nieruchomości stanowi odrębne źródło przychodu od pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli podatnik nie prowadzi działalności w zakresie najmu nieruchomości oraz nieruchomość będąca przedmiotem najmu nie jest związana z innym rodzajem działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku podatnik może wg swojego wyboru opodatkować przychód z najmu ryczałtem określonym w ustawie o ryczałcie. Tak też stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2011 r., sygn. IPTPB1/415-163/11-2/MD: " (...) skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, a lokale mieszkalne, które są przedmiotem najmu nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, to przychody uzyskane z najmu lokali mieszkalnych, stanowią źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, zgodnie z wolą Wnioskodawcy, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%".

Przenosząc powyższe wywody do przedstawionego stanu faktycznego można stwierdzić, że oddanie przez Wnioskodawcę w najem nieruchomości (w tym komercyjnych), także udziału w Nieruchomości I, nie będzie stanowiło pozarolniczej działalności gospodarczej i Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z opodatkowania przychodu ryczałtem w wysokości 8,5%.

Konkluzja taka wynika po pierwsze z faktu, że Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości. Po drugie, nieruchomości będące przedmiotem najmu nie będą związane z działalnością gospodarczą podatnika, gdyż jak wskazano we wniosku wspólnicy spółki cywilnej zlikwidują tę spółkę, co będzie równoznaczne z zaprzestaniem wykonywania działalności przez Wnioskodawcę. Nieruchomość będzie jedynie składnikiem majątku pozostałym po spółce, który będzie źródłem przychodów biernych, bez jakiegokolwiek zaangażowania Wnioskodawcy w działalność związaną z najmem, poza podpisaniem umowy najmu oraz okresowym wystawianiu faktur (rachunków).

Także organy podatkowe wskazują, iż likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika umożliwia zastosowanie ryczałtu do przychodów z najmu nieruchomości, gdyż ze względu na fakt likwidacji tej działalności przedmiotem najmu są już składniki majątku niezwiązane z działalnością gospodarczą podatnika. W tym zakresie Wnioskodawca pragnie wskazać na interpretacje indywidualne:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 stycznia 2012 r., sygn. ILPB1/415-1225/11-2/AMN;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r., sygn. IPPB1/415-1143/10-2/EC;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB1/415-115/11-4/EC.

Wnioskodawca pragnie także wskazać, iż o kwalifikacji najmu do pozarolniczej działalności gospodarczej nie może decydować liczba nieruchomości oddawanych w najem. Jak stanowią powoływane powyżej przepisy o kwalifikacji decyduje charakter zawieranych umów, na co wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. IPPB1/415-115/12-2/EC, stwierdził że: " (...) wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów w ramach źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza, bądź najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, zależy od podatnika. Nie jest zatem ograniczony ilością posiadanych mieszkań lub lokali, lecz charakterem zawartych umów najmu przedmiotowych nieruchomości, które nie stanowią składników związanych z działalnością gospodarczą".

Podobnie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPB1/415-753/12/IG z dnia 28 września 2012 r.

Możliwość zastosowania ryczałtu do przychodów z najmu, bez względu na liczbę wynajmowanych nieruchomości potwierdzają także: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r., sygn. IPPB1/415-1143/10-2/EC oraz interpretacja z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. IPPB1/415-981 /10-2/ES.

Wnioskodawca pragnie wskazać także na dodatkowy aspekt niepozwalający zaliczyć planowanego przez niego najmu kilku nieruchomości do pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy PIT pozarolnicza działalność gospodarcza charakteryzuje się m.in. tym, że jest prowadzona w sposób zorganizowany. Przesłanka te nie zachodzi w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż jak wskazał Wnioskodawca jedynymi czynnościami jakie będzie on wykonywał w związku z oddaniem nieruchomości w najem będzie wystawianie faktur dokumentujących należności z tego tytułu. W konsekwencji nie można stwierdzić, iż działania podejmowane przez Wnioskodawcę będą prowadzone w sposób zorganizowany, skoro nie występuje zakres niezbędnych czynności, które mogłyby podlegać "organizacji" (np. zarządzanie wynajmowaną nieruchomością, polegające na jej obsłudze typu administracja, ochrona, remonty, naprawy, zawieranie umów rozliczanie mediów i ich rozliczanie itp.).

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwać uprawnienie do opodatkowania ryczałtem 8,5% przychodu z tytułu najmu nieruchomości, w tym udziału w Nieruchomości I, gdyż wskazane nieruchomości nie będą składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ani też Wnioskodawca nie będzie prowadził działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości.

W opinii Wnioskodawcy, limit 150 000 EUR dotyczy jedynie działalności gospodarczej, a w przedstawionym zdarzeniu przyszłym limit ten nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

Natomiast w myśl art. 6 ust. 4 ustawy o ryczałcie jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadził działalność samodzielnie, a także w formie spółki, opłaca w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych:

Zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy o ryczałcie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych opłacają również podatnicy, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 150.000 euro; w tych przypadkach przychody opodatkowane w formie karty podatkowej oblicza się wyłącznie na podstawie wystawionych faktur lub rachunków. Do podatników tych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4 i 5. W opinii Wnioskodawcy, przedstawione powyżej przepisy ustawy o ryczałcie bezspornie wskazują, że limit 150 000 EUR dotyczą jedynie działalności gospodarczej. Twierdzenie to jest oparte na brzmieniu art. 6 ust. od 4 do 6 ustawy o ryczałcie, które to przepisy regulują kwestię ww. limitu. Art. 6 ust. od 4 do 6 ustawy o ryczałcie odwołuje się jedynie do art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie, tj. do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przepisy regulujące kwestię limitu nie odwołują się natomiast do art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie tj. przepisu odnoszącego się do przychodów z najmu, dzierżawy bądź umów podobnych wykonywanych poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Także przekroczenie kwoty limitu przychodami z działalności gospodarczej - jeśli podatnik zarówno wykonuje działalność gospodarczą, jak i świadczy usługi najmu, dzierżawy poza działalnością gospodarczą - nie ma także znaczenia dla możliwości opodatkowania ryczałtem tych ostatnich przychodów.

Reasumując, limit w kwocie 150 000 euro, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania, nie dotyczy przychodów z najmu świadczonego poza działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyżej prezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 października 2008 r., sygnatura ITPB1/415-376/08/AK. Podobnie interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPB1/415-753/12/IG z dnia 28 września 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową - wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c oraz by łącznie spełnione były trzy warunki:

Przy czym, możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Zatem przychody uzyskiwane z tytułu najmu można zaliczyć do odrębnego od pozarolniczej działalności gospodarczej źródła przychodów, jakim jest najem, dzierżawa, wyłącznie wtedy, gdy najem ten nie jest wykonywany w warunkach określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bądź gdy przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Podnoszony przez Wnioskodawcę czynnik, jak skala wynajmu rozumiana jako ilość nieruchomości podlegających wynajmowi, jest jednym z wielu parametrów, które przy spełnieniu pozostałych przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - upoważniają do uznania uzyskanych w ich następstwie korzyści za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik uzyskujący przychody z tytułu najmu, dzierżawy, zobowiązany jest przede wszystkim uwzględnić warunki o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynie wówczas, gdy prawidłowo oceni, że jego aktywność zarobkowa nie spełnia przesłanek o których mowa ze wskazanym powyżej przepisie, oraz jeżeli przedmiotem najmu nie są składniki majątkowe związane z działalnością gospodarczą, podatnik ma prawo kwalifikacji przychodów z tytułu najmu, dzierżawy do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż charakter czynności przedstawionych we wniosku - daje podstawy do kwalifikacji tego typu aktywności zarobkowej Wnioskodawcy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najmu, dzierżawy. We wniosku podano bowiem, że wynajmowane nieruchomości stanowią własność prywatną Wnioskodawcy i nie są związane z działalnością gospodarczą, nie będą wprowadzane do jakiejkolwiek ewidencji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej działalności gospodarczej w zakresie najmu czy zarządzania nieruchomościami. Ponadto z wniosku nie wynikają okoliczności, które pozwoliłyby na uznanie, że czynności prowadzone są w sposób zorganizowany i ciągły.

Przychody uzyskiwane z tytułu umów najmu, które nie są zawierane w ramach działalności gospodarczej mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych albo zgodnie z wolą podatnika ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych określonym w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, w tym: przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ww. ustawy wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Jak stanowi art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a i b ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro.

Wskazać przy tym należy, iż limit w kwocie 150.000 euro określony w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dotyczy zaś przychodów z najmu.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).

Reasumując, przychody uzyskane z tytułu umów najmu nieruchomości wskazanych we wniosku, jeżeli czynności te nie są wykonywane w warunkach charakterystycznych dla działalności gospodarczej, wynikających z omawianego art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. organ stwierdza, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ ustali, że wykonywany przez Wnioskodawcę najem - wbrew twierdzeniom zawartym w złożonym wniosku - wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego mającego miejsce w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.