ITPB1/415-1214/13/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 29 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jako przedsiębiorca, od końca 2011 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą - restauracja wegetariańska. Od dochodu z tej działalności opłaca Pani 19% podatek liniowy.

W dniu 16 kwietnia 2013 r. zawarła Pani umowę - kontrakt cywilnoprawny ze spółką z o.o. W ramach tej umowy wykonuje Pani wszelkie czynności, których przedmiotem jest kompleksowe zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną tej spółki. Do szczegółowych obowiązków wynikających z umowy należy:

* koordynowanie i nadzór nad pracą całego personelu,

* utrzymanie i rozwój jakości usług świadczonych przez spółkę,

* rozwój spółki poprzez pozyskiwanie nowych klientów,

* dbałość o interesy ekonomiczne zleceniodawcy.

Ponadto została Pani zobowiązana do powstrzymania się od prowadzenia działań konkurencyjnych wobec spółki.

W związku z realizacją umowy, wystawia Pani na rzecz spółki z o.o. faktury VAT. Spółka z o.o. (zleceniodawca) od wykonywanych usług nie pobiera i nie odprowadza zaliczek na podatek dochodowy. Cała kwota brutto przelewana jest na Pani konto. Zleceniodawca (spółka z o.o.) uważa, że są to przychody z działalności gospodarczej i nie chce się zgodzić z Pani zdaniem, że są to przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Umowa, którą Pani zawarła ze spółką z o.o. jest umową cywilno-prawną na podstawie której zobowiązana jest do wykonywania wszelkich czynności, których przedmiotem jest kompleksowe zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną, w szczególności pomieszczeniami zabiegowymi, rehabilitacji, wellnessspa, rekreacji, a w przypadkach, gdy okaże się to potrzebne - dbałość o interesy ekonomiczne spółki, kontrole, badania, inspekcje, awarie, remonty, konserwacje i inne podobne wydarzenia - także osobiste wykonywanie czynności związanych lub dotyczących bazy zabiegowo-rekreacyjnej. Wymiar czasu na wykonywanie obowiązków nie jest ograniczony i zależy od stanu spraw związanych z kompleksowym zarządzaniem bazą zabiegowo-rekreacyjną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy wyżej wymienione usługi wykonywane na podstawie zawartej ze spółką umowy zaliczane są do działalności wykonywanej osobiście, pomimo iż prowadzone są w ramach działalności gospodarczej (taką działalność ma Pani zgłoszoną w ewidencji działalności gospodarczej - CEIDG) i kto uiszcza miesięczne zaliczki na poczet rocznego podatku dochodowego.

2. Jeżeli spółka nie uważa się za płatnika podatku dochodowego, to czy ciąży na Pani obowiązek zapłaty comiesięcznych zaliczek, w związku z tym, że w tym zakresie zgłoszoną ma Pani działalność gospodarczą.

3. Czy w zeznaniu rocznym przychody uzyskane z ww. umowy należy wykazać jako przychody z działalności wykonywanej osobiście i jednorazowo zapłacić podatek z tego tytułu, mimo iż nie otrzymała Pani od spółki PIT-11.

Zdaniem Wnioskodawczyni, usługi wykonywane na podstawie zawartej ze spółką umowy zaliczane są do działalności wykonywanej osobiście, gdyż zgodnie z przepisem art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Bezsprzecznie umowa, którą Pani zawarła ze spółką z o.o. jest umową, której przedmiotem jest kompleksowe zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną, która wchodzi w skład spółki z o.o.

Taka kwalifikacja przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawieranych w ramach prowadzonej przez przedsiębiorcę pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza, że zgodnie z przepisami art. 41 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym uważa Pani, że gdy płatnik nie odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z obowiązującymi przepisami, to nie ciąży na Pani obowiązek zapłaty comiesięcznych zaliczek, w związku z tym że ma w tym zakresie zgłoszoną działalność gospodarczą i w zeznaniu rocznym przychody uzyskane z ww. umowy może wykazać jako przychody z działalności wykonywanej osobiście i jednorazowo zapłacić podatek z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 2 - działalność wykonywana osobiście,

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od końca 2011 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą - restauracja wegetariańska. Ponadto, w dniu 16 kwietnia 2013 r. zawarła Pani umowę - kontrakt cywilnoprawny ze spółką z o.o. W ramach tej umowy wykonuje Pani wszelkie czynności, których przedmiotem jest kompleksowe zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną tej spółki. Umowa, którą Pani zawarła ze spółką z o.o. jest umową cywilno-prawną na podstawie której zobowiązana jest Pani do wykonywania wszelkich czynności, których przedmiotem jest kompleksowe zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną, w szczególności pomieszczeniami zabiegowymi, rehabilitacji, wellnessspa, rekreacji, a w przypadkach, gdy okaże się to potrzebne - dbałość o interesy ekonomiczne spółki, kontrole, badania, inspekcje, awarie, remonty, konserwacje i inne podobne wydarzenia - także osobiste wykonywanie czynności związanych lub dotyczących bazy zabiegowo-rekreacyjnej. Wymiar czasu na wykonywanie obowiązków nie jest ograniczony i zależy od stanu spraw.

Ponadto została Pani zobowiązana do powstrzymania się od prowadzenia działań konkurencyjnych wobec spółki.

Mając na uwadze stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że przychody uzyskane przez Panią z tytułu usług świadczonych na rzecz spółki stosownie do zawartej umowy - jeżeli w istocie jest to umowa o zarządzanie bazą zabiegowo-rekreacyjną - zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 tej ustawy.

Konsekwencją traktowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cytowanej na wstępie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie zaś do treści art. 42 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, że w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;

Reasumując, jeżeli w istocie zawarta przez Panią umowa jest kontraktem menadżerskim lub umową o podobnym charakterze, to dochód z tytułu świadczonych przez Panią usług jest dochodem z działalności wykonywanej osobiście. W przypadku zawarcia takiej umowy, obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek ciąży na płatniku.

Należy jednak mieć na uwadze, że zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 26 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Odpowiedzialność podatnika za niektóre zobowiązania ogranicza art. 26a § 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12, 13 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, 362, 596) - do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Zgodnie z § 2 tego artykułu w przypadku, o którym mowa w § 1, nie stosuje się przepisu art. 30 § 5.

Stosownie natomiast do art. 8 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl art. 30 § 4 tej ustawy, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika (art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej). Zgodnie z art. 30 § 6 ustawy decyzję, o której mowa w § 4 i 5, organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego.

Z zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik ma obowiązek po upływie roku podatkowego złożyć zeznanie i zapłacić należny podatek od dochodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zatem, niezależnie od faktu, czy płatnik pobrał zaliczki na podatek dochodowy, czy tego nie dokonał, podatnik jest zobowiązany do należytego wypełniania obowiązków nałożonych na niego ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z wyżej cytowanym art. 9 ust. 1 i art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik zobowiązany jest do wykazania w rocznym zeznaniu podatkowym wszystkich osiągniętych w roku podatkowym dochodów, bez względu na to, czy płatnik zaliczki na podatek dochodowy pobrał, czy też tego obowiązku nie wypełnił.

W związku z powyższym zobowiązana jest Pani do wykazania w rozliczeniu rocznym dochodów wypłacanych przez spółkę, nawet jeśli zaliczki na podatek dochodowy nie zostały naliczone i potrącone.

W składanym przez siebie zeznaniu rocznym powinna Pani do pozostałych przychodów, do których ma zastosowanie skala podatkowa, dodać przychody osiągnięte z tytułu kontraktu zawartego ze spółką i od łącznej kwoty obliczyć podatek dochodowy.

Końcowo należy zauważyć, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Nie jest przedmiotem interpretacji rozstrzygnięcie, czy rzeczywiście zawarta umowa stanowi umowę o zarządzanie. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Należy jednocześnie dodać, że przedmiotem pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy (zainteresowanego) na gruncie przepisów prawa podatkowego. Wobec tego, przedmiotem interpretacji nie może być rozstrzyganie sporów pomiędzy Panią a spółką.

I nterpretacja dotyczy wyłącznie Pani, jako występującej z wnioskiem i nie wywołuje skutków prawnych dla spółki, z którą zawarła Pani umowę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.