ITPB1/415-120a/11/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2011 r. (data wpływu 1 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji oraz wsparcia pomostowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. skutków podatkowych otrzymania dotacji oraz wsparcia pomostowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 1 września 2010 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na produkcji mebli na wymiar. Działalność wpisana jest do ewidencji działalności gospodarczej. W dniu 16 września 2010 r. podpisana została umowa z Instytucją Pośredniczącą, na:

Środki przyznane zostały w ramach projektu, współfinansowanego ze Środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu VI PO KL Rynek Pracy Otwarty dla wszystkich, Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a dla celów podatkowych samodzielnie prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 i art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymana dotacja i wsparcie pomostowe są wolne od podatku dochodowego, a koszty z nimi związane nie stanowią dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodu. W księdze przychodów i rozchodów, wykazuje się jedynie zdarzenia powodujące powstanie obowiązku podatkowego. Otrzymana dotacja do takich się nie zalicza, a więc nie należy ujmować w księdze przychodów i kosztów z nią związanych. Wnioskodawca zgodnie z tą informacją nie ewidencjonuje w księdze przychodów i kosztów związanych z otrzymaną dotacją.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca uważa, iż dotacja i otrzymane wparcie pomostowe stanowią przychody działalności gospodarczej zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to dotyczy jednak wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne (zakup środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych). Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki sfinansowane z przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 137 nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że nie powinien ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodów i kosztów związanych z otrzymaną dotacją oraz wsparciem pomostowym.

Zgodnie z § 4 ust. 3 Rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja wyposażenia powinna zawierać, co najmniej (...) numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia (...). Z uwagi na fakt, że w księdze nie znajdują się obecnie koszty związane z otrzymaną dotacją, firma nie wprowadziła do ewidencji wyposażenia zakupionego z otrzymanej dotacji.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zgodnie z powyższym odpisy amortyzacyjne od zakupionych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią dla firmy kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca nie wprowadził ich do ewidencji środków trwałych i nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Otrzymanej dotacji nie należy wykazywać w zeznaniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, t.j. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, t.j.

* dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

* ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 września 2010 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z rozpoczęciem działalności gospodarczej otrzymał wsparcie finansowe oraz wsparcie pomostowe w ramach projektu współfinansowanego ze Środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Priorytetu VI PO KL Rynek Pracy Otwarty dla wszystkich, Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia.

Środki otrzymane z dotacji przeznaczono na: przystosowanie (remont) pomieszczenia; zakup programu komputerowego; zakup wyposażenia, którego wartość jednostkowa nie przekracza 1.500 zł; zakup wyposażenia o wartości jednostkowej przekraczającej 1.500 zł; zakup nowych środków trwałych (przyczepa, okleiniarka). Natomiast środki z otrzymanego wsparcia pomostowego przeznaczono na: opłacanie składek ZUS, reklamę, materiały biurowe oraz pokrycie kosztów rozmów telefonicznych.

Mając na uwadze przedstawione uprzednio przepisy stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej, natomiast otrzymane przez Wnioskodawcę świadczenia w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne oraz wsparcie pomostowe stanowią przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Zatem wydatki sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne (t.j. wyposażenie do kwoty 1.500 zł oraz wyposażenie powyżej 1.500 zł) oraz związane z bieżącą działalnością firmy (np. opłacanie składek ZUS, reklamę, materiały biurowe, pokrycie kosztów rozmów telefonicznych) jako wydatki sfinansowane z dochodu, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 137, nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Przepis art. 22d ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zgodnie z art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Jak wynika ze złożonego wniosku, Wnioskodawca, dla celów działalności gospodarczej ze środków otrzymanych z dotacji zakupił środki trwałe (przyczepę, okleiniarkę), których wartość jednostkowa przekracza 3.500 zł, a także zakupił program komputerowy będący wartością niematerialną i prawną. Zatem skoro powyższe składniki majątku stanowią środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, to podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, że nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Żaden przepis ustawy nie stanowi bowiem, że środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, od których odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 22n ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości, księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a-22m.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:

Stosownie do ust. 3 art. 22n ww. ustawy, nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10.

Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4 (ust. 4).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższego wynika więc, iż odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym (nie stanowiącym, jak wskazano przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

W związku z powyższym, przychody uzyskane z tytułu opisanej we wniosku dotacji oraz wsparcia pomostowego nie mają wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i wysokość tego podatku, a więc przychody te nie podlegają ujęciu w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. W księdze tej nie należy również ujmować wydatków bezpośrednio sfinansowanych z ww. przychodów (poniesionych po otrzymaniu dotacji).

Niemniej zgodnie objaśnieniami do księgi w celu odzwierciedlenia zdarzeń gospodarczych w myśl rozporządzenia, ewentualnym miejscem, gdzie można księgować otrzymane dotacje jest kolumna 16 (uwagi). W kolumnie tej bowiem mogą być ewidencjonowane przychody faktycznie przez podatnika otrzymane.

Zgodnie z definicją zawartą w § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2009 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) wyposażenie to rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą ewidencję wyposażenia.

Zgodnie z § 4 ust. 2 oraz ust. 3 ww. rozporządzenia ewidencją wyposażenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1.500 zł. Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, numer pozycji, pod którą wpisano w księdze koszt związany z nabyciem wyposażenia, datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży lub darowizny) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. Podatnicy, którzy w ciągu roku podatkowego utracili lub zrzekli się prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej albo zakładają po raz pierwszy ewidencję wyposażenia, dokonują wyceny wyposażenia według cen zakupu lub według wartości rynkowej z dnia założenia ewidencji. Również w przypadku wyposażenia o wartości przekraczającej 1.500 zł nie ma zatem możliwości nie ujęcia go w stosownej ewidencji.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Natomiast stosownie do zapisu art. 9 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe otrzymanej dotacji oraz wsparcia pomostowego nie należy ujmować w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania:

* w ewidencji wyposażenia, zakupionego z otrzymanej dotacji wyposażenia powyżej 1.500 zł,

* w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zakupionych z dotacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

należy uznać za nieprawidłowe.

W pozostałej części stanowisko Wnioskodawcy dotyczące skutków podatkowych otrzymania dotacji oraz wsparcia pomostowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.