ITPB1/415-1190/13/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu: 21 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą prowadzącym od 2003 r. samodzielną działalność gospodarczą, aktualnie wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, którą to działalność podatniczka prowadzi w dwóch miejscach. Jedynym przedmiotem działalności gospodarczej, na podstawie uzyskanego pozwolenia Narodowego Banku Polskiego, jest nabywanie oraz sprzedaż walut osobom fizycznym oraz podmiotom gospodarczym. W roku podatkowym 2013 r. strona jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od uzyskiwanego dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży walut, strona na podstawie złożonego oświadczenia dla Naczelnika Urzędu Skarbowego opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych strona opłaca miesięcznie. W składanych do Urzędu Skarbowego zeznaniach podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podatniczka wykazywała, iż uzyskany dochód z tytułu kupna i sprzedaży walut, jest to dochód tytułu prowadzenia działalności gospodarczej o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Strona w przyszłości w ramach prowadzonej działalności będzie się zajmować wyłącznie kupnem oraz sprzedażą walut oraz ze względu na obroty będzie zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Strona wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy prowadząc na podstawie zezwolenia Narodowego Banku Polskiego działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie kupna i sprzedaży walut, ma prawo od dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%, wskazując jednocześnie w składanych zeznaniach podatkowych, iż dochód z tytułu kupna i sprzedaży walut jest to dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 1 podatku dochodowego od osób fizycznych za przychód z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy uważa się kwoty należne, choćby nie zostały jeszcze otrzymane. Jednakże, ww. przepis prawa podatkowego nie precyzuje jakie rodzaje działalności gospodarczej należy uznać za samodzielną działalność gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawczyni nie można uznać, że przychód z działalności w zakresie kupna i sprzedaży walut tzw. kantor wymiany walut, należy zaliczyć do przychodów z kapitałów pieniężnych o których mowa w art. 17 ust. 1 -1 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani też nie można uznać, iż są to przychody (dochody) z innych źródeł o których mowa wart, 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując, należy uznać, iż Wnioskodawczyni prowadząc na podstawie zezwolenia Narodowego Banku Polskiego działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie kupna i sprzedaży walut, ma prawo od dochodu uzyskiwanego z tytułu prowadzenia ww. działalności gospodarczej opłacać podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19% o której mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując jednocześnie w składanych zeznaniach podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, iż dochód z tytułu kupna i sprzedaży walut jest to dochód uzyskany z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, z tym, że Wnioskodawczyni jest zobowiązana do złożenia do Naczelnika Urzędu Skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia danego roku podatkowego oświadczenia o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że wybiera sposób opodatkowania dochodów z tytułu prowadzenia działalności w zakresie kupna i sprzedaży walut na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to wybór sposobu opodatkowania dotyczy także lat następnych. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest natomiast fakt, iż Wnioskodawczyni prowadzi nietypową działalność gospodarczą, zbliżoną do działalności bankowej, w której towarem i przedmiotem obrotu gospodarczego są waluty obce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) wymienione zostały poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3, 7 i 9 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów jest:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a - c,

* inne źródła.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z przytoczonej definicji wynika, że istotną cechą pozarolniczej działalności gospodarczej jest prowadzenie działalności zarobkowej w sposób zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek. W art. 5a pkt 6 ww. ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, wskazując że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.

Powyższe oznacza, iż jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością wykonywaną przez podatnika w charakterze przedsiębiorcy i spełnione są pozytywne elementy definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Z kolei - zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

9a) u wspólnika, określoną w umowie spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c i d, wartość wkładu niepieniężnego wniesionego w postaci rzeczy lub praw, w zamian za który wspólnikowi nie są wydawane udziały (akcje), o których mowa w pkt 9;

10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Ponadto w myśl art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi na podstawie uzyskanego pozwolenia Narodowego Banku Polskiego działalność polegającą na nabywaniu oraz sprzedaży walut osobom fizycznych oraz podmiotom gospodarczym.

Należy zauważyć, że tego typu działalność polegająca na kupnie i sprzedaży walut obcych jest jedną ze specyficznych rodzajów działalności gospodarczej (gdzie przedmiotem obrotu - towarem są waluty obce) określanej mianem działalności kantorowej. Zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178 z późn. zm.) zawierającą regulacje prawne związane z działalnością gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży walut obcych, działalność kantorowa jest to działalność regulowana w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.) i wymaga wpisu do rejestru działalności kantorowej.

Podsumowując powyższe przepisy, należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność w zakresie kupna i sprzedaży walut, zgodnie z zapisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaliczana jest do źródła przychodu określanego jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Z powyższych przepisów wynika, iż możliwość opodatkowania dochodów 19% "podatkiem liniowym" dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza". Przy czym, możliwość opodatkowania "podatkiem liniowym" jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy w wyniku prowadzenia tej działalności uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik (a w przypadku wykonywania ww. działalności w formie spółki osobowej chociażby jeden ze wspólników) wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Reasumując, uzyskiwany przez Wnioskodawczynię dochód z prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży walut może być opodatkowany na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, należy podkreślić, że wybór tej formy opodatkowania dokonany w oświadczeniu o którym mowa w art. 9a ust. 2 dotyczy również lat następnych. Zatem, skoro Wnioskodawczyni - jak wynika ze stanu faktycznego - w poprzednich latach opłacała podatek dochodowy wg stawki 19%, to nie jest zobowiązana do ponownego złożenia oświadczenia o wyborze podatku liniowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.