ITPB1/415-1167/13/EM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za prowadzenie rachunku bankowego, w ramach którego Wnioskodawca otrzymuje darmowy pakiet ubezpieczeń przedsiębiorcy - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za prowadzenie rachunku bankowego, w ramach którego Wnioskodawca otrzymuje darmowy pakiet ubezpieczeń przedsiębiorcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Konto firmowe Wnioskodawcy, jest prowadzone w B pod nazwą "F" w siedmiu dostępnych wariantach (szczegóły udostępniono w załączonych dokumentach).

Wnioskodawca podkreśla, że B prowadzi działalność od trzech lat i w tym czasie został trzykrotnie uznany za "Najlepszy Bank dla Firm" w prestiżowym rankingu magazynu F. B został wyróżniony za konto firmowe z darmowymi usługami m.in. brak opłat za: prowadzenie rachunku, korzystanie z kart debetowych i kredytowych, przelewy, wpłaty i wypłaty w placówkach, korzystanie z bankowości internetowej i telefonicznej. B posiada najlepszą na rynku ofertę wysokooprocentowanych lokat, stosunkowo łatwy dostęp do kredytów firmowych (w tym ze wsparciem z UE) i wysoką jakość obsługi ocenianą na podstawie liczby złożonych reklamacji czy przerw w dostępie do systemu transakcyjnego. Pod uwagę wzięto także pakiet usług dodatkowych takich jak darmowy pakiet ubezpieczeń przedsiębiorcy oraz urzędowe "concierge" - pierwszą infolinię dedykowaną przedsiębiorcom, którzy mają problem urzędowy, tzw. jedno okienko czyli rejestrację działalności gospodarczej wraz ze zgłoszeniem do ZUS i urzędu skarbowego.

Jako klient B poza ww. korzyściami Wnioskodawca może korzystać również z darmowej księgowości on-line w celu natychmiastowego wystawiania faktur, także w siedzibie kontrahenta, posiada internetowy katalog kontrahentów i może łatwo kontrolować przychody i koszty w celu osiągania jak najwyższych dochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko dotyczące zaliczania kosztów prowadzenia rachunku firmowego "F" w koszty prowadzenia działalności gospodarczej jest słuszne.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do treści przepisu art. 22 ustęp 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy

Pojęcie kosztów uzyskania przychodu nie jest równoznaczne z wydatkami (kosztami) w sensie ekonomicznym. Swoim zakresem obejmuje ono zarówno wszelkie faktycznie poniesione wydatki w celu osiągnięcia przychodów, również straty, składki, odpisy, rezerwy, opłaty i inne wartości.

Ww. ustawa wprowadza zasadę specyfiki przychodów i związaną z nią specyfikę kosztów uzyskania przychodów, gdzie kosztem uzyskania przychodu jest każdy wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła. Wydatki ponoszone przez osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą mogą zatem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

Oznacza to, że koszty ponoszone w związku z zawartą umową rachunku bankowego osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą będzie mogła zaliczyć jako koszty uzyskania przychodu, jeżeli wykaże, że ich poniesienie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania prowadzonej działalności. Ustawodawca nałożył m.in. na osobę prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą obowiązek posiadania rachunku bankowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Obowiązek ten wynika z:

Założenie rachunku bankowego konieczne jest także w celu bezgotówkowego przekazywania składek do ZUS. W świetle powyższego Wnioskodawca, stwierdza, że wydatki związane z założeniem i utrzymywaniem rachunku bankowego stanowią tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów. Oznacza to, że takie koszty nie są związane bezpośrednio z konkretnym przychodem, ale ich poniesienie jest niezbędne dla działalności firmy.

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca przywołał Interpretację Indywidualną wydaną 14 maja 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla rachunku firmowego "T" prowadzonego wówczas na analogicznych zasadach przez B SA (Interpretacja Indywidualna ITPB1/415-221/10/WM z dnia 14 maja 2010 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące możliwości zaliczenia wydatków do kosztów podatkowych reguluje przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 199I r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361. z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszty uzyskania przychodów winien:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się w katalogu enumeratywnie wymienionych w art. 23 ustawy, wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów,

* być prawidłowo udokumentowany.

Uregulowania prawne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wykazu wydatków przesądzających o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zatem kosztami podatkowymi są racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Oznacza to, że kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

W świetle powyższego opłaty stricte związane z prowadzeniem rachunku bankowego i jego obsługą dla potrzeb pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią koszty uzyskania przychodu z tej działalności w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek bowiem prowadzenia takiego rachunku wynika z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, iż dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

Ponadto przepis art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej, nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

Jednakże we wniosku wskazano, że wraz z rachunkiem Wnioskodawca otrzyma również pakiet darmowych ubezpieczeń. Ponoszone przez Wnioskodawcę opłaty za prowadzenie rachunku bankowego pokrywają koszty ubezpieczeń. Wraz z rachunkiem Wnioskodawca otrzymuje pakiet "darmowych" ubezpieczeń i nie jest zobligowany do uiszczenia dodatkowych opłat za ubezpieczenia.

Wynika z tego jednoznacznie, że opłata za prowadzenie rachunku bankowego nie dotyczy samej obsługi konta związanego z dokonywanymi operacjami gospodarczymi, lecz również obsługi innych produktów bankowych dostępnych w ofercie banku.

Opłaty te - jako główna oferta banku - umieszczone zostały pod szyldem opłat za prowadzenie rachunku służącego do rozliczeń pieniężnych związanych z działalnością gospodarczą. Opłaty za prowadzenie rachunku bankowego "F", są de facto składką ubezpieczeniową (zwrotem składek opłacanych przez bank). Są one zatem ukrytą odpłatnością za pakiet "darmowych" ubezpieczeń osobistych, nie są związane bezpośrednio z prowadzeniem rachunku. Bank umowę prowadzenia rachunku powiązał z umowami prowadzenia innych usług finansowych. Określił przy tym jedną opłatę, jako należną z tytułu prowadzenia rachunku bankowego.

Brak wyodrębnienia opłat za poszczególne produkty bankowe (w tym opłat związanych stricte prowadzeniem firmowego rachunku bankowego) powoduje, że jedna (łączna) opłata za wszystkie oferowane w ramach pakietu produkty, nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, jest nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna z dnia 14 maja 2010 r., została zmieniona z urzędu przez Ministra Finansów (interpretacja z dnia 8 listopada 2013 r., sygn. DD9/033/119/SEW/2011/PK-1270).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.