ITPB1/415-1114b/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2013 r. (data wpływu - 29 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 22 i 27 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek uzupełniono w dniu 22 i 27 stycznia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą jako podatnik VAT (bez zwolnień podmiotowych) i VAT-UE. Przeważającym przedmiotem działalności jest pozostałe drukowanie (PKD 18.12.Z) a całość sprzedaży jest opodatkowana podatkiem VAT. Do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca używa między innymi maszyn i urządzeń wykorzystywanych na podstawie umów leasingowych. W firmie jest prowadzona pełna księgowość. Wynagrodzenia pracowników są wypłacane do 10 dnia następnego miesiąca, składki ZUS są opłacane do 15 dnia miesiąca następującego po wypłaceniu pracownikom wynagrodzeń.

Na początku września 2014 r. Wnioskodawca zamierza założyć z córką dwuosobową spółkę cywilną a do nowopowstałej spółki ma zamiar wprowadzić aportem całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego wraz z pracownikami (art. 231 Kodeksu pracy). W nowopowstałej spółce cywilnej będą prowadzone księgi rachunkowe. Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT i VAT-UE. Przedmiot działalności nowej spółki będzie się pokrywał z obecną działalnością. Działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, składająca się między innymi ze struktury organizacyjnej i materialnej, będzie dalej w takich samych strukturach kontynuowana poprzez działalność spółki cywilnej. W zakresie struktur materialnych wszystkie składniki będące majątkiem przedsiębiorstwa, tj. zarówno wyposażenie, jak i środki trwałe, dalej na zasadzie kontynuacji będą wykorzystywane przez otrzymującą aport spółkę cywilną. Na dzień wniesienia przedsiębiorstwa do spółki cywilnej na pokrycie udziału w niej nastąpi sporządzenie sprawozdania finansowego obejmującego bilans i rachunek zysków i strat. W związku z tym, że w formie aportu przejdzie całe przedsiębiorstwo (ze zobowiązaniami i należnościami - zarówno cywilnoprawnymi jak i publicznoprawnymi) oznaczać to będzie, że otrzymane należności, które dotychczas należały się osobie fizycznej otrzyma spółka cywilna, jak również zobowiązania, które dotychczas miały być regulowane przez osobę fizyczną, ureguluje spółka. Jako osoba fizyczna prowadząca samodzielnie działalność gospodarczą Wnioskodawca "przestanie funkcjonować" od dnia następnego po wniesieniu aportu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał natomiast, że została już ustalona firma (nazwa) spółki cywilnej, zaś adres jej siedziby jest tożsamy z adresem, pod którym obecnie prowadzi działalność gospodarczą. Ponadto został przygotowany projekt umowy spółki, w której ustalono, że 99% udziałów będzie należała do Wnioskodawcy, zaś 1% - do córki.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy spółka cywilna, jako beneficjent aportu w postaci przedsiębiorstwa osoby fizycznej stanie się stroną umów leasingowych (zawartych przez osobę fizyczną wnoszącą aportem przedsiębiorstwo) w rozumieniu prawa podatkowego, a tym samym czy wspólnicy tej spółki będą mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki z tytułu rat leasingowych (finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym wymienionych w art. 23b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 jeżeli:

W myśl art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki poprzednika. Akt notarialny wniesienia aportu (w skład przedsiębiorstwa wchodzą też nieruchomości) będzie zawierał dodatkowo oświadczenie spółki o przejęciu wszelkich obowiązków i odpowiedzialności związanych z trwającymi umowami związanymi z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, w pełnym zakresie, tj. odpowiadającym takiemu, jaki istnieje przy uniwersalnej sukcesji podmiotowej. W związku z przejęciem przez wspólników spółki cywilnej zobowiązań i uprawnień wynikających z umów leasingowych i zobowiązujących do sprzedaży strony solidarnie stają się korzystającym (zgodnie z umową leasingu) oraz kupującym (zgodnie z umową zobowiązującą do sprzedaży). Zostaną również zmienione prawne zabezpieczenia umów. Na tę okoliczność zostaną sporządzone aneksy do umów leasingowych. Po okresie leasingu spółka będzie mogła wykupić ruchomości na takich samych prawach, jak uczyniłaby to wcześniej osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Ponieważ zawarte umowy leasingowe spełniają wymagania określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaś art. 93a Ordynacji podatkowej dopuszcza możliwość wstąpienia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki poprzednika Wnioskodawca uważa, że wspólnicy spółki będą mogli zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki z tytułu rat leasingowych kontynuowanych umów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1).

Zgodnie zaś z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kwestie dotyczące zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umowami leasingu zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 23a-23I ww. ustawy.

Na podstawie art. 23a pkt 1 ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy, ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz leasingodawca w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy, to leasingobiorca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatki związane z uiszczeniem rat leasingowych.

Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów najmu i dzierżawy (art. 23I ustawy).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują wprost skutków podatkowych zmiany stron umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 23a-23I ww. ustawy określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

W świetle powyższego, w przypadku aportu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do spółki osobowej na pokrycie wkładu, uwzględniając sukcesję praw i obowiązków na gruncie prawa podatkowego, jeżeli umowy leasingu zawarte uprzednio przez Wnioskodawcę były umowami, o których mowa w art. 23b ust. 1 ustawy, to po wniesieniu aportu, stanowią dla nowego leasingobiorcy (spółki cywilnej) nadal podatkowe umowy leasingu, a tym samym, opłaty ponoszone z tego tytułu mogą stanowić, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku spółki cywilnej koszty uzyskania przychodów w oparciu o art. 23b ust. 1 i art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Ponadto zauważyć należy, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla drugiego ze wspólników (córki Wnioskodawcy). Chcąc uzyskać interpretację osoba ta winna osobiście lub za pośrednictwem ustanowionego pełnomocnika zwrócić się do tutejszego organu o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie i uiścić związaną z tym opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.