ITPB1/415-1051b/10/AD - Skutki podatkowe otrzymania dofinansowania na pokrycie kosztów kształcenia młodocianego pracownika.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1051b/10/AD Skutki podatkowe otrzymania dofinansowania na pokrycie kosztów kształcenia młodocianego pracownika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego dofinansowania na pokrycie kosztów kształcenia młodocianego pracownika:

* w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym przed dniem 1 lutego 2009 r. - jest prawidłowe,

* w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym po dniu 1 lutego 2009 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego dofinansowania na pokrycie kosztów kształcenia młodocianego pracownika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie handlu. Zatrudnia na umowę o pracę pracownika posiadającego kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych (nauka zawodu). Stosowne kwalifikacje składają się z kursu pedagogicznego dla instruktorów praktycznej nauki zawodu oraz dyplomu uzyskania tytułu mistrza w zawodzie sprzedawcy. Decyzją Wójta Gminy w latach 2006-2009 otrzymywał Pan dofinansowanie kosztów nauki zawodu młodocianego pracownika zgodnie z art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy otrzymywane w latach 2006-2009 z Urzędu Gminy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianego pracownika w zakresie nauki zawodu stanowi przychód zwolniony z opodatkowania.

2.

Czy w związku z otrzymanym w latach 2006-2009 z Urzędu Gminy dofinansowaniem kosztów kształcenia młodocianego pracownika, dofinansowanie to powoduje obowiązek pomniejszenia kosztów uzyskania przychodów, w szczególności o wypłacone wynagrodzenia, które zostały zaliczone do kosztów przedsiębiorstwa.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. W pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na otrzymane w latach 2006-2009 dofinansowanie z Urzędu Gminy kosztów nauki zawodu młodocianego pracownika, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione koszty kształcenia młodocianego pracownika w szczególności wynagrodzenia i składki ZUS, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym przed dniem 1 lutego 2009 r. uznaje się za prawidłowe. Natomiast w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym po dniu 1 lutego 2009 r. uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a - 47c i 48. Przy czym na podstawie art. 14 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956), przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 stosuje się odpowiednio do dnia 31 grudnia 2006 r. w brzmieniu obowiązujacym przed dniem 1 stycznia 2004 r.

Przepisem art. 1 pkt 22 lit. a) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) dokonano zmiany w pkt 56 ust. 1 art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), nadając mu brzmienie, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129. Zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r. i ma zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2007 r.

Interpretacją indywidualną Nr ITPB1/415-1051a/10/AD wydaną przez tutejszy organ stwierdzono, iż otrzymane dofinansowanie w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 31 stycznia 2009 r. - jako dotacja w rozumieniu przepisów o finansach publicznych - jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 47b oraz art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników otrzymane po dniu 1 lutego 2009 r. - jako, iż nie odbywa się w ramach dotacji celowych, albowiem finansowane jest ze środków pochodzących z Funduszu Pracy - nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem na uwadze powyższe, uznać należy, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 stycznia 2009 r., wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku, czyli w tym przypadku, koszty kształcenia młodocianych pracowników sfinansowane dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Umożliwienie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów finansowanych w ten sposób byłoby bowiem dwukrotnym uprzywilejowaniem podatnika. Dlatego też, w dacie otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników należy dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanego dofinansowania.

W takim przypadku wydatki na kształcenie ucznia zaksięgowane w kosztach uzyskania przychodów, powinny być w chwili otrzymania dotacji skorygowane o wysokość otrzymanego dofinansowania. Koszty kształcenia ucznia w okresie nauki zawodu, za którego wykształcenie otrzymuje podatnik dofinansowanie w formie dotacji zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast skoro od dnia 1 lutego 2009 r. dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników nie odbywa się w ramach dotacji celowych, gdyż za taką dotację nie sposób uznać środków pochodzących z Funduszu Pracy, a podatnik uzyskujący po tym dniu dofinansowanie na pokrycie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest zobowiązany uzyskane z tego tytułu dochody opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym nie ma on obowiązku korygowania kosztów uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na podstawie decyzji Wójta Gminy w latach 2006-2009 otrzymał Pan dofinansowane kosztów nauki zawodu młodocianego pracownika.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wyłącznie te wydatki (związane z kształceniem młodocianych pracowników), które sfinansowane zostały (pokryte) ze środków pochodzących z dotacji przyznanej w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 stycznia 2009 r., t.j. dotacji zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl