ITPB1/415-1004/11/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia straty poniesionej z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad rozliczenia straty poniesionej z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi Pani wraz z siostrą w formie spółki cywilnej. W 2010 r. spółka poniosła stratę, którą zamierza Pani - w przypadającym na Nią udziale - odliczyć od dochodu uzyskanego w roku 2011 i w kolejnych latach podatkowych, jednakże w wysokości wynoszącej nie więcej niż 50% straty poniesionej w 2010 r. w każdym następnym roku podatkowym. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej opodatkowuje Pani w formie tzw. podatku liniowego, tj. przy zastosowaniu 19% podstawy obliczenia podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stratę poniesioną w 2010 r. można rozliczyć w trakcie 2011 r. i w kolejnych latach podatkowych poprzez jej odliczenie od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości wynoszącej nie więcej niż 50% straty, do wysokości dochodu uzyskanego w 2011 r. i w latach następnych, aż do całkowitego jej rozliczenia.

Pani zdaniem, przepisy regulujące rozliczenie straty podatkowej znalazły się w art. 9 ust. 3-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazują one m.in., że podatnik ma prawo obniżyć dochód uzyskany z danego źródła o wysokość straty z tego samego źródła, w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Tym samym stratę taką rozlicza się przez co najmniej dwa lata.

Z reguły stratę taką uwzględnia się w rozliczeniu rocznym. Należy jednak pamiętać, że przepisy regulujące rozliczenie straty w następnych latach nie wskazują, czy rozliczenia takiego należy dokonać dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego, czy też w jego trakcie. Co za tym idzie, w przypadku braku szczegółowych uregulowań w tym zakresie należy przyjąć, że możliwe jest rozliczenie tej straty zarówno w trakcie roku podatkowego jak i po jego zakończeniu, a wybór stosownej metody zostaje w gestii podatnika.

Ponadto, decyzja w którym okresie rozliczeniowym strata taka zostanie rozliczona, także leży w gestii podatnika. Do niego należy także decyzja, czy stratę tę rozliczy w ramach jednej czy kilku zaliczek. Potwierdziło to Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 22 września 2000 r. (Nr PB3-570-IP-722-86/2000). W piśmie tym zawarte zostało następujące stwierdzenie: "Jeżeli dochód uzyskany w pierwszym miesiącu roku podatkowego po roku, w którym poniesiono stratę, pozwala na odliczenie 50% proc. kwoty tej straty, podatnik może podjąć decyzję o odliczeniu straty już przy pierwszej zaliczce." Stanowisko Ministra Finansów w cytowanym powyżej przepisie zostało wydane w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych, aby zasady wyrażonej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy obu ustaw w tym zakresie są tożsame, tym samym stanowisko Ministra Finansów pozostaje w pełni aktualne na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym uważa Pani, że jej stanowisko zaprezentowane w niniejszym wniosku jest w pełni prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 cyt. ustawy, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Natomiast art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawodawca zawarł uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Podatnik może odliczyć stratę z dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W skrajnym przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.

Tak więc, stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, iż strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Przepisy regulujące rozliczenie straty w następnych latach nie wskazują, czy rozliczenia takiego należy dokonać dopiero po zakończeniu danego roku podatkowego, czy też w jego trakcie. Co za tym idzie, w przypadku braku szczegółowych uregulowań w tym zakresie należy przyjąć, że możliwe jest rozliczenie tej straty zarówno w trakcie roku podatkowego, jak i po jego zakończeniu, a wybór stosownej metody pozostaje w gestii podatnika.

W przypadku, gdy podatnik pomimo dokonywania odliczenia części straty z lat ubiegłych w trakcie roku podatkowego z dochodu bieżącego (zaliczkowo), w ostatecznym rozliczeniu za ten rok podatkowy nie osiągnął dochodu, lecz stratę, w związku z czym nie będzie mógł skorzystać z odliczenia, nie traci kwoty straty, którą "zaliczkowo" odliczył. Kwota ta może być bowiem odliczona w kolejnych latach podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w 2010 r. spółka cywilna, której jest Pani wspólnikiem poniosła stratę z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Stratę tę zamierza Pani - w przypadającym na Nią udziale - rozliczyć w trakcie 2011 r. i w latach następnych, przy ustalaniu należnych miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawne stwierdzić należy, iż jeżeli poniesienie straty i dokonanie jej odliczenia dotyczy tego samego źródła przychodów i nie przekroczy w danym roku podatkowym limitu wynoszącego 50% kwoty straty, to przedstawiony w przedmiotowym wniosku sposób odliczenia straty od dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej w 2011 r. i w latach następnych jest prawidłowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.