IPTPP4/4512-14/15-4/UNR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/4512-14/15-4/UNR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży biletów przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania sprzedaży biletów przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się działalnością informatyczną. Rozwiązania informatyczne dostarczane przez spółkę mają zastosowanie głównie w branży transportu publicznego. Spółka planuje sprzedaż biletów okresowych na przejazdy komunikacją miejską i/lub gminne przewozy pasażerskie (w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia o publicznym transporcie zbiorowym) on-line, poprzez stronę internetową prowadzoną przez spółkę. Bilety te spółka nabywa od organizatorów lub operatorów publicznego transportu zbiorowego. Spółka będzie odsprzedawała bilety opodatkowane stawką VAT 8% na podstawie załącznika nr 3 poz. 155 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka w całości otrzyma zapłatę za dostarczony bilet na rachunek bankowy spółki, za pośrednictwem Agenta Rozliczeniowego...., który posiada status krajowej instytucji płatniczej działającej pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego. Spółka będzie prowadzić ewidencje wydanych biletów w powiązaniu z płatnością za każdy z nich.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na dzień składania wniosku Spółka nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych oraz nie ma i nie miała dotychczas obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Spółka planuje rozpocząć sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w przyszłości, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego wskazanym we wniosku. Spółka zamierza podjąć współpracę z podmiotami, które są operatorami wykonującymi usługi określone w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, wyłącznie w tym zakresie. Spółka będzie ogniwem umożliwiającym pasażerom skorzystanie z usługi transportu opisanej w poz. 15 lub 16 rozporządzenia poprzez sprzedaż biletu okresowego w formie elektronicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy spółka może, w związku z wykreśleniem pozycji 43. załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 29 listopada 2012, korzystać ze zwolnienia określonego w pozycji 38. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka będzie świadczyć usługi na podstawie art. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) w postaci sprzedaży biletów okresowych na przejazdy komunikacją miejską. Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy, stawka VAT na świadczenie usług transportu lądowego pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego według załącznika nr 3 pt. "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%", z zastrzeżeniem art. 146f ust. 1 pkt 3 wynosi 8%. Sprzedaż biletów przez spółkę będzie odsprzedażą usługi jaką świadczyć będzie organizator publicznego transportu zbiorowego na podstawie zakupionego przez finalnego odbiorcę biletu okresowego. Całość zapłaty za bilety będzie wpływała na rachunek bankowy spółki, zaś z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła sprzedaż tj. będzie istniała możliwość jednoznacznego powiązania wpływu środków z właściwym biletem okresowym. Wobec powyższego spółka stoi na stanowisku, iż sprzedając bilety okresowe w pełni będzie wyczerpywać przesłanki do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynikające z pkt 38 załącznika do rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 4 listopada 2014 r. (poz. 1544).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy - podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 15 tego załącznika wymieniono pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowy pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalane przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWiU ex 49.31.2).

Z kolei w poz. 16 ww. załącznika wymieniono transport lądowy pasażerski, rozkładowy: międzynarodowy i specjalizowany - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (PKWiU ex. 49.39.1).

Jak wynika z objaśnień 1 do ww. załącznika, zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Natomiast oznaczenie ex - dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W poz. 38 ww. załącznika do rozporządzenia wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Należy jednak wskazać, że z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia wynika, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

a.

przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,

b.

przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami.

Z wniosku wynika, że Spółka będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zajmuje się działalnością informatyczną. Rozwiązania informatyczne dostarczane przez Spółkę mają zastosowanie głównie w branży transportu publicznego. Spółka planuje sprzedaż biletów okresowych na przejazdy komunikacją miejską i/lub gminne przewozy pasażerskie on-line, poprzez stronę internetową prowadzoną przez Spółkę. Bilety te Spółka nabywa od organizatorów lub operatorów publicznego transportu zbiorowego. Spółka w całości otrzyma zapłatę za dostarczony bilet na rachunek bankowy Spółki i będzie prowadzić ewidencje wydanych biletów w powiązaniu z płatnością za każdy z nich. Spółka zamierza podjąć współpracę z podmiotami, które są operatorami wykonującymi usługi określone w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, wyłącznie w tym zakresie.

Wskazać należy, że-jak wskazał Wnioskodawca - Spółka będzie ogniwem umożliwiającym pasażerom skorzystanie z usługi transportu opisanej w poz. 15 lub 16 rozporządzenia poprzez sprzedaż biletu okresowego w formie elektronicznej.

W tym miejscu wskazać należy, że według art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy - w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest udokumentowanie we właściwy sposób wyświadczonej usługi.

Celem odsprzedaży usług jest zatem przeniesienie poniesionych kosztów przez jeden podmiot na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, pomimo że podmiot odsprzedający danej usługi nie wykonał. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan sprawy należy stwierdzić, że Spółka sprzedając bilety okresowe na przejazdy komunikacją miejską i/lub gminne przewozy pasażerskie on-line, poprzez stronę internetową prowadzoną przez Spółkę będzie świadczyć usługi transportu opisane w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia, które to usługi nabywa od organizatorów lub operatorów publicznego transportu zbiorowego. W związku z powyższym, dokonując przedmiotowych czynności Spółka będzie spełniać definicję sprzedaży usług, które zostały wymienione w poz. 15 oraz w poz. 16 załącznika do rozporządzenia, a w konsekwencji Spółka będzie miała prawo do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 15 i poz. 16 załącznika do rozporządzenia.

Należy zauważyć, że postawione przez Wnioskodawcę pytanie odnosi się do sprzedaży usług wymienionych w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia, które korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 15 i poz. 16 załącznika. Zatem, badanie przesłanek dotyczących możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie sprzedaży ww. usług na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia stało się bezprzedmiotowe.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Należy zatem zaznaczyć, iż wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż Spółka będzie ogniwem umożliwiającym pasażerom skorzystanie z usługi transportu opisanej w poz. 15 lub 16 załącznika do rozporządzenia. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl