IPTPP4/443-834/13-4/UNR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2014 r. (data wpływu 18 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku prowadzenia przez firmę ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych - jest prawidłowe.

W dniu 22 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku prowadzenia przez firmę ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lutego 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Głównym przedmiotem biura rachunkowego (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) jest działalność sklasyfikowana pod numerem 69.20.Z działalność rachunkowo - księgowa. W szczególności Wnioskodawczyni wykonuje następuje czynności:

* księgowanie wszelkiego rodzaju transakcji gospodarczych, wykonywane na zlecenie,

* sporządzanie list plac,

* sporządzanie sprawozdań i bilansów finansowych,

* przygotowywanie dokumentów o dochodach osób i firm w celach podatkowych.

Deklaracje podatkowe są sporządzane w ramach kompleksowej usługi księgowej i wynikają z prowadzonych ksiąg i ewidencji podatkowych (grupa PKWIU 69.20.2). Biuro nie świadczy usług doradztwa podatkowego, w tym reprezentowania klientów przed organami podatkowymi, nie udziela porad i opinii podatkowych, które są przewidziane w innej grupie statystycznej (PKWIU 69.20.3). Czynności wchodzące w zakres działalności biura wykonywane są przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (osoby posiadające certyfikat księgowy lub świadectwo kwalifikacyjne Ministra Finansów). Osoby te nie są wpisane na listę doradców podatkowych lub biegłych rewidentów.

W 2013 r. wartość sprzedaży opodatkowanej w firmie nie przekroczy 150.000 zł. Firma w ramach działalności gospodarczej zakłada, że w roku 2014 również wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł.

W piśmie z dnia 14 lutego 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona jest od 15 czerwca 2012 r. Podmiot nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot nie utracił prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług, ani też z niego nie zrezygnował. Podmiot nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Podmiot nie wykonuje czynności, o których mowa w poz. 11, 12, 13 zał. do rozporządzenia MF z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.). W 2012 r. łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła 150.000,00 zł. W roku 2013 łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła 150.000,00 zł. Łączna wartość ze sprzedaży w roku 2013, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. nie przekroczyła 150.000,00 zł. Przewidywana łączna wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w roku 2014 nie przekroczy 150.000,00 zł.

Inne pozytywne interpretacje tego problemu:

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, IPTPP4/443-699/12-5/JM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 04 luty 2011 r. ILPP1/443-1177/10-4/KŁ; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPP2/443-152/11-3/IG z dnia 29 kwietnia 2011 r.; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2011 r. nr I LP P2/443-440/11 -2/BA; Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej nr ITPP1/443-1076/10/AJ z dnia 7 lutego 2011 r.; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1125/12-2/EN z dnia 6 lutego 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadzenie przez firmę ksiąg rachunkowych i ewidencji podatkowych bez świadczenia usług doradztwa podatkowego podlega zwolnieniu podmiotowemu z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czyli prowadzenie usług rachunkowo-księgowych sklasyfikowanych pod PKWiU 69.20.2, bez wykonywania usług doradztwa podatkowego oraz prawnego (PKWiU 69.20.3) oraz gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku 150 tys. zł - może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podkreślić należy, iż z uwagi na fakt, że wniosek o interpretację indywidualną został złożony w dniu 22 listopada 2013 r. w stanie faktycznym, zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie stanu faktycznego w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku, tj. stan prawny obowiązujący do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że podatnik może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy, lub w roku rozpoczęcia działalności, przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, tej kwoty,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Należy również zaznaczyć, iż w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w ust. 14 pkt 2 ww. artykułu, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W § 27 ww. rozporządzenia wskazano, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. W poz. 12 i 13 wskazanego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz usługi prawnicze.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa oraz usług prawniczych nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia "doradztwo". W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa", winien być rozumiany szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Zgodnie z art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni od 15 czerwca 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna - biuro rachunkowe, nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie utraciła prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług, ani też z niego nie zrezygnowała. Głównym przedmiotem biura rachunkowego jest działalność sklasyfikowana pod numerem 69.20.Z działalność rachunkowo - księgowa. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni świadczy usługi rachunkowo - księgowe sklasyfikowane pod PKWiU 69.20.2. Biuro nie świadczy usług doradztwa podatkowego, w tym reprezentowania klientów przed organami podatkowymi, nie udziela porad i opinii podatkowych, które są przewidziane w innej grupie statystycznej (PKWIU 69.20.3). Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje czynności, o których mowa w poz. 11, 12, 13 zał. do rozporządzenia MF z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W 2012 r. łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła 150.000,00 zł. W roku 2013 łączna wartość sprzedaży nie przekroczyła 150.000,00 zł. Łączna wartość ze sprzedaży w roku 2013, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. nie przekroczyła 150.000,00 zł. Przewidywana łączna wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w roku 2014 nie przekroczy 150.000,00 zł.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawczyni świadczy - jak wskazała - usługi obejmujące wyłącznie usługi rachunkowo - księgowe (bez doradztwa), to może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych), bądź zmiany stanu prawnego.

Jednocześnie, na mocy art. 1 pkt 55 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) powołane w niniejszej interpretacji przepisy art. 113 ust. 1, ust. 2, ust. 4, ust. 5, ust. 9, ust. 10, ust. 11, ust. 13 zmieniły brzmienie od dnia 1 stycznia 2014 r., a ponadto od dnia 1 stycznia 2014 r. został dodany do ustawy o VAT art. 113 ust. 11a.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.