IPTPP4/443-83/13-2/UNR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za fakturę VAT jednorazowego biletu imiennego - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za fakturę VAT jednorazowego biletu imiennego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy, VIII Wydział Gospodarczy KRS pod nr (...), NIP (...), REGON (...) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie regularnych przewozów pasażerskich, w międzynarodowym transporcie drogowym osób, sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod nr PKD 4939 Z (pozostały transport lądowy pasażerski).

Dowodem zawarcia umowy przewozu osób pomiędzy wnioskodawcą a pasażerem (Klientem) jest imienny bilet jednostronny lub dwustronny (tam i z powrotem), który uprawnia w każdym z obu przypadków do jednorazowego przejazdu na określonej w bilecie trasie.

Biletu nie można odstąpić osobie trzeciej przed rozpoczęciem umowy przewozu jak i w trakcie a po zrealizowaniu umowy przewozu bilet nie może być ponownie wykorzystany. Umowy przewozu zawierane są (bilety wystawiane są) przez Spółkę, jak również przez działających w jej imieniu i na jej rachunek agentów.

Jednorazowe bilety opisane powyżej uprawniają do realizacji przejazdu na odległość (na trasie) powyżej 50 km oraz w swej treści zawierają mi.in. następujące dane:

o których mowa w § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).Ponadto bilety spółki zawierają w polu opisanym jako "nabywca" imię i nazwisko pasażera (osoby fizycznej) lub nazwę i adres podmiotu gospodarczego (firmy), a poniżej imię i nazwisko pasażera.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jednorazowe bilety imienne będące w ofercie sprzedażowej podatnika wystawiane w jedną bądź w obie strony podróży (tam i z powrotem) stanowią fakturę VAT w rozumieniu przepisu § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, w § 17 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) wymienione są dokumenty traktowane na równi z fakturą VAT, jeżeli spełniają określone warunki. W pkt 1 tego przepisu wymienione zostały m.in. bilety jednorazowe uprawniające co przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zwierają następujące dane:

Bilety wystawiane przez podatnika spełniają ww. wymogi, gdyż zawierają w swej treści: oznaczenie i NIP sprzedawcy, numer i datę wystawienia biletu, informację identyfikującą usługę (czyli trasę przejazdu, datę wyjazdu/przyjazdu oraz powrotu, w przypadku biletów dwustronnych), cenę biletu brutto oraz kwotę podatku VAT. Bilet oprócz ww. elementów jako bilet imienny zawiera imię i nazwisko pasażera, czyli osoby korzystającej z podróży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści art. 106 ust. 4, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe regulacje dotyczące wystawiania faktur znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Z przepisu § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia wynika, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Stosownie natomiast do zapisu § 17 pkt 1 tego rozporządzenia, za fakturę uznaje się również bilety jednorazowe uprawniające do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

Z powołanych norm prawnych jednoznacznie wynika, iż ustawodawca konkretnie wskazał, jakie warunki winny być spełnione, aby za fakturę można było uznać bilety jednorazowe.

Przede wszystkim, w kontekście uznania za fakturę można mówić wyłącznie w przypadku biletów jednorazowych uprawniających do przejazdu na odległość nie mniejszą niż 50 km Ponadto, aby można było uznać je za fakturę, bilety te winny być wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia konkretnych usług, które zostały wymienione w cytowanym przepisie § 17 ust. 1. Poza tym, warunkiem niezbędnym do uznania biletu jednorazowego za fakturę jest jego opatrzenie danymi enumeratywnie wymienionymi przez ustawodawcę w powołanym przepisie.

Mając na uwadze tak skonstruowane brzmienie przepisu § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia należy stwierdzić, iż dopiero spełnienie wszystkich wymienionych w nim warunków pozwala na uznanie biletów jednorazowych za fakturę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sadowego, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie regularnych przewozów pasażerskich, w międzynarodowym transporcie drogowym osób, sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności Gospodarczej pod nr PKD 4939 Z (pozostały transport lądowy pasażerski). Dowodem zawarcia umowy przewozu osób pomiędzy wnioskodawcą a pasażerem (Klientem) jest imienny bilet jednostronny lub dwustronny (tam i z powrotem), który uprawnia w każdym z obu przypadków do jednorazowego przejazdu na określonej w bilecie trasie. Jednorazowe bilety opisane powyżej uprawniają do realizacji przejazdu na odległość (na trasie) powyżej 50 km oraz w swej treści zawierają mi.in. następujące dane:

Ponadto bilety spółki zawierają w polu opisanym jako "nabywca" imię i nazwisko pasażera (osoby fizycznej) lub nazwę i adres podmiotu gospodarczego (firmy), a poniżej imię i nazwisko pasażera.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż bilety jednorazowe będące w ofercie sprzedażowej Wnioskodawcy wystawiane w jedną bądź w obie strony podróży (tam i z powrotem) spełniają wszystkie kryteria wskazane w cytowanym § 17 pkt 1 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. Zatem można je uznać za faktury VAT w rozumieniu ww. przepisu § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.