IPTPP4/443-815/12-2/UNR - Zasady obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakup samochodu specjalnego - bankowozu bądź w fakturach dokumentujących raty leasingu oraz możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem paliwa do napędu tego samochodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury zakupu samochodu, bankowozu typu C bądź faktur rat leasingowych oraz pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do tego samochodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości z faktury zakupu samochodu, bankowozu typu C bądź faktur rat leasingowych oraz pełnego odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do tego samochodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz na podstawie uzyskanej koncesji na obrót paliwami płynnymi. Przedmiotem działalności jest obrót paliwami, prowadzona w dwóch filiach w (rozlewnia gazu) oraz (stacja paliw) oddalonymi od siedziby firmy o kilkadziesiąt kilometrów. Zainteresowana jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni planuje zakup lub leasing samochodu specjalnego bankowozu typu C przeznaczonego do przewozu uzyskanego utargu z ww. punktów prowadzonej działalności celem wpłaty na rachunek bankowy prowadzony w oddziale w banku.

Zakup bądź leasing bankowozu oraz zakup paliwa do niego będzie udokumentowany fakturą VAT wystawioną na Zainteresowaną jako podatnika VAT. Bankowóz będzie przeznaczony wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Bankowóz będzie wyposażony we wszystkie urządzenia niezbędne do spełnienia wymagań technicznych dla bankowozu określone w załącznikach do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r., oraz spełnione wymagania w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektrycznych i elektronicznych - zgodnie z Dyrektywą nr 72/245/EWG. Instalacja elektryczna pojazdu będzie spełniać wymagania normy PN-S 76021. Do napędu bankowozu będzie używany olej napędowy.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) bankowozami są pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Wartościami pieniężnymi wg tego rozporządzenia są m.in. krajowe i zagraniczne znaki pieniężne, zaś transportem wartości pieniężnych jest w myśl tego rozporządzenia przewożenie lub przenoszenie wartości pieniężnych poza obiektami przedsiębiorcy lub innej jednostki organizacyjnej.

Prowadzona przez Zainteresowaną działalność gospodarcza nie obejmuje usługowego przewozu wartości pieniężnych oraz na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie przewiduje rozszerzenia działalności o usługi przewozu gotówki ani innych przedmiotów wartościowych. Samochód przeznaczony będzie wyłącznie do przewozu własnego utargu z miejsc prowadzonej działalności do banku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przysługuje odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości od faktury zakupu samochodu, bądź faktur rat leasingu oraz pełne odliczenie podatku VAT od zakupu paliwa do tego samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup samochodu specjalnego - przeznaczenie bankowóz typu C, bądź ponoszone opłaty z tytułu rat leasingowych oraz zakup paliwa do tego samochodu dają możliwość odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości, ponieważ jest to samochód o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wymienionym w załączniku nr 1 do ww. ustawy. Ponadto Zainteresowana jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT oraz powyższy samochód będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do art. 3 ust. 6 ww. ustawy nowelizującej - obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - użyte w rozporządzeniu określenia wartości pieniężne oznaczają:

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia, bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie obrotu paliwami. Działalność prowadzona jest w dwóch filiach w (rozlewnia gazu) oraz (stacja paliw) oddalonymi od siedziby firmy o kilkadziesiąt kilometrów. Wnioskodawczyni planuje zakup lub leasing samochodu specjalnego bankowozu typu C przeznaczonego do przewozu uzyskanego utargu z ww. punktów prowadzonej działalności celem wpłaty na rachunek bankowy prowadzony w oddziale w banku. Zakup bądź leasing bankowozu oraz zakup paliwa do niego będzie udokumentowany fakturą VAT wystawioną na Zainteresowaną jako podatnika VAT. Bankowóz będzie przeznaczony wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Bankowóz będzie wyposażony we wszystkie urządzenia niezbędne do spełnienia wymagań technicznych dla bankowozu określone w załącznikach do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. oraz będzie spełniał wymagania w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektrycznych i elektronicznych - zgodnie z Dyrektywą nr 72/245/EWG. Instalacja elektryczna pojazdu będzie spełniać wymagania normy PN-S 76021. Do napędu bankowozu będzie używany olej napędowy. Prowadzona przez Zainteresowaną działalność gospodarcza nie obejmuje usługowego przewozu wartości pieniężnych oraz na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie przewiduje rozszerzenia działalności o usługi przewozu gotówki ani innych przedmiotów wartościowych. Samochód przeznaczony będzie wyłącznie do przewozu własnego utargu z miejsc prowadzonej działalności do banku.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że - wbrew opinii Wnioskodawczyni - w związku z faktem nabycia lub leasingu samochodu specjalnego - bankowozu, Wnioskodawczyni nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu lub faktur dokumentujących raty leasingowe. Powyższe wynika z faktu, iż wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z takiego odliczenia. Należy wskazać, że aby móc odliczyć podatek naliczony przy zakupie bankowozu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Oznacza to, że zakup bądź leasing bankowozu powinien być uzasadniony i ściśle powiązany z przedmiotem działalności gospodarczej. Jeśli przedmiotem prowadzonej działalności nie jest ochrona przechowywanych i transportowanych wartości pieniężnych w rozumieniu § 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, trudno mówić, że nabycie lub leasing bankowozu następuje celem wykorzystania zgodnie z jego przeznaczeniem. Nie jest natomiast - w ocenie tut. Organu - taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawczynię działalności, której przedmiotem jest obrót paliwami, z którą wiąże się przewożenie znacznych wartości pieniężnych.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż zgodnie z cyt. rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, bankowóz służy do przewozu wartości pieniężnych w rozumieniu § 1 pkt 2 tego rozporządzenia. Natomiast przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis zdarzenia przyszłego, a w szczególności cel w jakim planuje Ona nabyć przedmiotowy bankowóz, nie uzasadnia nabycia pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego jakim jest bankowóz. Na powyższe nie może wpłynąć fakt, iż samochód ten będzie służył Wnioskodawczyni do przewozu własnego utargu z miejsc prowadzonej działalności w formie gotówkowej.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ze względu na to, iż ww. samochód o przeznaczeniu specjalnym - bankowóz - będzie, jak wskazała Wnioskodawczyni, wykorzystywany tylko do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Zainteresowanej przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących nabycie przedmiotowego samochodu lub raty leasingowe. Jednakże Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej, wykazanej na fakturze VAT kwoty podatku naliczonego, lecz w oparciu o postanowienia zawarte w przepisie art. 3 ust. 1 i 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (obowiązującym na dzień wydania niniejszej interpretacji) jedynie 60% tej kwoty, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Reasumując należy stwierdzić, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwać prawo do odliczania w pełnej wysokości podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup lub leasing pojazdu specjalnego będącego przedmiotem wniosku. Wnioskodawczyni będzie natomiast przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż 6.000 zł W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.