IPTPP4/443-799/14-4/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, czy fakt parkowania pojazdu na parkingu, do którego Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego, będzie miał wpływ na kwalifikację pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej oraz będzie miał wpływ na wyłączenie lub ograniczenie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdem samochodowym - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy fakt parkowania pojazdu na parkingu, do którego Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego, będzie miał wpływ na kwalifikację pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej oraz będzie miał wpływ na wyłączenie lub ograniczenie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdem samochodowym.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem pojazdów samochodowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotowe pojazdy zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu, które zostało potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów. Z przedmiotowych zaświadczeń oraz z dowodów rejestracyjnych pojazdów wynika, że są to pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i które zostały zaklasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van. Przedmiotowe pojazdy są wykorzystywane jako narzędzia pracy zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę osób na stanowiskach przedstawicieli handlowych. Pojazdy są używane wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika. W treści umów o używanie samochodu służbowego zawartych przez Wnioskodawcę z pracownikami zastrzeżono, że wykluczone jest użycie samochodu przez pracownika dla celów prywatnych.

Wnioskodawca planuje wprowadzić do treści umów o używanie samochodu służbowego postanowienia o treści:

Do nieruchomości stanowiącej parking, o którym mowa w pkt 2 powyżej, Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego. Przedmiotowy parking będzie znajdował się w okolicy miejsca zamieszkania pracownika.

W umowach o pracę zawartych z ww. pracownikami jako miejsce pracy wskazano wymienione województwa. Parking, o którym mowa w pkt 2 powyżej będzie znajdował się na terenie województw wymienionych w umowie jako miejsce pracy pracownika. W umowach o pracę zostanie wprowadzone postanowienie, iż czas pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach przedstawicieli handlowych rozpoczyna się z pierwszym uruchomieniem silnika powierzonego pojazdu służbowego w tym dniu, kończy zaś z chwilą ostatniego zamknięcia auta w tym dniu.

Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytań będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytań związane są tylko z czynnościami opodatkowanymi.

Zakresem pytania nr 2 objęte są wydatki związane z eksploatacją pojazdów, czyli: paliwo do samochodów, części do samochodów, usługi naprawy samochodu, utrzymanie czystości pojazdu.

Faktury dotyczące nabycia towarów i usług związanych z pojazdami będącymi przedmiotem pytania będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Na pytania tut. Organu, czy Wnioskodawca pobiera od pracowników jakiekolwiek opłaty w związku z korzystaniem z pojazdów samochodowych oraz czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup pojazdów samochodowych, będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż: Wnioskodawca nie pobiera opłat w związku z korzystaniem z pojazdów samochodowych.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup pojazdów samochodowych, będących przedmiotem wniosku; jeżeli tak, to należy wskazać, czy przy nabyciu pojazdów samochodowych będących przedmiotem wniosku kwotę podatku naliczonego stanowiło 50%, 60% czy 100% kwot podatku wynikających z faktur nabycia tych pojazdów samochodowych, Wnioskodawca wskazał, iż przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku w wysokości 100%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy fakt, iż pojazd samochodowy będzie parkowany w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, do którego Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego, będzie miał wpływ na kwalifikację przedmiotowego pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny określonych województw a przedmiotowy parking będzie mieścił się na terenie tych województw.

2. Czy fakt, iż pojazd samochodowy będzie parkowany w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, do którego Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego, wyłączy lub ograniczy prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny określonych województw a przedmiotowy parking będzie mieścił się na terenie tych województw.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt, iż pojazd samochodowy będzie parkowany w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, do którego Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego nie będzie miał wpływu na kwalifikację przedmiotowego pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny określonych województw a przedmiotowy parking będzie mieścił się na terenie tych województw.

Fakt, iż pojazd samochodowy będzie parkowany w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, do którego Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego nie wyłączy ani nie ograniczy prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny określonych w umowie województw a przedmiotowy parking będzie mieścił się na terenie tych województw.

Zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest związane z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika m.in. jeżeli konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Do ww. pojazdów - zgodnie z art. 86a ust. 9 ww. ustawy - należą m.in. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ww. ustawy spełnienie wymagań dla ww. pojazdów samochodowych stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Przedmiotowe pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86a ust. 4 pkt 2, ust. 9 pkt 1, ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co potwierdzają zaświadczenia okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz treść dowodów rejestracyjnych.

Pojazdy stanowią narzędzia pracy zatrudnionych przez Wnioskodawcę, na podstawie umowy o pracę, osób na stanowiskach przedstawicieli handlowych.

W związku z tym, że miejscem pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach przedstawicieli handlowych są tereny wymienionych województw, parking wskazany w umowie o powierzenie samochodu służbowego będzie znajdował się na terenie ww. województw a czas pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach przedstawicieli handlowych będzie rozpoczynał się z pierwszym uruchomieniem silnika powierzonego pojazdu służbowego w tym dniu kończył zaś z chwilą ostatniego zamknięcia auta w tym dniu - parkowanie przedmiotowych pojazdów na parkingach, do których Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego, nie będzie miało wpływu na prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z ww. pojazdami samochodowymi obejmującego wydatki o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Każde uruchomienie pojazdu zgodnie z ww. postanowieniami nastąpi wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych oraz nastąpi w miejscu uzgodnionym w umowie o pracę jako miejsce wykonywania pracy. Pojazdy będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Powołane przepisy ustawy o podatku od towarowi usług nie uzależniają możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od miejsca parkowania pojazdu.

Z powyższych przyczyn Wnioskodawca uznaje swoje stanowisko za zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy zaznaczyć, że od 1 kwietnia 2014 r., kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z tymi pojazdami zostały uregulowane w przepisach art. 86a ust. 1-10 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, wskazano, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy pojazd, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy.

Stosownie do ust. 3 cyt. artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r., paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem pojazdów samochodowych o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotowe pojazdy zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu, które zostało potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów. Z przedmiotowych zaświadczeń oraz z dowodów rejestracyjnych pojazdów wynika, że są to pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i które zostały zaklasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van. Przedmiotowe pojazdy są wykorzystywane jako narzędzia pracy zatrudnionych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę osób na stanowiskach przedstawicieli handlowych. Pojazdy są używane wyłącznie do celów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej podatnika. W treści umów o używanie samochodu służbowego zawartych przez Wnioskodawcę z pracownikami zastrzeżono, że wykluczone jest użycie samochodu przez pracownika dla celów prywatnych.

Wnioskodawca planuje wprowadzić do treści umów o używanie samochodu służbowego postanowienia o treści:

Do nieruchomości stanowiącej parking, o którym mowa w pkt 2 powyżej, Wnioskodawca nie będzie posiadał tytułu prawnego. Przedmiotowy parking będzie znajdował się w okolicy miejsca zamieszkania pracownika.

W umowach o pracę zawartych z ww. pracownikami jako miejsce pracy wskazano wymienione województwa. Parking, o którym mowa w pkt 2 powyżej będzie znajdował się na terenie województw wymienionych w umowie jako miejsce pracy pracownika. W umowach o pracę zostanie wprowadzone postanowienie, iż czas pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach przedstawicieli handlowych rozpoczyna się z pierwszym uruchomieniem silnika powierzonego pojazdu służbowego w tym dniu, kończy zaś z chwilą ostatniego zamknięcia auta w tym dniu.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy samochodowe objęte zakresem pytań będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zakresem pytania nr 2 objęte są wydatki związane z eksploatacją pojazdów, czyli: paliwo do samochodów, części do samochodów, usługi naprawy samochodu, utrzymanie czystości pojazdu.

Faktury dotyczące nabycia towarów i usług związanych z pojazdami będącymi przedmiotem pytania będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy fakt parkowania ww. pojazdów samochodowych w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, który będzie mieścił się na terenie określonych województw, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny tych województw, będzie miał wpływ na kwalifikację przedmiotowego pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą także tego, czy fakt parkowania ww. pojazdu samochodowego w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, który będzie mieścił się na terenie określonych województw, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny tych województw, wyłączy lub ograniczy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na pytania tut. Organu, czy Wnioskodawca pobiera od pracowników jakiekolwiek opłaty w związku z korzystaniem z pojazdów samochodowych oraz czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup pojazdów samochodowych, będących przedmiotem wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż: nie pobiera opłat w związku z korzystaniem z pojazdów samochodowych oraz Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku w wysokości 100%.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT. W grupie pojazdów, o których mowa w ww. przepisach, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 3 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

We wniosku wskazano, iż pojazdy Wnioskodawcy zostały poddane dodatkowemu badaniu technicznemu, które zostało potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów. Z przedmiotowych zaświadczeń oraz z dowodów rejestracyjnych pojazdów wynika, że są to pojazdy samochodowe inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i które zostały zaklasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van.

W świetle powyższego, fakt parkowania tych pojazdów samochodowych w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, który będzie mieścił się na terenie określonych województw, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny tych województw, pozostanie bez wpływu na ustawową kwalifikację przedmiotowego pojazdu jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Wnioskodawcy będzie także przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków związanych z będącymi przedmiotem wniosku pojazdami samochodowymi tj. wydatków dotyczących nabycia paliwa do samochodów, części do samochodów, usług naprawy samochodów, utrzymania czystości pojazdów.

Fakt parkowania ww. pojazdów samochodowych w dniach od poniedziałku do piątku na parkingu, który będzie mieścił się na terenie określonych województw, w sytuacji gdy miejscem pracy pracownika korzystającego z przedmiotowego pojazdu są tereny tych województw, nie wyłączy ani nie ograniczy przysługującego Wnioskodawcy prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wskazanych wyżej wydatków.

Jednakże, w tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do art. 8 ust. 5 ustawy, przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy, w przypadku o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, w przypadku użycia przez podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza pojazdów samochodowych nabytych, importowanych lub wytworzonych przez podatnika przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przy których nabyciu, imporcie lub wytworzeniu kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, nie stosuje się przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Na potrzeby ust. 1 przepis art. 8 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio (art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Jak wynika z cyt. wyżej przepisów, wyłączenie z opodatkowania dotyczy użytku na cele inne niż działalność gospodarcza samochodów "nabytych" (używanych w przedsiębiorstwie), w stosunku do których przysługiwało ograniczone odliczenie VAT.

W konsekwencji, z uwagi na powołane wyżej regulacje prawne należy mieć na uwadze, że wykorzystanie przedmiotowych samochodów do celów osobistych w przypadku, gdy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu bądź części składowych, podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.