IPTPP4/443-788/13-4/ALN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 stycznia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-788/13-4/ALN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 30 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania sprzedaży samochodu używanego w systemie VAT marża - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania sprzedaży samochodu używanego w systemie VAT marża oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) w zakresie podatku od towarów i usług o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu samochodami osobowymi używanymi (auto-handel) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W podatku dochodowym rozlicza się na zasadach ogólnych, podatkowa księga przychodów i rozchodów, metoda uproszczona. Samochody kupuje na podstawie umów kupna-sprzedaży od osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na podstawie faktur procedura marży-towary używane od osób prowadzących działalność gospodarczą. Zakup samochodów księguje do kolumny 10 pkpir (zakup towarów materiałów).

Przy sprzedaży Wnioskodawca stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych ewidencjonuje na kasie fiskalnej pod tzw. zero techniczne.

Zakupionych samochodów nie rejestruje. W przypadku zakupu samochodu od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi opłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, który księguje do kolumny 11 pkpir (koszty uboczne zakupu).

Następne wydatki związane z przedmiotem działalności auto-handlu to:

a.

ubezpieczenie komunikacyjne, które księguje do kolumny 13 pkpir (ubezpieczenie komunikacyjne wykupuje w momencie gdy dany pojazd wyczerpał okres posiadanego ubezp. komunikacyjnego przy zakupie, na każdy jego dzień pozostawania w Jego firmie aczkolwiek tylko do dnia jego sprzedaży);

b.

przeglądy techniczne, które księguje do kolumny 13 pkpir;

c.

kosmetyki, środki czystości, które księguje do kolumny 13 pkpir (służące do odświeżenia pojazdów, bądź wyczyszczenia);

d.

wydatki związane z drobnymi remontami/ulepszeniami/wymianą, które wykonuje we własnym zakresie księguje do kolumny 13 pkpir (np.: filtr kabiny, filtr paliwa, filtr oleju, łożyska, rozpuszczalnik, podkład, lakier spray, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn letni, zimowy, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, krata wlotu powietrza, klamka wew., klamka zew., świeca, cewka iskrowa, lampy, dywaniki, felgi itp.)

Do wyliczenia wysokości marży Wnioskodawca uwzględnia jedynie wydatek na nabycie towaru (pojazdu) używanego, zapłacony pierwotnemu sprzedawcy, natomiast inne wydatki poniesione ze sprzedażą czyli w ww. podpunktach od a) do d) nie wpływają na podstawę opodatkowania marży. Dlatego Wnioskodawca zalicza je do kolumn pkpir jak zostało wymienione wyżej, gdyż nie wlicza ich do swojej marży-zysku.

Kwota należna od nabywcy nie pokrywa wydatków wymienionych w podpunktach od a) do d) gdyż ww. wydatki są niezbędne do utrzymania towarów handlowych w czystości, zachowania bezpieczeństwa podczas jazd testowych przez potencjalnych klientów (gdy auto stoi na parkingu to wielokrotnie podczas naturalnego zużycia należy wymienić np. żarówkę, uzupełnić płyny itp.), bądź wynika z przepisów o ruchu drogowym (np. ubezpieczenie auta wraz z ważnym przeglądem technicznym). Wnioskodawca wskazał, że nabywcy pojazdu nie interesują nakłady związane z utrzymaniem towarów handlowych-samochodów w należytym stanie, nadającym się do odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo Wnioskodawca ustala wysokość marży przy sprzedaży samochodów używanych, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosując sprzedaż auto-handlu wg zasady procedura marży-towary używane, czyli opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług prawidłowo postępuje ustalając wysokość marży w następujący sposób: ustala różnicę między kwotą którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia przez Wnioskodawcę (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o podatek od towarów i usług.

Natomiast wydatki typu:

a.

ubezpieczenie komunikacyjne, które księguje do kolumny 13 pkpir (ubezpieczenie komunikacyjne wykupuje w momencie gdy dany pojazd wyczerpał okres posiadanego ubezp. komunikacyjnego przy zakupie, na każdy jego dzień pozostawania w Jego firmie aczkolwiek tylko do dnia jego sprzedaży);

b.

przeglądy techniczne, które księguje do kolumny 13 pkpir;

c.

kosmetyki, środki czystości, które księguje do kolumny 13 pkpir (służące do odświeżenia pojazdów, bądź wyczyszczenia);

d.

wydatki związane z drobnymi remontami/ulepszeniami/wymianą, które wykonuje we własnym zakresie księguje do kolumny 13 pkpir np.: filtr kabiny, filtr paliwa, filtr oleju, łożyska, rozpuszczalnik, podkład, lakier spray, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn letni, zimowy, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, krata wlotu powietrza, klamka wew., klamka zew., świeca, cewka iskrowa, lampy, dywaniki, felgi itp., gdyż nie stanowią należności zapłaconej przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy, drobne remonty wykonuje we własnym zakresie, a co za tym idzie nie wpływa to na podstawę opodatkowania.

Wnioskodawca dodał, iż w wyniku wielokrotnych konsultacji z Krajową Informacją Podatkową, otrzymuje sprzeczne informacje co do zapisów w pkpir, dotyczące ujmowania w poszczególnych kolumnach księgi elementów wymienionych w podpunktach od a) do d). Konsultanci Krajowej Informacji Podatkowej opierają swoje stanowiska na wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów, do których Wnioskodawca nie ma dostępu, równocześnie udzielając odpowiedzi, cytuje: "to podatnik klasyfikuje wydatki do poszczególnych kolumn pkpir". Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, iż dokonuje prawidłowej klasyfikacji do poszczególnych ww. kolumn pkpir.

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, stosując sprzedaż w auto-handlu wg zasady procedura marży - towary używane, czyli opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług prawidłowo postępuje ustalając wysokość marży w następujący sposób: Wnioskodawca ustala różnicę między kwotą którą ma zapłacić nabywca towaru a kwotą nabycia (zapłacona pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany wykazywać w spisie z natury wydatków zakwalifikowanych do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wymienionych poniżej w podpunktach od a) do d) tj.:

a.

ubezpieczenie komunikacyjne, które księguje do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

b.

przeglądy techniczne, które księguje do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

c.

kosmetyki, środki czystości, które księguje do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów;

d.

wydatki związane z drobnym: remontami/ulepszeniami/wymianą, które wykonuje we własnym zakresie księguje do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (np.: filtr kabiny, filtr paliwa, filtr oleju, łożyska, rozpuszczalnik, podkład, lakier spray, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn letni, zimowy, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, krata wlotu powietrza, klamka wew., klamka zew., świeca, cewka iskrowa, lampy, dywaniki, felgi, itp.), opłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, który księguje do kolumny 11 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (koszty uboczne),

- gdyż nie stanowią należności zapłaconej pierwotnemu sprzedawcy, drobne remonty Wnioskodawca wykonuje we własnym zakresie, a co za tym idzie nie wpływa to na podstawę opodatkowania. Ww. wydatki nie wpływają na zwiększenie wartości towaru handlowego, tym samym nie mają wpływu na cenę, służą jedynie utrzymaniu aut w czystości, zachowaniu bezpieczeństwa podczas prezentacji (jazda próbna z potencjalnym klientem), bądź wynikają z przepisów o dopuszczeniu samochodów do ruchu drogowego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dokonuje prawidłowej klasyfikacji do poszczególnych ww. kolumn podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania sprzedaży samochodu używanego w systemie VAT marża.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1.

osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

2.

podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

3.

podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;

4.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;

5.

podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem "kwota nabycia".

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tejże ustawy nie określają definicji pojęcia "kwota nabycia". Należy zatem sięgnąć do definicji zawartych w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.).

W art. 312 ww. Dyrektywy zawarte są definicje:

1.

"cena sprzedaży" - oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79;

2.

"cena nabycia" - oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury "VAT-marża", przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy). Oznacza to, że kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru. Zatem cena ta nie zawiera innych należności (w tym kosztów napraw, części oraz należności publicznoprawnych), jeżeli zostały one poniesione przez nabywcę towaru, ale nie zostały zapłacone dostawcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz ww. przepisy (wspólnotowe i krajowe) należy stwierdzić, że określając podstawę opodatkowania (marżę) zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, w związku ze stosowaniem procedury "VAT-marża" do dostaw towarów używanych (przedmiotowych samochodów osobowych) winien Wnioskodawca wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie zawiera oceny, w ramach jakiej procedury następuje nabycie pojazdu a fakt, że pojazd zostanie nabyty na podstawie "faktur procedura marży" przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania sprzedaży samochodu używanego w systemie VAT marża.

Natomiast wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl