IPTPP4/443-747/12-6/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.), uzupełnione pismami z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.) oraz 7 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.) oraz 7 lutego 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego, wskazania przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem wniosku oraz reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniach wniosku)

Gmina w drodze przetargu nieograniczonego wyłoniła nabywcę zabudowanej działki. Nieruchomość oznaczona jest nr 7/1 o pow. 1,13 ha, stanowi własność Gminy KW X prowadzona w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość jest zabudowana parterowym budynkiem socjalno - przemysłowym, położona w Kośminie przy drodze krajowej Nr 17. Na wyżej opisany budynek w ostatnich 20 latach nie były ponoszone nakłady finansowe w celu ulepszenia stanu budynku z odliczeniem podatku VAT.

W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy Nr X z dnia 29 grudnia 2003 r. (Dz. Urz. Woj. X. Nr 39, poz. 861 z dnia 10 marca 2004 r./ przeznaczona jest pod: usługi turystyczne, funkcja uzupełniająca: handel, gastronomia, nieuciążliwe rzemiosło, obsługa rolnictwa. Oznaczona na planie symbolami: UT, UH, UG, UR, RPU.

W uzupełnieniu z dnia 14 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Gmina, jako właściciel w drodze przetargu nieograniczonego wyłoniła nabywcę zabudowanej działki oznaczonej nr 7/1 o pow. 1,13 ha, położonej w miejscowości z tytułu własności ujawniony w X prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość jest zabudowana parterowym budynkiem socjalno - przemysłowym, który jest trwale związany z gruntem. Budynek wraz z nieruchomością został przejęty przez Gminę w drodze decyzji Nr X z dnia 3 sierpnia 1995 r. i w posiadanej przez gminę dokumentacji brak jest dokumentu potwierdzającego klasyfikację obiektu natomiast w ocenie Wnioskodawcy stosownie do przepisów rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PK0B) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynek powinien być sklasyfikowany jako: symbol 1251 Budynki przemysłowe.

Na przedmiotowy budynek w ostatnich 20 latach nie były ponoszone nakłady finansowe w celu ulepszenia jego stanu; nie był odliczany w związku z tym podatek VAT. W ocenie Wnioskodawcy nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Budynek jest zaliczony do środków trwałych, ujęty został w ewidencji środków trwałych prowadzonej na koncie 011 i zgodnie z zasadą funkcjonowania tego konta wartość jest umarzana (jst. nie dokonują odpisu amortyzacyjnego).

W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest pod usługi turystyczne, funkcja uzupełniająca: handel, gastronomia, nieuciążliwe rzemiosło, obsługa rolnictwa.

W uzupełnieniu7 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Gmina, jako właściciel, w drodze przetargu nieograniczonego wyłoniła nabywcę zabudowanej działki oznaczonej nr 7/1 o pow. 1, 13 ha, położonej w miejscowości - tytuł własności ujawniony w X prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość jest zabudowana parterowym budynkiem socjalno - przemysłowym, który jest trwale związany z gruntem.

Budynek wraz z nieruchomością został przejęty przez Gminę w drodze decyzji, X z dnia 3 sierpnia 1995 r. i w posiadanej przez Gminę dokumentacji brak jest dokumentu potwierdzającego klasyfikację obiektu, natomiast w ocenie Wnioskodawcy stosownie do przepisów rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynek powinien być sklasyfikowany, jako: symbol 1251 Budynki przemysłowe.

Na przedmiotowy budynek w ostatnich 20 latach nie były ponoszone nakłady finansowe w celu ulepszeń jego stanu; nie był odliczany w związku z tym podatek VAT. W ocenie Wnioskodawcy nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Budynek jest zaliczony do środków trwałych, ujęty został w ewidencji środków trwałych prowadzonej na koncie 011 i zgodnie z zasadą funkcjonowania tego konta wartość jest umarzana (jst. nie dokonują odpisu amortyzacyjnego).

W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest pod usługi turystyczne, funkcja uzupełniająca: handel, gastronomia, nieuciążliwe rzemiosło, obsługa rolnictwa.

Budynek był przedmiotem umów dzierżawy mających za przedmiot korzystanie z niego. Bezspornym jednak jest, że pomiędzy oddaniem go w dzierżawę, a dostawą upłynął okres nie krótszy niż dwa lata - ostatnia umowa dzierżawy przed dostawą trwała 4 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W związku z rozbieżnymi interpretacjami różnych instytucji skarbowych dotyczących stawki podatku VAT jaką Wnioskodawca powinien naliczyć do wylicytowanej ceny netto nieruchomości, Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem jaką stawkę podatku VAT w opisanym wyżej przypadku należy zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować stawkę VAT- 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać, że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w drodze przetargu nieograniczonego wyłoniła nabywcę zabudowanej działki. Nieruchomość oznaczona jest nr 7/1 o pow. 1,13 ha, stanowi własność Gminy. Nieruchomość jest zabudowana parterowym budynkiem socjalno - przemysłowym, który jest trwale związany z gruntem. Budynek wraz z nieruchomością został przejęty przez Gminę w drodze decyzji. Na przedmiotowy budynek w ostatnich 20 latach nie były ponoszone nakłady finansowe w celu ulepszenia jego stanu i nie był odliczany w związku z tym podatek VAT.

W ocenie Wnioskodawcy stosownie do przepisów rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PK0B) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynek powinien być sklasyfikowany jako: symbol 1251 Budynki przemysłowe.

Budynek był przedmiotem umów dzierżawy mających za przedmiot korzystanie z niego. Pomiędzy oddaniem budynku w dzierżawę, a dostawą upłynął okres nie krótszy niż dwa lata - ostatnia umowa dzierżawy przed dostawą trwała 4 lata.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowego budynku, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Do pierwszego zasiedlenia doszło z chwilą oddania ww. budynku w najem w ramach czynności podlegających opodatkowaniu. Jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku, pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynął okres nie krótszy niż 2 lata. Zatem opierając się na przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku przedmiotowej dostawy, nie będzie miał zastosowania żaden z wyjątków wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, sprzedaż przedmiotowego budynku, o którym mowa we wniosku będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynku, o którym mowa wyżej będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy, o ile nie zostanie wybrana opcja opodatkowania wskazana w art. 43 ust. 10 ustawy.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.