IPTPP4/443-676/14-2/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku:

* utraty statusu podatnika VAT;

* opodatkowania podatkiem VAT wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego;

- jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku:

* utraty statusu podatnika VAT;

* opodatkowania podatkiem VAT wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest On zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2009 r. wybudował budynek odliczając podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie materiałów i usług związanych z wybudowaniem nieruchomości. Następnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmował powyższy budynek wystawiając faktury VAT i odprowadzał podatek należny. Oprócz prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada również nieruchomości, które stanowią majątek prywatny Zainteresowanego i jako osoba prywatna wynajmuje je, wystawiając faktury VAT oraz wykazując podatek należny w deklaracji VAT 7 od powyższego najmu.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca zamierza zlikwidować jednoosobową działalność gospodarczą. Budynek, który obecnie widnieje w ewidencji środków trwałych zamierza wycofać z działalności gospodarczej i wynajmować w ramach majątku prywatnego wystawiając faktury VAT oraz rozliczając podatek VAT. Wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie stanowiło przekazania na cele osobiste, będzie to wycofanie z działalności do majątku prywatnego, budynek w dalszym ciągu będzie służył działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy planowana likwidacja działalności gospodarczej spowoduję utratę statusu podatnika VAT.

2. Czy wystąpi obowiązek opodatkowania wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej, która w dalszym ciągu będzie wynajmowana w ramach majątku prywatnego - w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja działalności gospodarczej oraz wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego oraz jej dalsze wynajmowanie nie spowoduje utraty podatnika VAT. Powyższe zdarzenie przyszłe nie wpłynie również na konieczność opodatkowania czynności przekazania nieruchomości na mocy przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W świetle przepisu art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersza niż definicja z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W konsekwencji czynność "prywatnego" wynajmu lokali stanowi świadczenie usług najmu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jeśli jest świadczona w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie straci statusu podatnika VAT, oddanie budynku w najem w ramach majątku prywatnego oznaczać będzie wykonywanie działalności gospodarczej, a której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W powyższym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania przepis art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie nastąpi dostawa towarów, nie będzie to bowiem przekazanie towarów na cele osobiste. Budynek będzie to w dalszym ciągu wykorzystywany jako towar w ramach najmu prywatnego. Wnioskodawca uważa, że nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu wycofania z ewidencji środków trwałych nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, a następnie przeniesionej do majątku prywatnego celem dalszego jej wykorzystania do świadczenia usług najmu w ramach tzw. najmu prywatnego. W przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zatem przekazanie budynku na cele prywatne nie może być udokumentowane fakturą oraz nie może być wykazane w deklaracji VAT - 7. W związku z powyższym wnoszę o interpretację, czy zaprezentowane przeze mnie stanowisku jest słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy zdefiniowano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy te czynności są wykonywane odpłatnie.

Z opisanej we wniosku sytuacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2009 r. wybudował budynek odliczając podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie materiałów i usług związanych z wybudowaniem nieruchomości. Następnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmował powyższy budynek wystawiając faktury VAT i odprowadzał podatek należny. Oprócz prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca posiada również nieruchomości, które stanowią majątek prywatny Zainteresowanego i jako osoba prywatna wynajmuje je, wystawiając faktury VAT oraz wykazując podatek należny w deklaracji VAT- 7 od powyższego najmu.

W najbliższej przyszłości Wnioskodawca zamierza zlikwidować jednoosobową działalność gospodarczą. Budynek, który obecnie widnieje w ewidencji środków trwałych zamierza wycofać z działalności gospodarczej i wynajmować w ramach majątku prywatnego wystawiając faktury VAT oraz rozliczając podatek VAT. Wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej nie będzie stanowiło przekazania na cele osobiste, będzie to wycofanie z działalności do majątku prywatnego, budynek w dalszym ciągu będzie służył działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym - jak wynika z § 2 tego samego artykułu - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na podstawie art. 146a pkt 1 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynność stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji "prywatny" najem lokali stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Tym samym Wnioskodawca likwidując działalność gospodarczą nie utraci statusu podatnika VAT.

Uwzględniając powołane przepisy wskazać należy, że nieruchomość wycofana z ewidencji środków trwałych (ewidencji firmy) i przeznaczona na cele najmu "prywatnego", będzie nadal wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku na cele osobiste. Przedmiotowy budynek jako towar będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany wynajem budynku w ramach tzw. najmu prywatnego. Zatem Zainteresowany będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych - w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do działalności gospodarczej - nie będzie skutkowało opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji.

Reasumując, Wnioskodawca nie utraci statusu podatnika VAT oraz nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej, a następnie przeniesionej do majątku prywatnego celem przeznaczenia na wynajem w ramach tzw. najmu prywatnego.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.