IPTPP4/443-644/14-4/OS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2014 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu "opłaty wstępnej" oraz rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie jak również w sytuacji, gdy po upływie 6 miesięcznego okresu wynajmu samochód będzie dalej przeznaczony na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2014 r. - jest prawidłowe.

W dniu 4 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu "opłaty wstępnej" oraz rat leasingowych wynikających z umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego w okresie oddania pojazdu w odpłatne użytkowanie jak również w sytuacji, gdy po upływie 6 miesięcznego okresu wynajmu samochód będzie dalej przeznaczony na wynajem i wykorzystywany do działalności opodatkowanej w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2014 r.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednym z rodzajów prowadzonej działalności jest wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (wg klasyfikacji PKD 2007 - 77.11.Z). Wnioskodawca zawarł w dniu 19 maja 2011 r. umowę leasingu operacyjnego nr z Sp. z o.o. na okres 47 miesięcy tj. do 22/4/2015 r. Przedmiotem umowy leasingu jest samochód osobowy.

Wnioskodawca przeznaczył ww. samochód na wynajem i w okresie od VI/2011 r. do III/2012 r. zawarł szereg krótkoterminowych umów najmu, z tytułu których wystawiał faktury sprzedaży i jako czynność opodatkowaną podatkiem VAT obciążał należnym podatkiem VAT w wysokości 23%. Oznacza to, że Wnioskodawca w wyniku czynności opodatkowanych oddawał w najem przedmiotowy samochód przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. W okresie od IV/2012 r. do 31/3/2014 r. samochód nadal był przeznaczony do oddania w odpłatne użytkowanie podmiotom trzecim, jednak z powodu braku zainteresowania tego typu usługą Wnioskodawca wykorzystywał ww. samochód na inne cele związane z jego działalnością gospodarczą - w tym okresie nie wystawiał faktur sprzedaży opodatkowanych podatkiem VAT z tytułu najmu przedmiotowego samochodu.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Faktura dotycząca opłaty wstępnej została wystawiona na rzecz Wnioskodawcy, tj.....

2. Opłata wstępna miała związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

3. Opłata wstępna była płatnością ujętą w warunkach finansowych umowy leasingu zawartej przez Wnioskodawcę.

4. Na pytanie: "Na kogo były wystawione faktury związane z leasingiem samochodu...", Wnioskodawca odpowiedział: faktury wystawiane były na Wnioskodawcę.

5. Oddanie samochodu w najem było u Wnioskodawcy czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

6. Przedmiotowy pojazd był wykorzystywany od początku przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy (od VI.2011 r. do III.2012 r.) wyłącznie na najem. Po upływie okresu najmu przedmiotowy pojazd był przeznaczony na pozostałe cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (usługowo-handlowej), której czynności były opodatkowane wyłącznie podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawcy - wynajmującemu przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących opłatę wstępną jak i raty leasingowe w trakcie okresu, w którym pojazd był oddany w odpłatne użytkowanie z tytułu którego Wnioskodawca wystawiał faktury sprzedaży VAT wraz z naliczonym podatkiem należnym VAT w wysokości 23%.

Czy Wnioskodawcy - wynajmującemu przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe począwszy od miesiąca IV/2012 do III/2014 r. tj. w okresie, w którym pojazd nie był już oddany w odpłatne użytkowanie z tytułu którego Wnioskodawca wystawiałby faktury sprzedaży VAT wraz z naliczonym podatkiem należnym VAT w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, przy nabyciu samochodów osobowych kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze, nie więcej jednak niż łącznie 6 tys. zł. Przepis ten jednak na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne użytkowanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika i samochody te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Oznacza to, że w przypadku przeznaczenia leasingowanego samochodu do wynajmu, dzierżawy itp. przez okres co najmniej 6 miesięcy, to podobnie jak w przypadku zakupu, Wnioskodawcy przysługuje prawo odliczenia całej kwoty VAT wynikającej z faktur wystawionych przez leasingodawcę, przez cały okres obowiązywania umowy leasingu. Zapisy art. 3 ust. 6 o podatku VAT do samochodów o których mowa w art. 3 ust. 1 należy rozpatrywać w świetle art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy, który wymienia kategorie samochodów, do których ust. 1 nie ma zastosowania. W konsekwencji nie może mieć zastosowania także art. 3 ust. 6 dotyczący ograniczenia prawa do odliczenia VAT naliczonego przez usługobiorców używających samochody m.in. na podstawie umowy leasingowej.

Ponadto, aby skorzystać z prawa do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dotyczących rat leasingowych, w świetle obowiązujących przepisów, musi ona spełnić przesłanki, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 tj. w przypadku gdy: przedmiotem jej działalności jest odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, oraz gdy te samochody są przez Wnioskodawcę przeznaczone do wykorzystania wyłącznie na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Po upływie 6 miesięcy może Wnioskodawca przeznaczyć pojazd na pozostałe cele prowadzonej działalności, zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyłącznie fakt spełnienia przesłanki z art. 3 ust. 2 pkt 7 daje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach zakupu przez cały okres trwania umowy leasingu. Gdyby celem ustawodawcy było uzależnienie prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od przeznaczenia pojazdu wyłącznie na cele najmu przez cały okres jego posiadania, to oczywistym jest, że taką przesłankę zamiast 6 miesięcy zawarto by w treści ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Natomiast od 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy obowiązuje w brzmieniu: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Na mocy art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast art. 1 pkt 12 i pkt 14 ustawy nowelizującej dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia wejścia w życie ww. przepisów, kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

W tym miejscu należy wskazać, że od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, określone w art. 3 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, że przepis ust. 1 nie dotyczy:

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy - obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.- w przypadku nabycia:

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W świetle tego przepisu możliwość odliczenia całości podatku od nabycia występuje w przypadku, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego przekracza 3,5 tony.

Od tej zasady występuje szereg wyjątków, wymienionych w art. 86a ust. 2 ustawy, który stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

Jak stanowi art. 86a ust. 3 ustawy - obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. - przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż, lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 8 ustawy - obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. - w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku samochodów osobowych lub innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku, gdy odsprzedaż, lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Rozpatrując kwestię odprzedaży lub oddania w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze należy zauważyć, że ustawodawca w stanie prawnym obowiązującym zarówno do dnia 31 grudnia 2013 r. jak i od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r., wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą lub najmem, dzierżawą, leasingiem lub inną umową o podobnym charakterze. W konsekwencji nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami, czy wynajmu samochodów. Istotne jest to, że ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie. Zatem dla prawa do odliczenia na ww. zasadach nie są wystarczające zapisy zawarte w umowie spółki i w KRS dotyczące przedmiotu działalności.

Z kolei, z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a i b ustawy nowelizującej wynika, że w związku z nabyciem lub leasingiem samochodu osobowego przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej jego nabycie lub raty leasingu, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub przeznaczenie go do odsprzedaży.

Zauważyć należy, iż samo prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, dzierżawy, leasingu, itp. samochodów nie determinuje automatycznie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy leasingu samochodów na potrzeby działalności. Użyte bowiem w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze (...)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z oddaniem konkretnych samochodów w odpłatne używanie poprzez użycie wyrazu "tych". Tym samym, sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu samochodów nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu leasingu samochodów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne oddanie danego, konkretnego samochodu do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub podobnych na okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Z literalnego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej wynika bowiem, iż koniecznym warunkiem jego zastosowania jest przeznaczenie samochodu do działalności polegającej m.in. na jego wynajmie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Należy podkreślić, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. nie ma znaczenia na jak długi okres czasu samochód przeznaczony na wynajem w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności gospodarczej zostaje wynajęty. Z treści przywołanego wcześniej przepisu art. 86a ust. 3 ustawy o VAT wynika bowiem jednoznacznie, że przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika. Przepis ten nie zawiera wymogu, aby te samochody (pojazdy) były przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, jak miało to miejsce w regulującym ww. kwestię, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jednym z rodzajów prowadzonej działalności jest wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (wg klasyfikacji PKD 2007 - 77.11.Z). Wnioskodawca zawarł w dniu 19 maja 2011 r. umowę leasingu operacyjnego na okres 47 miesięcy tj. do 22/4/2015 r. Przedmiotem umowy leasingu jest samochód osobowy. Wnioskodawca przeznaczył ww. samochód Audi A7 na wynajem i w okresie od VI/2011 r. do III/2012 r. zawarł szereg krótkoterminowych umów najmu, z tytułu których wystawiał faktury sprzedaży i jako czynność opodatkowana podatkiem VAT obciążał należnym podatkiem VAT w wysokości 23%. Oznacza to, że Wnioskodawca w wyniku czynności opodatkowanych oddawał w najem przedmiotowy samochód przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. W okresie od IV/2012 r. do 31/3/2014 r. samochód nadal był przeznaczony do oddania w odpłatne użytkowanie podmiotom trzecim, jednak z powodu braku zainteresowania tego typu usługą Wnioskodawca wykorzystywał ww. samochód na inne cele związane z jego działalnością gospodarczą - w tym okresie nie wystawiał faktur sprzedaży opodatkowanych podatkiem VAT z tytułu najmu przedmiotowego samochodu. Faktura dotycząca opłaty wstępnej oraz rat leasingowych zostały wystawione na rzecz Wnioskodawcy. Opłata wstępna miała związek wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Opłata wstępna była płatnością ujętą w warunkach finansowych umowy leasingu zawartej przez Wnioskodawcę. Oddanie samochodu w najem było u Wnioskodawcy czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy pojazd był wykorzystywany od początku przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy (od VI.2011 r. do III.2012 r.) wyłącznie na najem. Po upływie okresu najmu przedmiotowy pojazd był przeznaczony na pozostałe cele prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (usługowo-handlowej), której czynności były opodatkowane wyłącznie podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotowy samochód osobowy, wzięty w leasing w dniu 19 maja 2011 r., przeznaczony był do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% wynikającego z faktury dokumentującej "opłatę wstępną" oraz z faktur dokumentujących raty leasingowe (otrzymanych do dnia 31 grudnia 2013 r.), na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej. Na podstawie ww. przepisu Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100%, wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, w sytuacji, kiedy leasingowany samochód osobowy przeznaczony jest do dalszego wynajmu, ale jest również wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej do czynności opodatkowanych innych niż wynajem samochodów. Podkreślić należy, iż w tej sytuacji istotne znaczenie ma fakt, iż przedmiotowy samochód po zakończeniu umowy najmu trwającej powyżej 6 miesięcy nadal przeznaczony jest do dalszego wynajmu, pomimo, iż w okresie, gdy brak jest zainteresowania usługą najmu, jest wykorzystywany przez Spółkę do innych czynności opodatkowanych. Jednocześnie zgodnie art. 86a ust. 3 ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe (otrzymanych od dnia 1 stycznia 2014 r., do dnia 31 marca 2014 r.), w okresie, w którym samochód był przeznaczony na wynajem oraz wykorzystywany do prowadzenia działalności opodatkowanej, innej niż wynajem. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usługi leasingu przedmiotowego samochodu, pod warunkiem jednak, że nie zaistniały ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.