IPTPP4/443-607/13-2/UNR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-607/13-2/UNR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nadwyżki z niewykorzystanej kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT nadwyżki z niewykorzystanej kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, w przypadku posiadania stosownego pełnomocnictwa od kupującego, udzielonego Wnioskodawczyni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz rozlicza się na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na internetowej sprzedaży towarów. Zgodnie z regulaminem sprzedaży, kosztami związanymi z wysyłką towarów za pośrednictwem danego operatora pocztowego obciążany jest nabywca towaru zgodnie z art. 547 kodeksu cywilnego. Zapłata za towar następuje na rachunek bankowy bądź przekazem pocztowym. Zapłata za dostawę następuje łącznie z zapłatą za towar i jest zwrotem dla Wnioskodawczyni za wydatki poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. W umowie aukcji wraz z opisem sprzedawanego towaru bądź w regulaminie sklepu internetowego, Wnioskodawczyni umieszcza informację klauzulę następującej treści: "Kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu wymienionego w wiadomości dla kupującego (dalej załącznikiem do umowy) do zawarcia w Jego imieniu i na Jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym (dalej OP) i przesłaniem w Jego imieniu zakupionych przedmiotów, przy czym Kupujący ponosi wszystkie koszty związane z zawarciem umowy z OP tj. kosztów eksploatacyjnych pojazdu, "opakowania, transportu i inne". Wydatki z zerową stawką VAT jak i ze stawką 23% VAT nie będą ujmowane w podatkowej książce przychodów i rozchodów, ponieważ zwrot wydatków nie jest obrotem w związku z udzielonym pełnomocnictwem. Wnioskodawczyni określa koszty dostawy hipotetycznie z dołu. Wnioskodawczyni umocowana stosownym pełnomocnictwem jako osoba fizyczna będzie korzystała ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego bądź będzie opłacała usługi zgodnie z wymogami danego operatora pocztowego.

Ewentualna nadwyżka będzie zwracana kupującemu pod warunkiem, że:

1.

nie będzie większa od kosztów przelewu bankowego i przekazu pocztowego, chyba że kupujący pokryje koszty przelewu,

2.

kupujący wskaże gdzie i w jaki sposób ma zostać zwrócona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielone przez kupującego pełnomocnictwo, w którym kupujący upoważnia Wnioskodawczynię do nadania towaru w jego imieniu, zwalnia z opodatkowania podatkiem VAT nadwyżki z niewykorzystanej kwoty będącej zwrotem wydatków (nie będącej obrotem), przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru na adres wskazany przez mocodawcę.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Artykuł 79 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.) brzmi "Podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

a.

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

b.

opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;

c.

kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym. Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c, i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony".

Jeżeli podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym, to równoznaczne jest to z tym, że opodatkowaniu nie podlega całość przekazanej kwoty od nabywcy lub usługobiorcy, która przeznaczona jest na pokrycie wszystkich wydatków w związku z działaniem w imieniu nabywcy lub usługobiorcy. Przez wydatki należy rozumieć opakowanie, koszty eksploatacyjne opakowania, przejazd od placówki nadawczej do punktu nadawczego przewoźnika oraz powrót (tekst jedn.: koszty eksploatacyjne pojazdu paliwa) oraz wszystkie inne koszty pośrednie wynikłe i związane z nadaniem przesyłki w imieniu nabywcy.

Podobną wykładnię prawa przedstawił NSA w wyroku I FSK 318/12 z dnia 23 kwietnia 2013 r. w sprawie nieopodatkowanej niewykorzystanej kwoty przeznaczonej na pokrycie wydatków ponoszonych na rzecz nabywcy. NSA podkreślił że art. 79 wymaga spełnienia trzech warunków tj. 1) potwierdzenia zapłaty muszą być księgowane na koncie przejściowym rozrachunkowym, 2) dowód posiadanego pełnomocnictwa, 3) rzeczywiste ponoszone koszty.

W związku z powyższym wyrok NSA nie nawiązywał do opodatkowania kwoty przeznaczonej przez nabywcę jako zwrot wydatków, lecz wyjaśnił, że kwota ta nie podlega opodatkowaniu w przypadku spełnienia trzech wyżej wymienionych warunków. Podobnie wypowiedział się WSA we Wrocławiu z 25 kwietnia 2013 r. w sprawie I SA/WR 370/13 oraz WSA w Kielcach w wyroku sygn. I SA/KE 535/11

Zwrot wydatków nie jest również obrotem. Skoro kwota jaką zwraca nabywca jako zwrot wydatków jest zwrotem wydatków, to celem art. 79 Dyrektywy Rady 2006/112/WE jest odstąpienie od opodatkowania podatkiem VAT całej tej kwoty.

Zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego w swej istocie stanowi nakaz zapewnienia wszystkim normom prawa wspólnotowego przewagi w razie konfliktu z jakąkolwiek wcześniejszą lub późniejszą normą krajową w każdym państwie członkowskim. Należy zarazem podkreślić, iż Trybunał Sprawiedliwości opowiada się za pierwszeństwem stosowania prawa wspólnotowego, a zatem sprzeczna z prawem wspólnotowym norma prawa krajowego nie traci automatycznie mocy obowiązującej, lecz zostaje jedynie wyłączona możliwość jej stosowania w konkretnych przypadkach, które skutkują powstaniem kolizji (por. m.in. wyrok TK z dnia 11 maja 2005, sygn. akt K 18/04, orzekający w pełnym składzie, LexPolonica 543988; wyrok ETS z dnia 15 lipca 1964, C-6/64 w sprawie Flaminio Costa vs. E.N.E.L., LexPolonica 2234217).

Zasada bezpośredniości oznacza, iż normy prawa unijnego mają zastosowanie do krajów członkowskich bez względu na to czy dany akt prawny został implementowany do porządku wewnętrznego czy też nie.

W związku z powyższym, organ podatkowy, tak jak i inne organy państwowe, mają obowiązek stosowania prawa wspólnotowego, nawet w sytuacji, gdy polskie prawo nie przewiduje określonej normy. Jak wynika z treści art. 79 Dyrektywy Rady 2008/112/WE Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT niewykorzystanej kwoty ze zwrotu kosztów w związku z umocowanym pełnomocnictwem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 79 lit. c Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie, w myśl art. 132 ust. 1 lit. a Dyrektywy, zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług pocztowych świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie "refaktury"). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 Kodeksu cywilnego stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na internetowej sprzedaży towarów. Zgodnie z regulaminem sprzedaży, kosztami związanymi z wysyłką towarów za pośrednictwem danego operatora pocztowego obciążany jest nabywca towaru. Zapłata za towar następuje na rachunek bankowy bądź przekazem pocztowym. Zapłata za dostawę następuje łącznie z zapłatą za towar i jest zwrotem dla Wnioskodawczyni za wydatki poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. W umowie aukcji wraz z opisem sprzedawanego towaru bądź w regulaminie sklepu internetowego, Wnioskodawczyni umieszcza informację - klauzulę następującej treści: "Kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu wymienionego w wiadomości dla kupującego (dalej załącznikiem do umowy) do zawarcia w Jego imieniu i na Jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym (dalej OP) i przesłaniem w Jego imieniu zakupionych przedmiotów, przy czym Kupujący ponosi wszystkie koszty związane z zawarciem umowy z OP tj. kosztów eksploatacyjnych pojazdu, "opakowania, transportu i inne". Wnioskodawczyni określa koszty dostawy hipotetycznie z dołu. Wnioskodawczyni umocowana stosownym pełnomocnictwem jako osoba fizyczna będzie korzystała ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego bądź będzie opłacała usługi zgodnie z wymogami danego operatora pocztowego.

Ewentualna nadwyżka będzie zwracana kupującemu pod warunkiem, że:

1.

nie będzie większa od kosztów przelewu bankowego i przekazu pocztowego, chyba że kupujący pokryje koszty przelewu,

2.

kupujący wskaże gdzie i w jaki sposób ma zostać zwrócona.

W przedmiotowej sprawie, w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała, że "kupujący udziela pełnomocnictwa sprzedającemu (...) do zawarcia w jego imieniu i na jego rachunek umowy o świadczenie usług pocztowych z operatorem pocztowym (dalej OP) i przesłaniem w jego imieniu zakupionych przedmiotów, przy czym kupujący ponosi wszystkie koszty związane z zawarciem umowy z OP, tj. koszty eksploatacyjne pojazdu, opakowania, transportu i inne". Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni będzie korzystała ze znaczków pocztowych danego operatora pocztowego bądź będzie opłacała usługi zgodnie z wymogami danego operatora pocztowego. Umowa zostanie zawarta zatem z operatorem pocztowym, w imieniu i na rzecz kupującego w zakresie świadczenia usług pocztowych. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika natomiast aby Wnioskodawczyni miała zawarte umowy z operatorem pocztowym w pozostałym zakresie, tj. na pokrycie kosztów eksploatacyjnych pojazdu, opakowania, transportu. Wnioskodawczyni wskazała natomiast, że określa koszty dostawy hipotetycznie z dołu.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż w przypadku kiedy sprzedawca posiada pełnomocnictwo do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego wówczas mamy do czynienia ze zwrotem kosztów. Skutecznie udzielone, przez nabywcę, pełnomocnictwo skutkuje tym, że otrzymana kwota na dostarczenie przesyłki zakupionego towaru nie wchodzi do podstawy opodatkowania, z uwagi na fakt, iż kwota ta nie będzie stanowiła dla sprzedającego obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawczyni nie świadczy usługi pocztowej, a nabywa ją od operatora pocztowego, bezpośrednio kupujący. W przedmiotowym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta. Jednakże, w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie niezwrócona kupującemu nadwyżka z kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, która będzie stanowić dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawczyni za dostawę towarów.

Reasumując, w przypadku gdy Wnioskodawczyni nie będzie zwracać kupującemu nadwyżki z kwoty przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych w związku ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, wówczas niewykorzystana kwota stanowić będzie dodatkowe wynagrodzenie i będzie stanowić dla Wnioskodawczyni podstawę opodatkowania i w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w przedmiotowej interpretacji tut. Organ przyjął - jako element zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - że Wnioskodawczyni będzie posiadała skuteczne pełnomocnictwo, zawarte zgodnie z odrębnymi przepisami do występowania w imieniu i na rzecz Kupującego w celu wysłania przesyłki (zawarcia umowy z pocztą lub innym operatorem obowiązanym do świadczenia usług pocztowych). Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast kwestia, czy umieszczenie w regulaminie zapisu o udzieleniu przez klienta pełnomocnictwa wystarczy, aby takie pełnomocnictwo było zawarte. Analiza sposobu zawierania umów cywilnoprawnych czy też forma udzielenia pełnomocnictwa nie mieści się w ramach interpretacji przepisów prawa podatkowego, o której mowa w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest kwestia sposobu udzielenia pełnomocnictwa ani kwestia udokumentowania udzielenia tego pełnomocnictwa.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w szczególności dotyczące opodatkowania kwoty będącej zwrotem wydatków przeznaczonej do opłacenia wszystkich kosztów ponoszonych ze zrealizowaniem i przesłaniem zakupionego towaru, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. I FSK 318/12 z dnia 23 kwietnia 2013 r., oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. I SA/Wr 370/13 z dnia 25 kwietnia 2013 r., Organ potraktował powyższe rozstrzygnięcia jako element argumentacji, lecz nie miały one wpływu na podjęcie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Należy stwierdzić, że powołane przez Wnioskodawczynię wyroki sądów są rozstrzygnięciami, które zapadły w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i w określonych uregulowaniach prawnych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Jednakże zauważyć należy, iż ww. wyroki potwierdzają stanowiska organów podatkowych odnośnie opodatkowania kosztów pocztowych oraz pozostałych kosztów. Odnośnie natomiast powołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach sygn. I SA/Ke 535/11 z dnia 12 stycznia 2012 r., zauważyć należy, iż dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast interpretacja odnosi się do zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl