IPTPP4/443-594/14-6/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-594/14-6/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2014 r. (data wpływu 14 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) i z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziałów w budynku i w gruncie:

* na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe,

* na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziałów w budynku i w gruncie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy.

Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) i z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Wnioskujący o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej - (zwany dalej jako "Szpital") jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w...przy ulicy... stanowiącej działkę o powierzchni ok. 551 mkw, nr ewidencyjny 56, zabudowaną budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym o powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych ok. 917,20 mkw, dla której Sąd Rejonowy w...X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW Nr.

Budynek posadowiony na nieruchomości jest bryłą w kształcie niepełnego czworoboku z podwórzem wewnątrz, zlokalizowany w zwartej zabudowie ulicznej, posiada cztery kondygnacje nadziemne, jest podpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej (pochodzi z początku XX w.), o stropach zróżnicowanych konstrukcyjnie. Na parterze budynku znajdują się lokale użytkowe, a na I, II i III piętrze znajdują się lokale mieszkalne. W kondygnacji podziemnej znajdują się piwnice lokatorskie oraz pomieszczenia magazynowe.

Szpital nabył udział w ww. nieruchomości na podstawie testamentu notarialnego z 1978.

Szpital jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Szpital ponosił wydatki jedynie na bieżące korzystanie z nieruchomości. Szpital nie dokonywał żadnych inwestycji, które powodowałyby ulepszenie budynku lub jego części.

W ramach współwłasności Szpital posiada udziały w przedmiotowej nieruchomości w wysokości 4560/6080 natomiast pozostali współwłaściciele odpowiednio: J. Sz. - 405/6080, B. Cz. - 570/6080, A. i T. Sz. - 545/6080.

Część współwłaścicieli, tj. Szpital, A., T. i J. Sz. planuje dokonać częściowego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że przynależne Szpitalowi udziały przeniesione zostaną na rzecz pozostałych współwłaścicieli, w zamian za dokonanie na jego rzecz umówionej spłaty.

Przedmiotowy budynek nie był wykorzystywany przez wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca otrzymuje od zarządcy nieruchomości miesięczne przychody z tytułu najmu nieruchomości w wysokości stanowiącej proporcję udziałów we współwłasności kamienicy.

Kwoty przychodów kształtują się na poziomie kilkunastu tysięcy złotych miesięcznie, przykładowo w ostatnim miesiącu 14.693,90 zł, w tym 2.213,89 zł tytułem przychodów zwolnionych z podatku VAT (tzw. najem kwaterunkowy), 8.000,00 zł tytułem wpłat współwłaścicieli za korzystanie z nieruchomości oraz 4.480,01 zł tytułem przychodów opodatkowanych 23% VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż miało miejsce pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług o ile za takowe zostanie uznane przyjęcie nieruchomości w posiadanie przez Wnioskodawcę po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Wnioskodawca nadmienia, że nieruchomość została zabudowana budynkiem mieszkalnym podstawowym oraz dwiema oficynami na przełomie XIX i XX wieku, czyli przed wejściem w życie przepisów o podatku od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu tut. Organu "Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynku lub jego części to należy wskazać, w ramach jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ww. ustawy (np. czy był on przedmiotem najmu, dzierżawy)..." Wnioskodawca wskazał, iż Zarządca nieruchomości na podstawie umowy zwartej w 1992 r., w imieniu Wnioskodawcy umowy najmu nieruchomości w części obejmującej udział wnioskodawcy z osobami trzecimi.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął (ergo - upłynie) okres dłuższy niż 2 lata.

Zasiedlenie nieruchomości przy ul....w...nastąpiło w XIX w., około 130 lat temu, a do wynajmu lokali w tym także użytkowych po II wojnie dochodziło na podstawie decyzji administracyjnych Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w.... Stan prawny nieruchomości został w pełni uregulowany dopiero w 2002 r. po kilkuletnich procesach w sądach...i...chociaż Szpital udział w niej otrzymał darowizną dnia 15 marca 1976 r. Założenie księgi wieczystej i wpis do niej nastąpiło w dniu 4 lipca 2002 r.

Nieruchomość przy ul....w...z formalnego punktu widzenia podlega ustrojowi współwłasności, o niewydzielonych lokalach. Lokale mieszkalne zasiedlone są w większości przez lokatorów w związku tzw. przydziałami kwaterunkowymi (6), a 3 wykorzystują współwłaściciele. Dwa frontowe lokale użytkowe, po rezygnacji wieloletnich najemców i wykonaniu remontów i modernizacji z własnych środków, przejęli i użytkują współwłaściciele. Nie płacą oni czynszu lecz wnoszą comiesięczną opłatę na rzecz pozostałych współwłaścicieli. Cztery punkty usługowo-handlowe, usytuowane w podwórku, są wynajmowane na podstawie zawieranych umów najmu.

Niezależnie pod powyższego Pełnomocnik Wnioskodawcy zwrócił uwagę na brzmienie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny, tj. Działu IV Księgi II, a dotyczącego współwłasności. Zgodnie z brzmieniem art. 207 k.c. pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów, w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Niemożliwe jest ustalenie, które umowy najmu dotyczą części obejmującej udział Wnioskodawcy w kamienicy. Umowy zawierane przez zarządcę nie dotyczyły bowiem konkretnego lokalu "przypisanego" Wnioskodawcy. Próbując odpowiedzieć na zadane pytania w imieniu Wnioskodawcy Pełnomocnik wskazał, iż zarządca zawierał umowę najmu w imieniu współwłaścicieli zarówno przed 5 lipca 1993 r. jak i po tej dacie.

Umowy najmu w znacznej części były kontynuowane po wskazanej w poprzednim zdaniu dacie dla całej nieruchomości. Nie jest ona podzielona na części, jest w całości współwłasnością, nie dokonywano podziału całej nieruchomości quoad usum. Zawierane umowy najmu i osiągany z nich dochód Szpitala w różnych okresach stanowił od 14,5 do 18,5% przychodu. Pozostałe wpływy Szpitala osiągane były poprzez wpłaty współwłaścicieli korzystających z lokali i wpłaty za lokale mieszkalne. Szpital nie dokonywał odliczenia podatku VAT z tytułu zawieranych umów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiona w stanie faktycznym czynność objęta będzie zwolnieniem o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa czynność, stanowiąca odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (co znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, por. Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24.10.11 I FPS 2/11 jak i szeregu interpretacji podatkowych m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP2/443-1090/13-2/MR) podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 wspomnianej ustawy (zwanej dalej jako VATu).

Zgodnie z przytoczonym wyżej artykułem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Według wnioskodawcy powyższy artykuł statuuje regułę podstawową, że każda dostawa budynków, budowli lub ich części objęta jest przedmiotowym zwolnieniem od podatku od towarów i usług, a wyjątkowo opodatkowaniu podlega jedynie dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą jeśli upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja legalna pierwszego zasiedlenia zawarta w art. 2 pkt 14 VATu stwierdza, iż jest nim oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Wobec powyższego wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przeniesienie udziałów Szpitala nie nastąpi bowiem ani po wybudowaniu budynków budowli lub ich części, ani po ich ulepszeniu, gdyż wydatki na utrzymanie niezbędne do prawidłowego korzystania z nieruchomości nie mogą stanowić takiego ulepszenia.

W przypadku gdyby jednak powyższe rozumowanie wnioskodawcy było nieprawidłowe w świetle obowiązujących przepisów to zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę budynków, budowli lub ich części, nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to byty one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zdaniem wnioskodawcy nie będzie mógł on skorzystać z powyższego zwolnienia gdyż dziedziczenie testamentowe wyklucza możliwość dokonania odliczenia VAT przy nabyciu udziału w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku dostawy udziałów w budynku i w gruncie, jest:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli - stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego - może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Na mocy art. 211 ww. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Stosownie do art. 212 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

Przytoczone regulacje jednoznacznie wskazują, że ustawodawca przyznał każdemu ze współwłaścicieli roszczenie o zniesienie współwłasności. Zaspokojenie tego żądania może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Żaden ze współwłaścicieli nie może zaś skutecznie sprzeciwiać się zniesieniu współwłasności. W przypadku, gdy na skutek zniesienia współwłasności poprzez podział rzeczy wspólnej powstaje różnica między wartością udziału a wartością rzeczy nabytej na własność, sąd może zasądzić wyrównanie udziałów w formie dopłaty pieniężnej.

Przenosząc powyższe na grunt ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że jeśli w związku ze zniesieniem współwłasności nieruchomości ma miejsce wydanie nieruchomości w zamian za świadczenie pieniężne, mamy do czynienia z dostawą towarów zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1608) w art. 146a ustawy wprowadzenie do wyliczenia - z dniem 31 grudnia 2013 r. - otrzymało następujące brzmienie: "W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:".

Zatem zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29a ust. 8 ustawy.

Wobec powyższego przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w...przy ulicy...stanowiącej działkę o powierzchni ok. 551 mkw, nr ewidencyjny 56, zabudowaną budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym o powierzchni lokali mieszkalnych i użytkowych ok. 917,20 mkw. Budynek posadowiony na nieruchomości jest bryłą w kształcie niepełnego czworoboku z podwórzem wewnątrz, zlokalizowany w zwartej zabudowie ulicznej, posiada cztery kondygnacje nadziemne, jest podpiwniczony, wykonany w technologii tradycyjnej (pochodzi z początku XX w.), o stropach zróżnicowanych konstrukcyjnie. Na parterze budynku znajdują się lokale użytkowe, a na I, II i III piętrze znajdują się lokale mieszkalne. W kondygnacji podziemnej znajdują się piwnice lokatorskie oraz pomieszczenia magazynowe.

Szpital nabył udział w ww. nieruchomości na podstawie testamentu notarialnego z 1978.

Szpital ponosił wydatki jedynie na bieżące korzystanie z nieruchomości. Szpital nie dokonywał żadnych inwestycji, które powodowałyby ulepszenie budynku lub jego części.

W ramach współwłasności Szpital posiada udziały w przedmiotowej nieruchomości w wysokości 4560/6080 natomiast pozostali współwłaściciele odpowiednio: J. Sz. - 405/6080, B. Cz. - 570/6080, A. i T. Sz. - 545/6080.

Część współwłaścicieli, tj. Szpital, A., T. i J. Sz. planuje dokonać częściowego zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że przynależne Szpitalowi udziały przeniesione zostaną na rzecz pozostałych współwłaścicieli, w zamian za dokonanie na jego rzecz umówionej spłaty.

Przedmiotowy budynek nie był wykorzystywany przez wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, iż Zarządca nieruchomości na podstawie umowy zwartej w 1992 r., w imieniu Wnioskodawcy zawarł umowy najmu nieruchomości w części obejmującej udział wnioskodawcy z osobami trzecimi. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął (ergo - upłynie) okres dłuższy niż 2 lata.

Pełnomocnik wskazał, iż zarządca zawierał umowę najmu w imieniu współwłaścicieli zarówno przed 5 lipca 1993 r. jak i po tej dacie. Umowy najmu w znacznej części były kontynuowane po wskazanej w poprzednim zdaniu dacie dla całej nieruchomości.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że transakcja zniesienia współwłasności - stanowiąca dostawę towarów, w tym przypadku dostawa będzie dotyczyła udziałów w prawie własności budynku, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem doszło do pierwszego zasiedlenia budynku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Przy czym należy zauważyć, iż pierwsze zasiedlenie nastąpiło z chwilą oddania niniejszej nieruchomości w całości - a zatem także w części obejmującej udział Wnioskodawcy - w najem po 5 lipca 1993 r., a nie - jak wskazał Wnioskodawca - z chwilą przyjęcia nieruchomości w posiadanie po uprawomocnieniu się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Jednocześnie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, skoro dostawa udziałów w budynku będzie korzystała ze zwolnienia, tym samym dostawa udziałów w gruncie, na którym jest posadowiony budynek, także będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia transakcji na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należało uznać za prawidłowe, natomiast stanowisko w zakresie zwolnienia transakcji na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl