IPTPP4/443-584/14-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki niezabudowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2014 r. w zakresie uzupełnienia opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 marca 2014 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów niezabudowanych.

Po wezwaniu Wnioskodawcy do uzupełnienia przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w dniu 7 lipca 2014 r. Wnioskodawca złożył uzupełniony o dodatkowe informacje wniosek. Otrzymana interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2014 r. stanowi załącznik do niniejszego wniosku.

Z otrzymanej Interpretacji wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę sytuacja, tj. zakup działek, ich podział oraz planowanie aktywnych działań, zadecydowało o zaliczeniu transakcji sprzedaży 39 działek do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, dostawa ww. gruntu podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

W okresie oczekiwania na Interpretację (ponad trzy miesiące) jedna z działek - nieuzbrojona, nieogrodzona, bez wody, kanalizacji i prądu - została okazjonalnie sprzedana. Środki pozyskane z jej sprzedaży zostały przeznaczone na cele osobiste Wnioskodawcy. Pozostałe działki nie będą przez Wnioskodawcę sprzedawane.

W piśmie z dnia 23 października 2014 r. na pytanie: "Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług...", Zainteresowany wskazał, że w związku z wcześniej otrzymaną interpretacją Nr IPTPP4/443-497/14-2/ALN z dnia 19 lipca 2014 r., w dniu 25 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca złożył wraz z żoną zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym zaznaczył, że będą rozliczać się z podatku VAT kwartalnie (VAT-7K w US).

Jednocześnie zostało złożone pismo z dnia 22 sierpnia 2014 r. wyjaśniające powód rejestracji oraz rozliczenie ewentualnego podatku VAT od sprzedaży jednej przedmiotowej działki, która stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy i jego żony (pismo do Naczelnika Urzędu Skarbowego w załączeniu).

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. W dniu 15 października 2014 r. Wnioskodawca zarejestrował spółkę, której celem będzie w przyszłości prowadzenie działalności gospodarczej. Poza jej uruchomieniem do czasu uzyskania tej interpretacji spółka nie będzie jeszcze posiadała konta i prowadziła działalności.

Działka będąca przedmiotem wniosku nie była nigdy wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Działka będąca przedmiotem wniosku nie była udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie żadnym osobom.

Około 12 lat temu Wnioskodawca sprzedał działkę o pow. 700 m² z domen jednorodzinnym w S. przy ul. P.

Nie ma planu zagospodarowania przestrzennego dla tej działki.

Nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Na podstawie istniejącego Studium i spełnienia odpowiednich warunków Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy i zezwolenie na budowę dla tej działki od Wydziału Budownictwa, Urbanistyki i Architektury w X.

Wnioskodawca nie występował o opracowanie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na pytanie: "Czy dla działki będącej przedmiotem wniosku została wydana decyzja o warunkach zabudowy...", Wnioskodawca odpowiedział: Tak. Wydział Budownictwa, Urbanistyki i Architektury w X wydał decyzję o warunkach zabudowy na podstawie Studium i po spełnieniu odpowiednich warunków.

Na pytanie: "Czy Wnioskodawca występował z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy w odniesieniu do działki będącej przedmiotem wniosku...", Zainteresowany wskazał, że tak, wystąpił o ustalenie warunków zabudowy i zgodnie z istniejącym Studium oraz po spełnieniu warunków uzyskał warunki zabudowy i zezwolenie na budowę.

Na pytanie: "Czy Wnioskodawca dokonał jakichkolwiek czynności przed sprzedażą działki (uzbrojenia działki, ogrodzenie, ogłoszenie o sprzedaży, inne czynności - należy podać jakie czynności)...", Zainteresowany wskazał, że Ogłoszenie dotyczące sprzedaży działki zostało umieszczone w Internecie. Przed sprzedażą działka nie była uzbrojona ani ogrodzona. Uzbrojeniem działek wśród których jest działka będąca przedmiotem wniosku poza terenem tych działek (na drodze, której właścicielem będzie spółka) zajmie się powołana przez Wnioskodawcę spółka, która w przyszłości uzbroi teren, bez ogrodzenia działki. Wszystkie pozostałe prace wykona spółka po uruchomieniu przez nią działalności poza terenem działki sprzedanej i będącej przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa tej jednej działki budowlanej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowa sprzedaż działki budowlanej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ustępie 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, iż do objęcia sprzedaży gruntu podatkiem VAT konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek:

* osoba dokonująca czynności musi działać w charakterze producenta, usługodawcy, handlowca czy też rolnika,

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych muszą się odbywać w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie spełniona zostanie druga z przesłanek. Sprzedaży działki dokonano w sposób jednorazowy i okazjonalny, a pozostałych działek Wnioskodawca nie planuje sprzedawać.

W związku z powyższym nie można mówić o opodatkowanej dostawie towarów. Ponadto, Wnioskodawca nie wykorzystał działki w charakterze składnika przedsiębiorstwa, lecz jako część majątku osobistego, służącego zaspokajaniu prywatnych potrzeb.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, iż w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 Kodeksu cywilnego uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz", Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej z 39 działek. Sprzedana działka była nieuzbrojona, nieogrodzona, bez wody, kanalizacji i prądu. Wnioskodawca w dniu 25 sierpnia 2014 r. złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. W dniu 15 października zarejestrował spółkę, której celem będzie prowadzenie działalności gospodarczej. Działka będąca przedmiotem wniosku nie była nigdy wykorzystywana w działalności gospodarczej. Działka będąca przedmiotem wniosku nie była udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie żadnym osobom. Nie ma planu zagospodarowania przestrzennego dla przedmiotowej działki. Natomiast dla przedmiotowej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy, o którą wystąpił Wnioskodawca. Na podstawie tej decyzji Wnioskodawca uzyskał warunki zabudowy i zezwolenia na budowę. Ogłoszenie o zamiarze sprzedaży przedmiotowej działki Wnioskodawca umieścił w Internecie. Przed sprzedażą działka nie była uzbrojona ani ogrodzona. Uzbrojeniem działek wśród których jest działka będąca przedmiotem wniosku poza terenem tych działek (na drodze, której właścicielem będzie spółka) zajmie się powołana przez Wnioskodawcę spółka, która w przyszłości uzbroi teren, bez ogrodzenia działki. Wszystkie pozostałe prace wykona spółka po uruchomieniu przez nią działalności poza terenem działki sprzedanej i będącej przedmiotem wniosku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie występują.

Powyższe wynika z faktu, że dokonana sprzedaż działki, będącej przedmiotem wniosku, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany w momencie sprzedaży działki nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął ciągu działań (takich np. jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, podział gruntu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zatem, Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki, o której mowa we wniosku, będzie korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej nieruchomości - cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że Zainteresowany w związku z dostawą działki, będącej przedmiotem wniosku, korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.