IPTPP4/443-549/13-4/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2013 r. (data wpływy 21 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu rat dotyczących leasingu bankowozu i zakupu paliwa do tego samochodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu rat dotyczących leasingu bankowozu i zakupu paliwa do tego samochodu oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2013 r. (data wpływy 21 października 2013 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jawna, będąca czynnym podatnikiem VAT ma zamiar zawrzeć umowę leasingu operacyjnego, którego przedmiotem będzie bankowóz typu C.

Samochód będzie wykorzystywany w działalności opodatkowanej do transportu wartości pieniężnych oraz dokumentów pomiędzy oddziałami firmy położonymi w odległości kilkudziesięciu kilometrów od siebie i bankami.

Spółka nie prowadzi działalności usługowej w zakresie transportu wartości pieniężnych, a głównym przedmiotem jej działania jest sprzedaż maszyn i urządzeń rolniczych, w tym dla rolników ryczałtowych, którzy nie mają obowiązku regulowania swoich zobowiązań za pośrednictwem rachunku bankowego.

Przedmiot leasingu został wyprodukowany w 2011 r. i po raz pierwszy zarejestrowany w maju 2012 r. Posiada świadectwo homologacji, w którym określono, iż jest to samochód specjalny o przeznaczeniu bankowóz.

Samochód spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Jednak na dzień zawarcia umowy nie będzie spełniony warunek określony w pkt 1 ppkt 1a załącznika nr 5 do rozporządzenia, w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 tzn. samochód nie będzie posiadał szyb wykonanych w klasie co najmniej BRI, według normy PN-EN 1063 (lub w klasie równoważnej), bez możliwości ich otwierania.

Wnioskodawca wskazał, iż pojazd będzie wykorzystywany do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zakupiony pojazd jest samochodem specjalnym, przeznaczenie - bankowóz o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, który nie będzie spełniał kryteriów określonych art. 3 pkt 1-4 i 6 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy spółce będzie przysługiwało odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości od faktur dokumentujących raty leasingu oraz odliczenie podatku VAT przy zakupie paliwa do tego samochodu.

2. Czy w przypadku nie zainstalowania w bankowozie szyb o określonych parametrach, spółka będzie musiała dokonać wstecznej korekty odliczonego VAT wg zasad przewidzianych dla samochodów osobowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym wskazuje, iż 12) po art. 86 dodaje się art. 86a w brzmieniu: "Art. 86a.

1. W przypadku nabycia:

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze łub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

3. Przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

4. Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

5. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

6. W przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio do importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, z tym że w przypadku importu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

8. W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

9. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do nabytych łub importowanych części składowych zużytych do wytworzenia przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem przepisów ust. 4-6, jeżeli te samochody i pojazdy zostały zaliczone przez tego podatnika do środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić inne niż wymienione w:

Spółka uważa, że będzie przysługiwało jej prawo do pełnego odliczenia podatku z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego oraz kupowanego paliwa, gdyż zostały spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1a kupowany samochód jest samochodem specjalnym w rozumieniu ustawy o VAT. Fakt braku, w chwili zawarcia umowy leasingu, szyb o określonych parametrach nie pozbawia spółki prawa do dokonania pełnego odliczenia, gdyż zgodnie z paragrafem 2 pkt 2 rozporządzenia Min. Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 zmieniającego wymagania, przewidziano dwuletni okres przejściowy na dokonanie zmian w zakresie montażu szyb tj. do listopada 2014.

Prawo do odliczenia VAT od zakupów bankowozu potwierdzają sądy administracyjne (syg. III SA/Wa 3158/12, syg. III SA/Wa 2016/12).

Również ewentualne nie wprowadzenie zmian w zakresie montażu szyb kuloodpornych, nie obliguje spółki do korekty wcześniej odliczonego podatku VAT, gdyż w chwili dokonywania odliczenia przedmiotowy pojazd spełniał wymagania do uznania go za pojazd specjalny-bankowóz. Jedynie brak będzie od grudnia 2014 prawa do dalszego odliczania podatku VAT od faktur dokumentujących raty leasingu i zakupowane paliwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Na mocy art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast przepisem art. 1 pkt 12 i pkt 14 ustawy nowelizującej dodano m.in.:

* przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,

* przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia wejścia w życie ww. przepisów, kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

Zatem, w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów i paliw, określone w art. 3 i 4 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma w pełni prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia zawarte w art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy

2. Bankowóz

3. Do prac wiertniczych

4. Koparka, koparkospycharka

5. Ładowarka

6. Do oczyszczania dróg

7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych

8. Pomoc drogowa

9. Do zimowego utrzymania dróg

10. Żuraw samochodowy

11. Pogrzebowy.

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) zmienionego rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1262) - dalej rozporządzenie - bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

Według załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia ("Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C"):

1. Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:

1. pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy "D" w stojakach przytwierdzonych trwale do elementów konstrukcyjnych nadwozia umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych co najmniej I klasy według normy PN-EN 1143-1 lub PN-EN 1143-2;

1a) szyby wykonane w klasie co najmniej BR1, według normy PN-EN 1063 (lub w klasie równoważnej), bez możliwości ich otwierania;

2. Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.

3. Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).

4. W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

W myśl § 2 pkt 2 rozporządzenia zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne, bankowozy, o których mowa w załączniku nr 5 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne i które w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia nie spełniają wymogu o którym mowa w pkt 1 ppkt 1a załącznika nr 5 do rozporządzenia, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, mogą być wykorzystywane do transportu, wartości pieniężnych, nie dłużej jednak niż przez okres dwóch lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jawna, będąca czynnym podatnikiem VAT ma zamiar zawrzeć umowę leasingu operacyjnego, którego przedmiotem będzie bankowóz typu C. Samochód będzie wykorzystywany w działalności opodatkowanej do transportu wartości pieniężnych oraz dokumentów pomiędzy oddziałami firmy położonymi w odległości kilkudziesięciu kilometrów od siebie i bankami.

Spółka nie prowadzi działalności usługowej w zakresie transportu wartości pieniężnych, a głównym przedmiotem jej działania jest sprzedaż maszyn i urządzeń rolniczych, w tym dla rolników ryczałtowych, którzy nie mają obowiązku regulowania swoich zobowiązań za pośrednictwem rachunku bankowego.

Samochód spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. Jednak na dzień zawarcia umowy nie będzie spełniony warunek określony w pkt 1 ppkt 1a załącznika nr 5 do rozporządzenia, w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 tzn. samochód nie będzie posiadał szyb wykonanych w klasie co najmniej BRI, według normy PN-EN 1063 (lub w klasie równoważnej), bez możliwości ich otwierania.

Pojazd będzie wykorzystywany do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zakupiony pojazd jest samochodem specjalnym, przeznaczenie - bankowóz o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, który nie będzie spełniał kryteriów określonych art. 3 pkt 1-4 i 6 ww. ustawy.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że - wbrew opinii Wnioskodawcy - w związku z leasingiem samochodu specjalnego, stanowiącego bankowóz typu C, Wnioskodawca nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty z tytułu leasingu bankowozu, jak również z faktur zakupu paliwa do napędu tego samochodu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z zakupem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z leasingiem samochodu o specjalnym przeznaczeniu i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do usługowego wykonywania czynności polegających na przewozie wartości pieniężnych. Nie jest nią natomiast - w ocenie tut. Organu - działalność Wnioskodawcy, obejmująca sprzedaż maszyn i urządzeń rolniczych. Ponadto, w przedmiotowej sprawie bankowóz będzie wykorzystywany do transportu wartości pieniężnych oraz dokumentów pomiędzy oddziałami firmy położonymi w odległości kilkudziesięciu kilometrów od siebie i bankami.

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że ze względu na to, iż przedmiotowy samochód (bankowóz) będzie, jak wynika ze złożonego wniosku, wykorzystywany do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, do czynności związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty związane z leasingiem przedmiotowego samochodu, w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego określonej w fakturze dokumentującej raty leasingowe, nie więcej niż 6.000 zł łącznie, o ile nie znajdą zastosowania okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy. W konsekwencji, nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego pojazdu.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe, lecz w wysokości 60% kwot podatku określonych w tych fakturach, nie więcej jednak niż 6.000 zł łącznie. Wnioskodawcy nie będzie natomiast przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie, zgodnie z którym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach dotyczących samochodów osobowych, odpowiedź w przedmiocie kwestii objętej zakresem pytania nr 2, jest bezprzedmiotowa.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał korzystne dla siebie wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 3158/12 I III SA/Wa 2016/12. Wskazane przez Stronę orzeczenie WSA Organ potraktował jako element argumentacji, lecz nie mógł mieć on znaczącego wpływu na ocenę prawną przedmiotowej sprawy. Nie negując orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie ma ukształtowanej jednolitej linii orzeczniczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.