IPTPP4/443-502/13-4/BM - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego oraz od wydatków poniesionych na bieżącą eksploatację pojazdu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 października 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-502/13-4/BM Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego oraz od wydatków poniesionych na bieżącą eksploatację pojazdu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego w wysokości 6.000 zł oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na bieżącą eksploatację samochodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego w wysokości 6.000 zł oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na bieżącą eksploatację samochodu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej opodatkowaną na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, jest podatnikiem czynnym VAT wykonującym wyłącznie usługi opodatkowane VAT. W październiku 2012 r. Wnioskodawca kupił na podstawie faktury VAT samochód osobowy, który wpisał do ewidencji środków trwałych, rozpoczął amortyzację i odpisy amortyzacyjne zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony przy zakupie samochodu do wysokości limitu 6.000 zł. Samochód Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim do działalności gospodarczej (dojazd z domu do miejsc świadczenia usług, między miejscami świadczenia usług i z powrotem), w mniejszym zakresie Wnioskodawca korzysta z samochodu do celów osobistych, nie związanych z działalnością gospodarczą. Wydatki na zakup benzyny, zakup opon, naprawy i konserwacje, z wyjątkiem wydatków na zakup benzyny w zakresie, w jakim Wnioskodawca używa samochodu do celów osobistych, Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów oraz odlicza związany z nimi podatek naliczony VAT (z wyjątkiem podatku naliczonego VAT od zakupów benzyny, którego Wnioskodawca nie odlicza).

Wnioskodawca wskazał, iż faktura dokumentująca zakup samochodu oraz faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z bieżącą eksploatacją samochodu wystawiane są na firmę, to jest: Kancelaria Adwokacka...z podaniem numeru NIP i adresu firmy.

Samochód w ramach działalności gospodarczej wykorzystywany jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane VAT).

W odpowiedzi na pytanie w jakiej części samochód wykorzystywany jest do działalności gospodarczej, a w jakiej do celów prywatnych Wnioskodawca podał, że do działalności gospodarczej samochód wykorzystywany jest w części przeważającej 60% przebiegu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 2).

Czy odliczenie podatku naliczonego VAT od nabycia samochodu do wysokości limitu 6.000 zł oraz odliczanie podatku naliczonego od wydatków na bieżącą eksploatację samochodu (z wyłączeniem podatku naliczonego od wydatków na zakup benzyny) jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 86 ust. 1 i art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zezwalają na odliczenie podatku naliczonego od nabycia samochodu stanowiącego środek trwały i od wydatków eksploatacyjnych, z wyjątkiem podatku naliczonego od wydatków na zakup benzyny, który nie podlega odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie z faktur na niego wystawionych oraz w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych na niego faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu, regulowały odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

1.

użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.";

2.

w art. 9 w pkt 2 wyrazy "1 stycznia 2013 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia 2014 r."

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów i paliw, określone w art. 3 i 4 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w październiku 2012 r. Wnioskodawca kupił na podstawie faktury VAT samochód osobowy, który wpisał do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca odliczył podatek VAT naliczony przy zakupie samochodu do wysokości limitu 6.000 zł. Samochód Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim do działalności gospodarczej (dojazd z domu do miejsc świadczenia usług, między miejscami świadczenia usług i z powrotem), w mniejszym zakresie Wnioskodawca korzysta z samochodu do celów osobistych, nie związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wskazał, że odlicza podatek naliczony od wydatków na zakup benzyny, zakup opon, naprawy i konserwacje, z wyjątkiem wydatków na zakup benzyny w zakresie, w jakim Wnioskodawca używa samochodu do celów osobistych.

Faktura dokumentująca zakup samochodu oraz faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z bieżącą eksploatacją samochodu wystawiane są na firmę Wnioskodawcy. Samochód w ramach działalności gospodarczej wykorzystywany jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje wyłącznie usługi opodatkowane VAT).

Do działalności gospodarczej samochód wykorzystywany jest w części przeważającej 60% przebiegu.

Z powyższych przepisów wynika, iż zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 60%, nie więcej jednak niż 6.000 zł Żaden z powołanych przepisów nie wskazuje na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów oraz usług związanych z eksploatacją samochodu osobowego, wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z wyjątkiem wydatków dotyczących nabycia benzyny.

Jednakże, jak wynika z wniosku, samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem Wnioskodawca wskazał, że samochód jest wykorzystywany także do celów osobistych.

Zatem, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej zakup samochodu oraz z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z eksploatacją samochodu osobowego, w takim zakresie, w jakim samochód oraz towary i usługi związane z eksploatacją samochodu, są związane z wykorzystaniem przedmiotowego pojazdu do wykonywania czynności opodatkowanych, z wyłączeniem wydatków na nabycie benzyny.

Wnioskodawca wskazał, iż w ramach działalności gospodarczej wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane. Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej w 60%. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 60% z 60% kwoty podatku określonej w fakturze zakupu samochodu, nie więcej jednak niż 60% z kwoty 6.000 zł, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy oraz art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Także prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją samochodu (z wyjątkiem wydatków na benzynę) przysługuje w takim zakresie w jakim są one wykorzystywane do czynności opodatkowanych w prowadzonej działalności gospodarczej tj. w przypadku Wnioskodawcy w wysokości 60% kwot podatku naliczonego.

Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu benzyny, stosownie do art. 4 ustawy nowelizującej.

Reasumując, skoro samochód oprócz działalności gospodarczej wykorzystywany jest również dla potrzeb osobistych Wnioskodawcy, odliczenie podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu w kwocie 6.000 zł oraz odliczanie podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z bieżącą eksploatacją samochodu (z wyłączeniem podatku naliczonego na zakup benzyny) w pełnej wysokości, jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu osobowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z eksploatacją samochodu.

Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl