IPTPP4/443-491/14-4/JM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy został zachowany termin rejestracji umowy leasingu samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy został zachowany termin rejestracji umowy leasingu samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego i przeformułowania pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, a ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu 18 grudnia 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego samochodu ciężarowego (wpis VAT-1 do dowodu rejestracyjnego) Dacia... z... SA. W związku z wejściem w życie od 1 kwietnia 2014 r. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Z 2014 r., poz. 312), jednym z warunków zachowania praw nabytych, była konieczność rejestracji umowy leasingu u właściwego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od wejścia w życie zmian przepisów VAT, czyli do 2 maja 2014 r. pozostałe warunki zostały spełnione:

Pismo nadawcze, kserokopia umowy leasingu i preliminarz opłat do umowy leasingu zostały wysłane za pośrednictwem dostawcy w dniu 2 maja 2014 r. listem poleconym za potwierdzeniem odbioru w celu rejestracji do Urzędu Skarbowego w..., ul...,....

W dniu 12 maja 2014 r. Wnioskodawca dostał pismo z Urzędu Skarbowego, w którym został poinformowany, że nie spełnił warunku rejestracji umowy leasingu do dnia 2 maja 2014 r. u Naczelnika Urzędu Skarbowego, ponieważ nie stawił się osobiście lub za pośrednictwem pełnomocnika w Urzędzie tylko wysłał dokumenty za pomocą dostawcy.

Dnia 17 maja 2014 r. Wnioskodawca odpowiedział na pismo z Urzędu Skarbowego, informując że nie zgadza się z tym, że nie dopełnił terminu rejestracji umowy, ponieważ zgodnie z ustawą z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe i ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, liczy się data stempla pocztowego oraz dopuszcza się różne formy komunikacji z organami państwowymi, między innymi: formę elektroniczną, wysyłkę za pomocą publicznego operatora pocztowego, którym jest.... lub stawiennictwo osobiste. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie otrzymał żadnej odpowiedzi z Urzędu Skarbowego na pismo Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oświadcza, że w sprawie objętej zakresem wniosku nie było prowadzonej kontroli podatkowej ani postępowania kontrolnego dotyczącego Wnioskodawcy.

Samochód, którego dotyczy sprawa to Dacia.... z homologacją ciężarową n1.

Według danych z dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu i homologacji liczba miejsc siedzących łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi: 2 miejsca, natomiast dopuszczalna ładowność samochodu według danych z dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu i homologacji wynosi 703 kg.

Koszty związane z pojazdem to faktury z tytułu leasingu i eksploatacji pojazdu.

Faktury dokumentujące wszystkie wydatki związane z pojazdem wystawiane są na firmę Wnioskodawcy:.., ul....,..., NIP....

Samochód Wnioskodawcy zgodnie z nowymi przepisami obowiązującymi od 1.04.2014 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004, jest uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, ponieważ konstrukcja pojazdu wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Pojazd Wnioskodawcy posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą/trwałą przegrodą i klasyfikowany jest na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van.

Samochód Wnioskodawcy posiada wpis w dowodzie rejestracyjnym VAT-1, który został potwierdzony wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczeniem o przeprowadzeniu odpowiedniego badania technicznego pojazdu.

Pojazd jest wykorzystywany tylko i wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Pojazd Wnioskodawcy nie podlega rejestracji przez VAT-26 naczelnika urzędu skarbowego.

Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, ponieważ jest to samochód ciężarowy z wpisem VAT-1 do dowodu rejestracyjnego.

W umowie leasingu nie było dokonywanych żadnych zmian po 31 marca 2014.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla wypełnienia warunku rejestracji umowy leasingu (w rozumieniu art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 7 lutego 2014 w sprawie zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw) u naczelnika właściwego urzędu skarbowego, wystarczające jest nadanie umowy leasingu publicznemu operatorowi.... SA w dniu 2 maja 2014 r., a więc w ostatnim dniu terminu przewidzianego w ww. przepisie.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, termin został dopełniony i że umowa powinna zostać zarejestrowana w urzędzie skarbowym z datą 2 maja 2014.

Pojęcie rejestracji umowy nie jest zdefiniowane w prawie podatkowym a jeżeli jest to jako czynność wyłącznie techniczna co ustawodawca powinien to w taki sposób sformułować.

Zgodnie z zasadą pewności prawa normy prawne powinny być jasne i przewidywalne dla wszystkich zainteresowanych podmiotów jednak przepis (art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 7 lutego 2014 w sprawie zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw) mówiący o rejestracji umowy leasingu u właściwego naczelnika urzędu skarbowego jest niejasny i nieprzewidywalny. Możliwa jest różna interpretacja ww. przepisu przez organy podatkowe. Wymóg rejestracji organy podatkowe rozumieją w sposób dosłowny, co istotnie utrudnia podatnikom możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT.

Przepis (art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 7 lutego 2014 w sprawie zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw) mówiący o rejestracji umowy leasingu narusza zasadę równości wobec prawa, która mówi, że wszyscy są wobec prawa równi i wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Wnioskodawca wysyłając umowę leasingu Pocztą Polską jest traktowany nierówno wobec osoby, która złożyła umowę leasingu osobiście.

Zasada ochrony praw słusznie nabytych, mówiąca o tym, że raz nabyte prawo w drodze prawidłowego aktu powinno być stabilne, a możliwość jego modyfikacji powinna być ściśle określona przez ustawę.

Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki do odliczenia 100% podatku VAT a niedopełnienie wyłącznie czynności materialno-technicznej nie powinno skutkować odebraniem Wnioskodawcy praw nabytych w szczególności z uwagi na to, że w momencie kiedy je nabył żaden z przepisów nie wspominał o rejestracji umowy leasingu.

Ostatnia zasada o której Wnioskodawca chciał wspomnieć to zasada, że w razie wątpliwości rozstrzyga się na korzyść podatnika z łac. "in dubio pro tributario" oznaczająca rozstrzygać na korzyść podatnika albo przynajmniej zakaz rozstrzygania na jego niekorzyść wszelkich wątpliwości faktycznych oraz prawnych.

Na końcu Wnioskodawca chciałby zauważyć, że Polska podpisując traktat akcesyjny włączający do Unii Europejskiej zobowiązała się do dostosowania prawa polskiego do dyrektyw unijnych, niestety sytuacja w rzeczywistości jest przeciwna, prawo polskie jest niedostosowane do dyrektyw UE, co pokazuje sporą ilość orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE oraz skarg Komisji Europejskiej przeciwko Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W dniu 18 grudnia 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego samochodu ciężarowego (wpis VAT-1 do dowodu rejestracyjnego) Dacia... z... SA. Wnioskodawca wskazał, iż w związku z wejściem w życie od 1 kwietnia 2014 r. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, jednym z warunków zachowania praw nabytych, była konieczność rejestracji umowy leasingu u właściwego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od wejścia w życie zmian przepisów VAT, czyli do 2 maja 2014 r. pozostałe warunki zostały spełnione:

Pismo nadawcze, kserokopia umowy leasingu i preliminarz opłat do umowy leasingu zostały wysłane za pośrednictwem dostawcy w dniu 2 maja 2014 r. listem poleconym za potwierdzeniem odbioru w celu rejestracji do Urzędu Skarbowego.

Samochód Wnioskodawcy jest uznawany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, ponieważ konstrukcja pojazdu wyklucza użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie go do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Pojazd Wnioskodawcy posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą/trwałą przegrodą i klasyfikowany jest na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju van.

Samochód Wnioskodawcy posiada wpis w dowodzie rejestracyjnym VAT-1, który został potwierdzony wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczeniem o przeprowadzeniu odpowiedniego badania technicznego pojazdu.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Artykuł 86a ust. 4 ustawy stanowi, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Mocą art. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej od dnia 1 kwietnia 2014 r. do ustawy o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 34 wprowadzono definicję pojazdów samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.)"pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (ust. 2 ww. artykułu).

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 (ust. 3 ww. artykułu).

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

Wnioskodawca ma wątpliwości czy dla wypełnienia warunku rejestracji umowy leasingu u naczelnika właściwego urzędu skarbowego, wystarczające jest nadanie umowy leasingu publicznemu operatorowi.... SA w dniu 2 maja 2014 r.

Należy zauważyć, że w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy leasingu zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej, w stosunku do których na dzień 31 marca 2014 r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych nie stosuje się ograniczenia w odliczaniu podatku w wysokości 50%. Podatnikowi przysługuje pełne prawo odliczenia podatku od rat leasingowych pod pewnymi warunkami wynikającymi z art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, z których wynika, że podatnik, by móc odliczyć podatek VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych po dniu 1 kwietnia 2014 r. na podstawie umowy leasingu zawartej przed dniem 1 kwietnia 2014 r., m.in. jest zobowiązany umowę tą zarejestrować w urzędzie skarbowym najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Brzmienie ww. przepisu jest jednoznaczne tj. nakazuje zgłosić umowę zawartą przed 1 kwietnia 2014 r. do urzędu skarbowego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepisy ustawy ani ustawy nowelizującej, nie przewidują szczególnych procedur związanych z rejestracją przez podatnika umowy leasingu u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego, dlatego też należy odnieść się do przepisów wynikających z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).

Na podstawie art. 12 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.

Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) albo złożone w polskim urzędzie konsularnym (art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca zgłaszając do właściwego dla Wnioskodawcy naczelnika urzędu skarbowego umowę leasingu w dniu 2 maja 2014 r. (data stempla polskiej placówki pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy - Prawo pocztowe), dokonał tej czynności z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 12 § 6 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie uznania czy został zachowany termin rejestracji umowy leasingu samochodu. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie czy w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.