IPTPP4/443-434/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do rejestracji Wnioskodawczyni jako podatnika VAT czynnego w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług,

* ustalenia czy czynsz z tytułu dzierżawy gruntów wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, a stanowiących własność męża Wnioskodawczyni stanowi obrót Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego

- jest prawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa rejestracji Wnioskodawczyni jako podatnika VAT czynnego w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług,

* ustalenia czy czynsz z tytułu dzierżawy gruntów wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, a stanowiących własność męża Wnioskodawczyni stanowi obrót Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, która jednak nie obejmuje części gospodarstwa, których właścicielami Wnioskodawczyni i jej mąż byli przed zawarciem związku małżeńskiego.

Teren gospodarstwa stanowią oddalone od siebie grunty, położone w różnych miejscowościach. Po zawarciu związku małżeńskiego Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęła decyzję o wspólnym prowadzeniu na tych gruntach działalności rolniczej i pomimo tego, że grunty nie są połączone ani nie stanowią współwłasności, tworzą jedno gospodarstwo rolne, mają jeden numer nadany przez ARiMR na męża Wnioskodawczyni i wykorzystywane są na nich maszyny i urządzenia ze wspólnego parku maszynowego.

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi również wspólną politykę inwestycyjną w zakresie zaopatrzenia i zbytu, zatem w tym sensie nie są to dwa niezależne od siebie gospodarstwa.

Podatek rolny stosownie do wielkości posiadanych gruntów Wnioskodawczyni płaci z mężem oddzielnie, natomiast zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku VAT od całości gospodarstwa dokonała Wnioskodawczyni.

Część gruntów stanowiących własność męża Wnioskodawczyni, a wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, została wydzierżawiona firmie energetycznej pod inwestycję, tj. budowę instalacji elektrowni wiatrowej wraz z drogami dojazdowymi, instalacją kabli wysokiego napięcia oraz kabli elektrycznych systemów sterujących.

Obrót z tytułu ww. dzierżawy nie przekroczy kwoty uprawniającej do zwolnienia podmiotowego VAT, tj. 150.000,00 zł

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy właściwym było zarejestrowanie się Wnioskodawczyni jako czynnego podatnika VAT w świetle art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do całego gospodarstwa.

2. Czy czynsz z tytułu dzierżawy gruntów stanowiących wyłączną własność męża Wnioskodawczyni (chociaż wchodzących w skład gospodarstwa rolnego) opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako działalność inna niż rolnicza, stanowi obrót Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne. Zdaniem Zainteresowanej zarejestrowanie Wnioskodawczyni jako czynnego podatnika VAT zostało dokonane prawidłowo, ponieważ prowadzi wyłącznie działalność rolniczą w ramach wspólnego gospodarstwa rolnego i nie ma tu znaczenia fakt, że mąż Wnioskodawczyni dodatkowo będzie osiągał przychody z dzierżawy gruntów.

Jak zauważył m.in. Tomasz Michalik w komentarzu do ustawy (wyd. C.H. Beck, 2013 r.), zapis o prowadzeniu wyłącznie gospodarstwa rolnego ma zastosowanie dla całej grupy osób, nie zaś dla jej części, zatem skoro Wnioskodawczyni razem z mężem prowadzi wyłącznie gospodarstwo rolne, a dzierżawa gruntów będzie stanowić odrębne źródło przychodów męża niezwiązane z gospodarstwem jako grupą, właściwym jest zastosowanie ww. artykułu, który daje możliwość złożenia zgłoszenia rejestracyjnego przez jedną z osób wspólnie prowadzących gospodarstwo.

Wnioskodawczyni podkreśla, że pomimo oddalenia gruntów gospodarstwa od siebie, użytkuje na nich wraz z mężem wspólne maszyny i urządzenia, prowadzi wspólną politykę inwestycyjną a przychody uzyskiwane z działalności gospodarstwa są majątkiem wspólnym Wnioskodawczyni i męża Wnioskodawczyni, dlatego nie może być mowy o dwóch niezależnie działających podmiotach.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni dzierżawa gruntów pod inwestycję nie stanowi obrotu z działalności rolniczej, ponieważ zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT za działalność rolniczą uznaje się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych oraz bambusa, a także świadczenie usług rolniczych.

Do działalności rolniczej nie zalicza się żadnych innych poza wymienionymi w powyższym przepisie, a zatem również wynagrodzenia związanego z dzierżawą gruntu pod instalacje wiatrowe, nawet jeśli dzierżawa ta dotyczy gruntów rolnych.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011. r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwolniono od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze a ponieważ przepisy ustawy o VAT nie precyzują pojęcia tego celu, zdaniem Wnioskodawczyni należy przyjąć, że pojęcie gruntu wykorzystywanego na cele rolnicze jest tożsame znaczeniowo z gruntem przeznaczonym do działalności rolniczej. W efekcie czynsz z tytułu dzierżawy gruntu pod elektrownię wiatrową jako niezwiązany z prowadzeniem gospodarstwa rolnego nie stanowi obrotu z tytułu tej działalności. Czynsz ten stanowi obrót męża Wnioskodawczyni ponieważ dotyczy gruntu stanowiącego jego własność. Przy czym mąż, który nie prowadzi innej działalności gospodarczej, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza - stosownie do art. 2 pkt 15 ustawy - obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych - art. 2 pkt 19 ustawy.

Przez produkty rolne, zgodnie z art. 2 pkt 20 ustawy, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Stosownie do art. 2 pkt 21 ustawy, przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 3, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nieuprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady podlegać będzie opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z brzmienia art. 96 ust. 2 ustawy wynika, iż w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni pozostaje w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej, która jednak nie obejmuje części gospodarstwa, których właścicielami Wnioskodawczyni i mąż Wnioskodawczyni byli przed zawarciem związku małżeńskiego. Teren gospodarstwa stanowią oddalone od siebie grunty, położone w różnych miejscowościach. Po zawarciu związku małżeńskiego Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęła decyzję o wspólnym prowadzeniu na tych gruntach działalności rolniczej i pomimo tego, że grunty nie są połączone ani nie stanowią współwłasności, tworzą jedno gospodarstwo rolne, mają jeden numer nadany przez ARiMR na męża Wnioskodawczyni i wykorzystywane są na nich maszyny i urządzenia ze wspólnego parku maszynowego. Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi również wspólną politykę inwestycyjną w zakresie zaopatrzenia i zbytu, zatem w tym sensie nie są to dwa niezależne od siebie gospodarstwa. Podatek rolny stosownie do wielkości posiadanych gruntów Wnioskodawczyni płaci z mężem oddzielnie, natomiast zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku VAT od całości gospodarstwa dokonała Wnioskodawczyni. Część gruntów stanowiących własność męża Wnioskodawczyni, a wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, została wydzierżawiona firmie energetycznej pod inwestycję, tj. budowę instalacji elektrowni wiatrowej wraz z drogami dojazdowymi, instalacją kabli wysokiego napięcia oraz kabli elektrycznych systemów sterujących.

Mając na uwadze powyższy opis oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni ma prawo, zgodnie z art. 15 ust. 4, dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny w stosunku do całego gospodarstwa rolnego prowadzonego wspólnie z małżonkiem, ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają zasadę, zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych. Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe - gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia czy czynsz z tytułu dzierżawy gruntów wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, a stanowiących własność męża Wnioskodawczyni stanowi obrót Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, należy stwierdzić, że dzierżawa gruntów nie stanowi działalności rolniczej. Ponadto czynności tej dokonuje małżonek Wnioskodawczyni, a przedmiot dzierżawy jest odrębnym majątkiem męża Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że obrót z tytułu dzierżawy gruntów wchodzących w skład wspólnego gospodarstwa rolnego, a stanowiących własność męża Wnioskodawczyni nie stanowi obrotu Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego czynnego podatnika VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.