IPTPP4/443-406/13-4/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 września 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-406/13-4/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy (demontaż "kratki") powoduje obowiązek zwrotu podatku naliczonego, odliczonego od rat leasingowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy (demontaż "kratki") powoduje obowiązek zwrotu podatku naliczonego, odliczonego od rat leasingowych.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2013 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Spółka (Wnioskodawca) zawarła w dniu... umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy, rok produkcji 2010 (samochód z homologacja, ciężarową o dopuszczalnej masie całkowitej 2.060 ton oraz dopuszczalnej ładowności 562 kg tzw. (samochód z "kratką").

Samochód został zakupiony na cele prowadzonej działalności gospodarczej: wykonywanie instalacji gazów medycznych. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT w związku z tym odliczała cały podatek naliczony od rat leasingowych. Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 podatnik odliczył cały VAT od nabycia oraz rat leasingowych samochodów których masa całkowita nie przekraczała 3,5 tony, lecz ładowność przekraczała 500 kg i pojazd posiadał homologację ciężarową (dotyczy tzw. samochodów "z kratką"). Od 1 stycznia 2011 samochody użytkowane na podstawie umów leasingu utraciły prawo odliczenia podatku naliczonego VAT od rat leasingowych.

Ustawodawca dał natomiast podatnikom możliwość skorzystania z przepisów przejściowych art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, który mówił iż ograniczenia tego nie stosuję się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy. Wyłączenie to obowiązuje po spełnieniu warunku rejestracji umowy leasingu w urzędzie skarbowym. Podatnik dnia... zarejestrował umowę leasingu we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym co umożliwiło mu dalsze odliczanie podatku naliczonego od rat leasingowych. Samochód został wykupiony dnia.... Podatek naliczony VAT został odliczony w wysokości 60% kwoty wskazanej na fakturze nie więcej niż 6000 zł.

Podatnik wprowadził wykupiony samochód do ewidencji środków trwałych.

Spółka zamierza dokonać demontażu kratki w samochodzie co wiąże się ze zmianą wydanego uprzednio świadectwa homologacji i przekwalifikowania samochodu na samochód osobowy.

Zmiana przeznaczenia samochodu zostanie potwierdzona stosowną zmianą wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Samochód będzie służył do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie trzeba skorygować podatek odliczony VAT od rat leasingowych od samochodu (o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, ładowność przekroczyła 500 kg oraz pojazd posiadał homologację ciężarową tzw. samochód z "kratką") jeśli spółka w przyszłości dokona przebudowy pojazdu (demontaż "kratki") oraz przekwalifikuje go na samochód osobowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupiony samochód (samochód z homologacją ciężarową o dopuszczalnej masie całkowitej 2,060 ton oraz dopuszczalnej ładowności 562 kg tzw. samochód z "kratką") w związku z zamiarem dokonania demontażu kratki a tym samym przekwalifikowaniem na samochód osobowy podatek naliczony VAT od rat leasingowych nie będzie wymagał korekty.

Zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 podatnicy mogli odliczyć cały VAT od nabycia oraz rat leasingowych samochodów których masa całkowita nie przekraczała 3,5 tony, lecz ładowność przekraczała 500 kg i pojazd posiadał homologację ciężarową (dotyczy tzw. samochodów z "kratką").

Od 1 stycznia 2011 samochody użytkowane na podstawie umów leasingu utraciły prawo odliczenia podatku naliczonego VAT od rat leasingowych. Mowa tu o samochodach o dopuszczalnej ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony i niespełniających żadnego z warunków określonych do 31 grudnia 2010 r. w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o VAT, a po tym dniu - w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Ograniczenie w odliczaniu VAT od zakupu oraz rat leasingowych w przypadku umów, których przedmiotem są pojazdy niespełniające ustawowych warunków do pełnego odliczenia nie dotyczy pewnej grupy pojazdów. Nie dotyczy ono pojazdów o dopuszczalnej ładowności przekraczającej 500 kg i posiadających homologację samochodów ciężarowych, będących przedmiotem umów najmu, dzierżawy, leasingu itp., jeśli tylko umowy te były zawarte przed 1 stycznia 2011 r. i zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym do 31 stycznia 2011 r.

Zgodnie z powyższym iż samochód użytkowany na podstawie umowy leasingu przez Spółkę (nie przekraczający 3,5 tony o ładowności przekraczającej 500 kg posiadający homologację ciężarową dotyczy tzw. samochodów "z kratką") nie spełniał warunków określonych w art. 3 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym i nie było wydane zaświadczenie z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów Podatnik nie mógł na tej podstawie uniknąć ograniczenia w odliczaniu podatku VAT od rat leasingowych.

Ustawodawca dał natomiast podatnikom możliwość skorzystania z przepisów przejściowych art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym który mówił iż ograniczenia tego nie stosuję się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy. Wyłączenie to obowiązuje po spełnieniu warunku rejestracji umowy leasingu w urzędzie skarbowym. Podatnik dnia... zarejestrował umowę leasingu we właściwym dla siebie urzędzie skarbowym, co umożliwiło mu dalsze odliczanie VAT od rat leasingowych.

Następnie podatnik na postawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym przy wykupie samochodu odliczył 60% kwoty wskazanej na fakturze nie więcej niż 6000 zł. Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym jeżeli w pojeździe, dla którego przeprowadzono dodatkowe badanie techniczne, co zostało potwierdzone m.in. zaświadczeniem z okręgowej stacji kontroli pojazdów, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia ustawowych wymogów (np. usunięcie trwałej przegrody oddzielającej część towarową od osobowej pojazdu), podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał tego odliczenia.

Może zdarzyć się tak, że podatnik dokonuje zmiany w pojeździe, dla którego nie przeprowadzono dodatkowych badań technicznych. Sytuacja taka może wystąpić np. przy demontażu kratki w samochodzie (co wiąże się ze zmianą wydanego uprzednio świadectwa homologacji) i przekwalifikowaniu samochodu na samochód osobowy. W tym przypadku żadne przepisy nie nakazują korygowania podatku odliczonego przy zakupie pojazdu. Ustalenia, czy podatnik miał prawo do odliczenia VAT, dokonuje się bowiem jedynie w momencie nabycia pojazdu i żadne "przeróbki" na to prawo nie wpływają. Ponadto, gdyby ustawodawca chciał, aby również w tym przypadku zachodziła konieczność dokonania korekty, dokonałby stosownego zapisu w ustawie, tak jak to uczynił w stosunku do pojazdów, dla których przeprowadzono dodatkowe badanie techniczne.

W związku z powyższym Spółka nie posiada zaświadczenia z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów a wiec nie dotyczy regulacja art. 3 ust. 4 ww. ustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Zamiar dokonania demontażu kratki nie będzie miał wpływu na prawa nabyte i w związku z tym nie będzie powodów w przyszłości do korekty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zawierały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował art. 86 ust. 5c tej ustawy.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Przy czym w myśl ust. 5b ww. artykułu, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 5 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie kwestie korekty podatku naliczonego w związku z późn. zm. w pojeździe samochodowym reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3).

Natomiast w świetle art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

W myśl art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z kolei art. 6 ustawy nowelizującej stanowi że, przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

Powyższy przepis, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, ma zastosowanie:

1.

w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz

2.

pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła w dniu... umowę leasingu operacyjnego na samochód ciężarowy (samochód z homologacją ciężarową o dopuszczalnej masie całkowitej 2,060 ton oraz dopuszczalnej ładowności 562 kg, tzw. samochód z "kratką"). Samochód został zakupiony na cele prowadzonej działalności.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT w związku z tym odliczał cały podatek naliczony od rat leasingowych. Zgodnie ze stanem prawnym do 31 grudnia 2010 r. podatnik odliczył cały VAT od rat leasingowych.

Podatnik w dniu... dokonał rejestracji przedmiotowej umowy leasingu w urzędzie skarbowym i nadal korzystał z prawa do odliczenia podatku od rat leasingowych.

W dniu... samochód został wykupiony przez podatnika w związku z czym podatnik odliczył podatek naliczony w wysokości 60% kwoty wskazanej na fakturze nie więcej niż 6000 zł.

Podatnik wprowadził wykupiony samochód do ewidencji środków trwałych.

Spółka zamierza dokonać demontażu kratki w samochodzie co wiąże się ze zmianą wydanego uprzednio świadectwa homologacji i przekwalifikowaniem samochodu na samochód osobowy.

Zmiana przeznaczenia samochodu zostanie potwierdzona stosowną zmianą wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Samochód po demontażu kratki będzie służył nadal do wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nie posiada zaświadczenia z Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów o którym mowa art. 3 ust. 4 ww. ustawy z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca, prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych, wywiódł z podjętego przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnięcia w sprawie, którego tezy umożliwiały odliczenie podatku wg zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z tymi przepisami, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których na podstawie homologacji producenta lub importera dla danego typu pojazdu samochodowego bezspornie wynika, że nie jest to samochód osobowy i dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg, przysługiwało odliczenie pełnej kwoty podatku.

Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2004 r. nie formułowały obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji takiej jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanego wyżej przepisu art. 3 ust. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Ogólną zasadą prawa podatkowego jest, że podatnik dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie przepisów obowiązujących w dacie rozliczania podatku. Oznacza to, że późniejsza zmiana przepisów w danym zakresie nie powoduje utraty prawa do dokonanego już obniżenia kwoty podatku należnego, a zatem nie powoduje konieczności dokonywania korekty podatku, chyba że przepisy stanowią inaczej.

Zatem należy przyjąć, że powołane przepisy ustawy nowelizującej nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych, dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie.

Reasumując, przerobienie samochodu ciężarowego, dla którego nie wydano zaświadczenia, na samochód osobowy (demontaż "kratki"), nie spowoduje u Wnioskodawcy obowiązku korekty odliczonego podatku od rat leasingowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl