IPTPP4/443-347/12-4/OS - Prawo do odliczenia w całości podatku VAT zapłaconego przy zakupie lokalu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-347/12-4/OS Prawo do odliczenia w całości podatku VAT zapłaconego przy zakupie lokalu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 1 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia w całości podatku VAT zapłaconego przy zakupie lokalu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia w całości podatku VAT zapłaconego przy zakupie lokalu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 1 sierpnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 2012.03.12 aktem notarialnym Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem lokal użytkowy o powierzchni. Sprzedającym lokal jest spółka jawna, która na tę okoliczność wystawiła w dniu 2012.03.12 fakturę VAT. Jako, że Zainteresowana nie ma z mężem rozdzielności majątkowej, zakupiony lokal jest wspólną własnością. Kupując lokal Wnioskodawczyni podjęła wraz z mężem decyzję, że będzie go wynajmować i czerpać z tego dodatkowy dochód. Zakupu lokalu dokonano w przeważającej części ze środków z kredytu bankowego i w mniejszej części ze środków własnych. Wnioskodawczyni nadmienia, że osiąga dochody z pracy i z działalności gospodarczej w formie handlu hurtowego niewyspecjalizowanego, fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych. Zainteresowana jest również płatnikiem podatku VAT. Mąż nie pracuje i nie osiąga dochodów. W dniu 2012.04.01 Zainteresowana podpisała umowę najmu przedmiotowego lokalu z przedsiębiorcą, płatnikiem podatku VAT. Następnie w dniu 2012.04.02 Wnioskodawczyni wystawiła najemcy fakturę VAT za miesiąc kwiecień. Za wynajem całego lokalu (również w części należącej do męża). Jednocześnie wraz z mężem Zainteresowana podjęła decyzję, że wszelkie rozliczenia z Urzędem Skarbowym z tytułu najmu lokalu będzie dokonywać Ona. Na okoliczności tego wyboru, w dniu 2012.05.10 Zainteresowana złożyła w Urzędzie Skarbowym. stosowne oświadczenie.

Wnioskodawczyni jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupiony przez Zainteresowaną lokal wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując rozliczenia podatku VAT z działalności gospodarczej i najmu lokalu Wnioskodawczyni może odliczyć w całości VAT zapłacony przy zakupie lokalu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako że za najem wystawia fakturę VAT i nalicza podatek VAT, jest podstawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego przy zakupie lokalu. Jednocześnie, jako że w małżeństwie Wnioskodawczyni występuje współwłasność majątkowa i to Zainteresowana jako płatnik podatku VAT będzie rozliczać się z Urzędem Skarbowy uważa, że zwrot podatku VAT powinien wystąpić w całości tzn. również od części lokalu stanowiącej własność męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Faktura będąca podstawą odliczenia winna zawierać elementy wymienione w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

I tak, zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Powyższy przepis określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Nie ma zatem przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu.

Biorąc po uwagę analizę powyższych przepisów stwierdzić należy, że skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało jedynie, gdy faktury dokumentujące nabycie towarów i usług jako ich nabywcę będą wskazywały na podatnika wykonującego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ustawy. Przepisy prawa obowiązujące w zakresie wystawiania faktur i elementów, jakie winny one zawierać, nie regulują w sposób szczegółowy sytuacji, gdy towary i usługi nabywają małżonkowie, pozostający we wspólnocie majątkowej.

Kwestę stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 37 § 1 cyt. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym, np. nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż w przypadku, gdy małżonkowie pozostają we współwłasności małżeńskiej i nabywają dobro inwestycyjne, które jest używane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej jednego z nich, nie ma przeszkód aby małżonek ten skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego zakupie pod warunkiem, że występuje związek pomiędzy poniesionym wydatkiem, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności, czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zakupiła wraz z mężem lokal użytkowy. Sprzedającym lokal jest spółka jawna, która na tę okoliczność wystawiła fakturę VAT. Jako, że Zainteresowana nie ma z mężem rozdzielności majątkowej, zakupiony lokal jest wspólną własnością. Kupując lokal Wnioskodawczyni podjęła wraz z mężem decyzję, że będzie go wynajmować i czerpać z tego dodatkowy dochód. Zakupu lokalu dokonano w przeważającej części ze środków z kredytu bankowego i w mniejszej części ze środków własnych. Wnioskodawczyni nadmienia, że osiąga dochody z pracy i z działalności gospodarczej w formie handlu hurtowego niewyspecjalizowanego, fryzjerstwa i pozostałych zabiegów kosmetycznych. Zainteresowana jest również płatnikiem podatku VAT. Mąż nie pracuje i nie osiąga dochodów. Zainteresowana podpisała umowę najmu przedmiotowego lokalu z przedsiębiorcą, płatnikiem podatku VAT. Następnie Wnioskodawczyni wystawiła najemcy fakturę VAT za miesiąc kwiecień. Za wynajem całego lokalu (również w części należącej do męża). Jednocześnie wraz z mężem Zainteresowana podjęła decyzję, że wszelkie rozliczenia z Urzędem Skarbowym z tytułu najmu lokalu będzie dokonywać Ona. Na okoliczności tego wyboru Zainteresowana złożyła w Urzędzie Skarbowym stosowne oświadczenie.

Wnioskodawczyni jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zakupiony przez Zainteresowaną lokal wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowego lokalu, ponieważ jak wskazała Wnioskodawczyni lokal jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl