IPTPP4/443-324/14-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 25 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT od wydatków dotyczących zakupu pojazdów, paliw do ich napędu oraz eksploatacji pojazdów służbowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku VAT od wydatków dotyczących zakupu pojazdów, paliw do ich napędu oraz eksploatacji pojazdów służbowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 lipca 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Wnioskodawca jest formą ochrony przyrody (vide art. 6 ust. 1 u.o.p.) i jednocześnie państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 u.f.p.u. (vide: art. 8a u.o.p.). Do zadań statutowych należy w szczególności (por. art. 8b u.o.p.):

Dodatkowo wnioskodawca może wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach u.s.d.g.

2. W związku z działalnością wnioskodawcy, wykorzystywane są pojazdy samochodowe, w tym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczające 3,5 tony. Samochody te wykorzystywane są zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 8b ust. 2 u.o.p., jak również do wykonywania działalności statutowej. Cele statutowe (realizowane poprzez m.in. ponoszenie wydatków na zakup pojazdu, naprawy, paliwo, przeglądy) związane są ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną oraz niepodlegającą podatkowi VAT W zakresie prowadzonej działalności statutowej Parku, pojazdy służą realizacji dostaw towarów i usług objętych podatkiem VAT jak również realizacji innych zadań ochronnych nie generujących przychodów w Parku.Ostatecznie, nie można w żaden sposób wykluczyć ich użycie dc celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 u.p.t.u).

3. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 5 u.p.t.u.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Park Narodowy posiada pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3.500 kg (Suzuki SX4, Suzuki Jimny, Fiat Seicento, Suzuki Vitara, Mitsubishi L-200, Toyota Hilux, Nissan Navara). Wydatki dotyczące pojazdów samochodowych to: zakup pojazdu, materiały eksploatacyjne i naprawy, przeglądy oraz paliwo - od 1 lipca 2015 r.

Z wszystkich pojazdów samochodowych korzystają tylko i wyłącznie do celów służbowych pracownicy Wnioskodawcy na podstawie imiennego upoważnienia do kierowania pojazdem służbowym wydanym przez Dyrektora Parku Narodowego. Dla każdego pojazdu prowadzona jest dzienna karta drogowa.

Wszystkie pojazdy samochodowe są wykorzystywane przez użytkowników do celów związanych z realizacją zadań określonych w ustawie o ochronie przyrody. W zakresie prowadzonych zadań Parku, użytkowane pojazdy służą do osiągnięcia przychodów z działalności opodatkowanej VAT jak również dotyczą czynności zwolnionych z VAT i niepodlegających opodatkowaniu.

Na pytanie tut. Organu zadane w wezwaniu: "Należy wskazać jakie czynności są objęte przez Wnioskodawcę w stwierdzeniu: "Dodatkowo Wnioskodawca może wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach u. s.d.g". Należy wskazać przedmiot i zakres tych czynności.", Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że przedmiotem działalności gospodarczej są: wpływy z tytułu wynajmu pomieszczeń, wpływy z tytułu dzierżawy, najmu nieruchomości, wpływy ze sprzedaży składników rzeczowych majątku ruchomego, inne przychody - odsprzedaż mediów (usługi telefoniczne - zwrot przez pracowników za rozmowy prywatne z telefonów służbowych), usługi komunalne (zwrot za zużycie wody i odprowadzenie ścieków oraz ogrzewanie), usługi z tytułu wynajmu samochodu, noclegi w pokojach gościnnych. Wnioskodawca nie realizuje innej działalności gospodarczej niż wynikająca z ustawy o ochronie przyrody.

Czynności określone powyżej są i będą wykonywane w niewielkim zakresie. Udział procentowy przychodów wymienionych czynności stanowi około 4% przychodów uzyskanych przez Park w roku 2013.

ŚPN wykonuje czynności zarówno opodatkowane, zwolnione i niepodlegające opodatkowaniu. Jeśli wydatek jest związany z czynnościami opodatkowanymi odlicza VAT w 100%, natomiast gdy danego wydatku nie da się przypisać jednoznacznie, odlicza VAT za pomocą wskaźnika proporcji, który na rok 2014 stanowi 99% lub nie odlicza wcale.

Natomiast nie jest możliwe w przypadku wykorzystywania pojazdów samochodowych odrębne obiektywne określenie kwot podatku naliczonego związanego z poszczególnymi rodzajami czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z tego podatku i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy pomocy pojazdów samochodowych dokonuje się na potrzeby Parku dostawę towarów i usług związanych z realizacją czynności opodatkowanych jak również wykorzystywane są do realizacji zadań związanych ze sprzedażą zwolnioną z podatku VAT oraz nie związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Samochody wykorzystuje się do transportu zakupionych materiałów biurowych, środków przysługujących z bhp, środków czystości, zebranych śmieci ze szlaków turystycznych i na obszarze Parku do kontenerów. Przy pomocy samochodów realizuje się wyjazdy pracowników delegowanych w sprawach służbowych, szkoleniowych, w celach ochronnych, patrolowania i kontroli na szlakach turystycznych oraz całego obszaru Parku, w celu ochrony przed szkodnictwem oraz przed pożarami.

Pojazdy samochodowe będą wykorzystywane do:

* przychodów z dopłat rolno - środowiskowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w związku z planowanym wykorzystywaniem samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony oraz wykorzystywanych do celów statutowych oraz do celów prowadzenia działalności gospodarczej na zasadach wskazanych we wniosku Wnioskodawcy będzie przysługiwało odliczenie podatku naliczonego stanowiącego 50% kwoty podatku opisanego na zasadach 86a ust. 1-2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystywanie pojazdów przez Wnioskodawcę dla celów statutowych i do prowadzenia działalności gospodarczej oznacza możliwość odliczenia 50% kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu pojazdu i napraw oraz 50% podatku zapłaconego przy zakupie paliw silnikowych do napędu pojazdów (począwszy od 1 lipca 2015 r.).

Ustawa o podatku od towarów i usług wprowadza określenie "pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej" oraz "pojazdów wykorzystywanych do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą".

Skoro Wnioskodawca wykorzystuje pojazdy, o których mowa we wniosku, do celów statutowych - czyli nie związanych z działalnością gospodarczą - w zakresie odliczalności podatku od towarów i usług zapłaconego przy nabyciu oraz eksploatacji pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej - zachowuje jedynie częściowe prawo do odliczenia podatku.

Ostatecznie, wykorzystywanie pojazdu przez Wnioskodawcę łącznie do celów statutowych oraz do celów związanych z działalnością gospodarczą mieści się w definicji ustawodawcy stosującej pojęcie pojazdów niewykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Zatem przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest również istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążące się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Należy w tym miejscu przywołać art. 168 ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia - od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24), wyrok z 6 kwietnia 1995 r., w sprawie C-4/94, wyrok z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, wyrok z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest formą ochrony przyrody i jednocześnie państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 u.f.p.u.

Do zadań statutowych należy w szczególności:

W związku z działalnością Wnioskodawcy wykorzystywane są pojazdy samochodowe, w tym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony (Suzuki SX4, Suzuki Jimny, Fiat Seicento, Suzuki Vitara, Mitsubishi L-200, Toyota Hilux, Nissan Navara). Wydatki dotyczące pojazdów samochodowych to: zakup pojazdu, materiały eksploatacyjne i naprawy, przeglądy oraz paliwo. Z wszystkich pojazdów samochodowych korzystają tylko i wyłącznie do celów służbowych pracownicy Wnioskodawcy na podstawie imiennego upoważnienia do kierowania pojazdem służbowym wydanym przez Dyrektora Parku Narodowego. Dla każdego pojazdu prowadzona jest dzienna karta drogowa. Wszystkie pojazdy samochodowe są wykorzystywane przez użytkowników do celów związanych z realizacją zadań określonych w ustawie o ochronie przyrody. W zakresie prowadzonych zadań Parku, użytkowane pojazdy służą do osiągnięcia przychodów z działalności opodatkowanej VAT jak również dotyczą czynności zwolnionych z VAT i niepodlegających opodatkowaniu. Przedmiotom działalności gospodarczej są: wpływy z tytułu wynajmu pomieszczeń, wpływy z tytułu dzierżawy, najmu nieruchomości, wpływy ze sprzedaży składników rzeczowych majątku ruchomego, inne przychody - odsprzedaż mediów (usługi telefoniczne - zwrot przez pracowników za rozmowy prywatne z telefonów służbowych), usługi komunalne (zwrot za zużycie wody i odprowadzenie ścieków oraz ogrzewanie), usługi z tytułu wynajmu samochodu, noclegi w pokojach gościnnych. Wnioskodawca nie realizuje innej działalności gospodarczej niż wynikająca z ustawy o ochronie przyrody. Ww. czynności są i będą wykonywane w niewielkim zakresie. Udział procentowy przychodów wymienionych czynności stanowi około 4% przychodów uzyskanych przez Park w roku 2013. Wnioskodawca wykonuje czynności zarówno opodatkowane, zwolnione i niepodlegające opodatkowaniu. Jeśli wydatek jest związany z czynnościami opodatkowanymi odlicza VAT w 100%, natomiast gdy danego wydatku nie da się przypisać jednoznacznie, odlicza VAT za pomocą wskaźnika proporcji, który na rok 2014 stanowi 99% lub nie odlicza wcale. Natomiast nie jest możliwe w przypadku wykorzystywania pojazdów samochodowych odrębne obiektywne określenie kwot podatku naliczonego związanego z poszczególnymi rodzajami czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z tego podatku i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy pomocy pojazdów samochodowych dokonuje się na potrzeby Parku dostawę towarów i usług związanych z realizacją czynności opodatkowanych jak również wykorzystywane są do realizacji zadań związanych ze sprzedażą zwolnioną z podatku VAT oraz nie związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Samochody wykorzystuje się do transportu zakupionych materiałów biurowych, środków przysługujących z bhp, środków czystości, zebranych śmieci ze szlaków turystycznych i na obszarze Parku do kontenerów. Przy pomocy samochodów realizuje się wyjazdy pracowników delegowanych w sprawach służbowych, szkoleniowych, w celach ochronnych, patrolowania i kontroli na szlakach turystycznych oraz całego obszaru Parku, w celu ochrony przed szkodnictwem oraz przeciw pożarowej.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a uległy zmianie.

Jednocześnie wskazać trzeba, że ww. przepisy dotyczą zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości (100%) lub w części (50%). W tej sprawie przepisy te nie znajdują zastosowania bowiem nie został spełniony podstawowy warunek do odliczenia, tj. związek zakupów o których mowa w pytaniu, z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Treść wniosku w powiązaniu z analizą przepisów ustawy o ochronie przyrody wskazuje bowiem, że opisane we wniosku wydatki nie służą działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627), ochrona przyrody, w rozumieniu ustawy, polega na zachowaniu, zrównoważonym użytkowaniu oraz odnawianiu zasobów, tworów i składników przyrody:

Z kolei w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, celem ochrony przyrody jest:

Stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy, cele ochrony przyrody są realizowane przez obejmowanie zasobów, tworów i składników przyrody formami ochrony przyrody.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy, formami ochrony przyrody są parki narodowe.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, park narodowy obejmuje obszar wyróżniający się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, społecznymi, kulturowymi i edukacyjnymi, o powierzchni nie mniejszej niż 1000 ha, na którym ochronie podlega cała przyroda oraz walory krajobrazowe.

Natomiast w myśl ust. 2 tego przepisu, park narodowy tworzy się w celu zachowania różnorodności biologicznej, zasobów, tworów i składników przyrody nieożywionej i walorów krajobrazowych, przywrócenia właściwego stanu zasobów i składników przyrody oraz odtworzenia zniekształconych siedlisk przyrodniczych, siedlisk roślin, siedlisk zwierząt lub siedlisk grzybów.

Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy, park narodowy jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

Natomiast ust. 2 powyższego przepisu stanowi, że wykaz parków narodowych stanowi załącznik do ustawy.

Stosownie do art. 8b ust. 1 ustawy, do zadań parków narodowych należy w szczególności:

Z kolei art. 8b ust. 2 ustawy stanowi, że parki narodowe mogą wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), z ograniczeniami wynikającymi z ustawy.

Zgodnie z art. 8c ust. 1 ustawy, organem parku narodowego jest dyrektor parku narodowego.

Stosownie do art. 8d ustawy, dyrektor parku narodowego kieruje działalnością parku narodowego i reprezentuje park narodowy na zewnątrz.

Z kolei art. 8e ust. 1 ustawy stanowi, że dyrektor parku narodowego realizuje ustalenia planu ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22, oraz wydaje zarządzenia dotyczące funkcjonowania parku narodowego, w tym określające sposoby udostępniania obszarów parku narodowego.

W świetle powyższych okoliczności nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki dotyczące zakupu pojazdów, paliwa i eksploatacji samochodów mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Należy stwierdzić, że pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, a zatem również wydatki związane z nabyciem pojazdów, paliw oraz z ich eksploatacją, bez wątpienia w sposób bezpośredni służą wykonywaniu czynności, które wiążą się z wykonywaniem ustawowych obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę odrębnymi przepisami prawa. Zatem nie można przyjąć, że wskazane przez Wnioskodawcę czynności, którym służy ww. pojazd samochodowy podejmowane będą w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz aby Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy jednocześnie zauważyć, że skoro jak wskazano wyżej, wydatki dotyczące zakupu pojazdów samochodowych, paliw silnikowych oraz eksploatacji ww. pojazdów mają bezpośredni związek z wykonywaniem przez Wnioskodawcę ustawowych obowiązków nałożonych na niego odrębnymi przepisami prawa, zatem doszukiwanie się pośredniego wpływu na czynności, które można by uznać za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami wykonywanymi w ramach ustawowych obowiązków Wnioskodawcy.

Wobec powyższego - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - należy stwierdzić, że wydatki na zakup pojazdów samochodowych objętych zakresem pytania, nabycie paliw oraz wydatki eksploatacyjne, dotyczące przedmiotowych pojazdów będą w sposób bezpośredni i jednoznaczny związane z wykonaniem obowiązków nałożonych ustawą o ochronie przyrody w zakresie zachowania, zrównoważonego użytkowania oraz odnawiania zasobów, tworów i składników przyrody.

Tym samym należy stwierdzić, że przedmiotowe pojazdy nie będą służyły działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.

W konsekwencji powyższego, w świetle powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, wobec braku związku tych wydatków z opodatkowaną działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki dotyczące zakupu pojazdów, nabycia paliw oraz eksploatacji przedmiotowych pojazdów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.