IPTPP4/443-323/12-4/JM - Obowiązek podatkowy w związku z najmem budynku gospodarczego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 sierpnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-323/12-4/JM Obowiązek podatkowy w związku z najmem budynku gospodarczego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2012 r. (data wpływu 7 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w związku z najmem budynku gospodarczego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego w związku z najmem budynku gospodarczego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarczą NIP Wnioskodawca zlikwidował w dniu 10 lutego 2012 r. Wnioskodawca złożył też w US VAT-Z.

Od dnia 1 maja 2012 r. Wnioskodawca będzie wynajmował budynek gospodarczy w przy ul. Jako formę opodatkowania Wnioskodawca wybiera podatek zryczałtowany, Wnioskodawca będzie opłacał podatek wg 8,5% stawki podatku zryczałtowanego (Wnioskodawca zawiadomił US). Zdaniem Wnioskodawcy ww. usługa nie podlega podatkowi VAT.

Wnioskodawca był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę przed dniem likwidacji ww. działalności było wykonywanie instalacji wodno - kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych zgodnie z PKD 43.22Z.

Działalność prowadzona była na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Wartość sprzedaży opodatkowanej netto:

* w 2011 r. - 33.963,01 zł;

* w 2012 r. - zero.

Budynek, o którym mowa we wniosku będzie wynajmowany na rachunek Wnioskodawcy.

Budynek nie ma charakteru mieszkalnego.

Budynek wynajmowany będzie na inne cele niż mieszkaniowe.

Wynajmowany budynek jest dla spółki cywilnej pod działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie podlegał obowiązkowi z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlega to podatkowi VAT, ponieważ w 2011 r. i w 2012 r. Wnioskodawca nie przekroczył limitu 150.000 zł, Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 i nie podlega obowiązkowi z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z treści art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej

W konsekwencji najem budynku gospodarczego dla spółki cywilnej stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. (...)

Jak stanowi art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1.

od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacji z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

2.

podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć wartości sprzedaży wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,

3.

podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca przewidział dwa rodzaje zwolnienia z podatku od towarów i usług: podmiotowe, gdzie zwolniony jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą do wysokości określonej kwoty i przedmiotowe, gdzie zwolniony jest przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej. Ponadto odnośnie zwolnienia przedmiotowego nie ma znaczenia wysokość osiągniętych obrotów.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak stanowi art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Według art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. (...) Zgodnie z tym zapisem, podatnik, który chce skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w 2012 r. powinien do 7 stycznia 2012 r. złożyć aktualizację VAT-R, informującą o wyborze zwolnienia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zlikwidował w dniu 10 lutego 2012 r. działalność gospodarczą. Od dnia 1 maja 2012 r. Wnioskodawca będzie wynajmował budynek gospodarczy. Budynek wynajmowany będzie na inne cele niż mieszkaniowe, dla spółki cywilnej pod działalność gospodarczą. Wnioskodawca był zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę przed dniem likwidacji ww. działalności było wykonywanie instalacji wodno - kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych zgodnie z PKD 43.22Z. We wniosku Zainteresowany wskazał następującą wartość sprzedaży opodatkowanej netto: w 2011 r. - 33.963,01 zł; w 2012 r. - zero.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje iż mamy do czynienia z tym samym podatnikiem. Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności (jej wyrejestrowaniem) w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy, w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej w tym samym roku podatkowym od dnia 1 maja 2012 r., Wnioskodawca jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika zatem, że co prawda Wnioskodawca zlikwidował dotychczasową działalność gospodarczą, której przedmiotem było wykonywanie instalacji wodno - kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, ale rozpoczął świadczenie usług najmu.

Zatem świadcząc ww. usługę najmu Wnioskodawca nie przestaje być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem czynności najmu wykonywane są przez Zainteresowanego (jako Stronę umowy najmu), stanowią odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. A zatem Wnioskodawca jest nadal podatnikiem podatku od towarów i usług.

Reasumując, w opisanej sytuacji, mimo likwidacji dotychczasowej działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu instalacji wodno - kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, świadczenie usług najmu budynku gospodarczego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca po ponownym rozpoczęciu działalności gospodarczej jest podatnikiem kontynuującym działalność, zatem gdy przed dniem likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca był zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, również po ponownym podjęciu działalności jest nadal traktowany jako zarejestrowany, czynny podatnik VAT.

Na marginesie należy zaznaczyć, że w przypadku, gdy Wnioskodawca ponownie rozpoczął działalność w trakcie 2012 r. to wówczas prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego Zainteresowany nabędzie od nowego roku podatkowego, po spełnieniu warunków definiowanych w art. 113 ustawy i dokonaniu aktualizacji danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym w obowiązującym terminie. Wynika to z faktu, że nie ma możliwości wyboru zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy w trakcie trwania roku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl