IPTPP4/443-304/14-4/UNR - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu, koszty serwisu oraz konserwacji pojazdu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-304/14-4/UNR Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu, koszty serwisu oraz konserwacji pojazdu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu i koszty serwisu lub konserwacji pojazdu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu i koszty serwisu lub konserwacji pojazdu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowania pytania oraz stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest płatnikiem podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca podpisał umowę leasingu na pojazd samochodowy osobowy. Poprzez przyjęcie warunków użytkowania pojazdu w firmie, oraz poprzez prowadzenie ewidencji zgodnej z art. 1 ust. 7 ustawy nowelizującej Dz. U. poz. 312, Wnioskodawca przyjął, że pojazd będzie użytkowany wyłącznie w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności (62.03.2 działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi) Zainteresowany jest zobowiązany umowami, bądź reaguje na bieżące zlecenia klientów w nieokreślonym wymiarze godzin, w godzinach pracy swoich klientów świadcząc pomoc użytkownikom końcowym, natomiast po godzinach pracy swoich klientów (gdy urządzenia informatyczne nie są wykorzystywane, również w weekendy) Wnioskodawca pełni nad sprzętem informatycznym opiekę i dokonuje serwisu. Godziny pracy bardzo często nie są z góry planowane (awarie sprzętu informatycznego są sytuacjami nieprzewidywalnymi). Miejscem siedziby prowadzonej działalności jest XXX, jednakże ze względu na specyfikę działalności przechowywana jest tam wyłącznie dokumentacja, narzędzia i części niezbędne do wykonywania prowadzonej działalności, oraz adres ten Zainteresowany wykorzystuje do doręczeń (listów, pism urzędowych, dostawy nabywanych materiałów i towarów). Miejscem faktycznego prowadzenia czynności związanych z prowadzoną działalnością są faktyczne miejsca prowadzenia działalności klientów (głównie siedziby i oddziały firm z terenu województwa, w sporadycznych przypadkach poza województwem). Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy mieści się poza miejscowością prowadzenia działalności. Wnioskodawca posiada również samochód prywatny - wykorzystywany do użytku prywatnego, jak również drugi, stary samochód osobowy będący środkiem trwałym (utrzymywany w związku z wątpliwościami dotyczącymi sposobu użytkowania nowego samochodu), który Wnioskodawca chciałby wycofać z użytkowania w firmie.

Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dnia 15.03.2014 Zainteresowany wpłacił opłatę rezerwacyjną w wysokości 2000 zł na rzecz dostawcy samochodu (dealera). Kwota ta została przekazana funduszowi leasingowemu (w praktyce zmniejszyła jego zobowiązanie za pojazd), natomiast przez fundusz leasingowy została zaliczona na poczet przyszłej opłaty wstępnej umowy leasingowej zmniejszając przyszłe zobowiązania wobec funduszu leasingowego. Na samochód została podpisana umowa leasingu w dniu 23.03.2014. Opłata wstępna (na rzecz funduszu leasingowego) została wpłacona dnia 01.04.2014 co zostało potwierdzone fakturą VAT wystawioną przez fundusz leasingowy na Wnioskodawcę. Wniesienie opłaty wstępnej poskutkowało podjęciem przez fundusz leasingowy czynności przygotowujących pojazd. Dnia 9 kwietnia 2014 r. pojazd został sprowadzony do salonu, wykonano niezbędne badanie techniczne i pracownik leasingu zgłosił pojazd do rejestracji. Dowód rejestracyjny przygotowano 10 kwietnia 2014 r. Pojazd jak również dokumenty niezbędne do złożenia zaświadczenia VAT-26 (numer rejestracyjny) Wnioskodawca odebrał 10 kwietnia 2014 r. 14-04-2014 złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-26. Umowa leasingowa została podpisana na samochód osobowy. Faktury dokumentujące raty leasingowe, zakup paliwa i wydatki eksploatacyjne są wystawiane na działalność gospodarczą Wnioskodawcy. Pojazd jest wykorzystywany do działalności gospodarczej, jednocześnie nie jest i nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych. Wykorzystanie użytku prywatnego zostało wykluczone poprzez sporządzenie regulaminu korzystania z pojazdu oraz poprzez prowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu. Jednocześnie Zainteresowany jest jedynym użytkownikiem tego pojazdu przez co sporządzanie dodatkowych umów, zarządzeń jak również kontrolowanie sposobu użytkowania pojazdu przez inne osoby jest zbędne. Samochód jest wykorzystywany do czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Prowadzona ewidencja zawiera: numer rejestracyjny pojazdu samochodowego dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący: a) kolejny numer wpisu, b) datę i cel wyjazdu, c) opis trasy (skąd-dokąd), d) liczbę przejechanych kilometrów, e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem. Na koniec każdego okresu ewidencja jest przez Wnioskodawcę podpisywana. Zainteresowany chce wykorzystywać nowo nabyty pojazd, zgłoszony do Urzędu Skarbowego jako używany wyłącznie do działalności gospodarczej, w celu dojazdu bezpośrednio z miejsca zamieszkania (i z powrotem) do siedziby klientów oraz do siedziby firmy w celu wykonania usługi bądź dostawy towarów, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu i koszty serwisu lub konserwacji pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa, koszty leasingu i koszty serwisu lub konserwacji pojazdu, ponieważ spełnione są warunki uznawania pojazdu samochodowego jako wykorzystywanego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie dojazdy Wnioskodawcy z miejsca zamieszkania do klientów bądź do siedziby firmy są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej i uzyskiwania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepis art. 86a uległ zmianie.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków esksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, Zainteresowany będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca podpisał umowę leasingu na pojazd samochodowy osobowy. Dnia 15-03-2014 Zainteresowany wpłacił opłatę rezerwacyjną w wysokości 2000 zł na rzecz dostawcy samochodu (dealera). Na samochód osobowy została podpisana umowa leasingu w dniu 23.03.2014. Dnia 9 kwietnia 2014 r. pojazd został sprowadzony do salonu, wykonano niezbędne badanie techniczne i pracownik leasingu zgłosił pojazd do rejestracji. Pojazd jak również dokumenty niezbędne do złożenia zaświadczenia VAT-26 (numer rejestracyjny) Wnioskodawca odebrał 10 kwietnia 2014 r. 14-04-2014 złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-26. Faktury dokumentujące raty leasingowe, zakup paliwa i wydatki eksploatacyjne są wystawiane na Wnioskodawcę. Poprzez przyjęcie warunków użytkowania pojazdu w firmie, oraz poprzez prowadzenie ewidencji zgodnej z art. 1 ust. 7 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca przyjął, że pojazd będzie użytkowany wyłącznie w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Pojazd jest wykorzystywany do działalności gospodarczej, jednocześnie nie jest i nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych. Wykorzystanie użytku prywatnego zostało wykluczone poprzez sporządzenie regulaminu korzystania z pojazdu oraz poprzez prowadzenie szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu. Jednocześnie Zainteresowany jest jedynym użytkownikiem tego pojazdu przez co sporządzanie dodatkowych umów, zarządzeń jak również kontrolowanie sposobu użytkowania pojazdu przez inne osoby jest zbędne. Samochód jest wykorzystywany do czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności Zainteresowany jest zobowiązany umowami, bądź reaguje na bieżące zlecenia klientów w nieokreślonym wymiarze godzin, w godzinach pracy swoich klientów świadcząc pomoc użytkownikom końcowym, natomiast po godzinach pracy swoich klientów (gdy urządzenia informatyczne nie są wykorzystywane, również w weekendy) Wnioskodawca pełni nad sprzętem informatycznym opiekę i dokonuje serwisu. Miejscem siedziby prowadzonej działalności jest XXX, jednakże ze względu na specyfikę działalności przechowywana jest tam wyłącznie dokumentacja, narzędzia i części niezbędne do wykonywania prowadzonej działalności, oraz adres ten Zainteresowany wykorzystuje do doręczeń (listów, pism urzędowych, dostawy nabywanych materiałów i towarów). Miejscem faktycznego prowadzenia czynności związanych z prowadzoną działalnością są faktyczne miejsca prowadzenia działalności klientów (głównie siedziby i oddziały firm). Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy mieści się poza miejscowością prowadzenia działalności. Wnioskodawca posiada również samochód prywatny - wykorzystywany do użytku prywatnego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie kluczową rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem (w tym leasingiem operacyjnym) pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (napraw, paliwa itp.) w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca parkuje samochód służbowy w miejscu swojego zamieszkania - stąd dojeżdża on do siedziby firmy, bądź do klientów w celu wykonania usługi. Jak wyżej wskazano, działania mające na celu wyeliminowanie użytku prywatnego muszą być dostosowane do specyfiki działalności podatnika. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której siedziba znajduje się poza miejscem jego zamieszkania. Miejsce zamieszkania stanowi jednocześnie miejsce parkowania jego samochodu.

Zatem w analizowanym przypadku, ponieważ samochód jest parkowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, nie można obiektywnie stwierdzić, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, gdyż już sam fakt dojazdów Wnioskodawcy samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca pracy, tj. do siedziby firmy bądź do klienta oznacza wykorzystywanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego pojazdu do celów prywatnych. Ponadto, nie zostanie wypełniony aspekt obiektywny dotyczący niezaistnienia potencjalnych możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. Istnieje realna możliwość wykorzystywania ww. pojazdu przez Zainteresowanego do jego celów prywatnych. W złożonym wniosku, wprawdzie Wnioskodawca podnosi, że posiada również inny samochód, który jest wykorzystywany prywatnie, jednakże, w sytuacji, gdy zaistnieją okoliczności, że pojazd ten będzie niedostępny dla Wnioskodawcy, z różnych przyczyn, również losowych, istnieje wysokie prawdopodobieństwo wykorzystania przez Zainteresowanego również do realizacji celów prywatnych samochodu będącego przedmiotem wniosku.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na orzeczenie TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Należy zatem stwierdzić, że opisany sposób wykorzystania pojazdu nie wyklucza jego użytku prywatnego. Bowiem fakt dojazdów Wnioskodawcy samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca pracy, tj. do siedziby firmy bądź bezpośrednio do klienta oznacza wykorzystywanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego pojazdu do celów prywatnych, co powoduje, że przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W tej sytuacji bez znaczenia jest, że Wnioskodawca będzie prowadził dla tego samochodu ewidencję przebiegu pojazdu, w której zaewidencjonuje swoje dojazdy z miejsca zamieszkania do siedziby firmy, bądź dojazdy do klientów, ponieważ już z samego sposobu użytkowania tego pojazdu będzie wynikać użytek mieszany. Ponadto, zauważyć należy, iż fakt złożenia przez Wnioskodawcę deklaracji VAT-26 również nie przesądza o faktycznym wykorzystaniu samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie fakt dojazdów Wnioskodawcy samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca pracy oznacza wykorzystywanie go do celów prywatnych, co powoduje, że przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu kosztów leasingu i kosztów serwisu lub konserwacji nabytego samochodu osobowego. Natomiast z tytułu zakupu paliwa do napędu przedmiotowego samochodu osobowego Wnioskodawcy do 30 czerwca 2015 r., zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy nowelizującej, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl