IPTPP4/443-290/13-4/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 17 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy świadczenie usług, których zleceniodawcą i płatnikiem jest Towarzystwo Ubezpieczeniowe, można zaliczyć jako usługę świadczoną na rzecz osób fizycznych, co rzutuje na limit zwolnień od prowadzenia kasy fiskalnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy świadczenie usług, których zleceniodawcą i płatnikiem jest Towarzystwo Ubezpieczeniowe, można zaliczyć jako usługę świadczoną na rzecz osób fizycznych, co rzutuje na limit zwolnień od prowadzenia kasy fiskalnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od przeszło 50 lat Wnioskodawca prowadzi Zakład Remontowy naprawy samochodów o specyfikacji blacharsko-lakierniczej (Wnioskodawca zatrudnia 2 osoby). W latach 2008-2012 na podstawie zawartych umów o współpracy z Towarzystwami Ubezpiecz. "...",......", "....", Wnioskodawca dokonywał na podstawie ich zleceń i przedstawionego przez nich kosztorysu naprawczego naprawy powypadkowe samochodów ich klientów. W fakturach za świadczone usługi przesłanych do powyższych Towarzystw Ubezpieczeniowych Wnioskodawca podawał również Nr szkody, dane samochodu - Nr rejest. i nazwisko właściciela samochodu co ułatwiało procedurę likwidacji szkody. Wszystkie wystawione za usługi Wnioskodawcy faktury były regulowane przez wyż. wym. Towarzystwa Ubezpiecz. przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy w Banku i każda wpłata jest udokumentowana poszczególnym odcinkiem dokonanego przelewu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wypadku opisanych uprzednio świadczenia usług których zleceniodawcą i płatnikiem jest Tow. Ubezpieczeniowe a należność za ich wykonanie jest regulowana w formie przelewu na konto w Banku strony wykonawcy to czy można taką usługę zaliczyć jako usługę świadczoną na rzecz osób fizycznych co rzutuje na limit zwolnień od prowadzenia kasy fiskalnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, już raz Izba Skarbowa w....potwierdziła stanowisko Wnioskodawcy, że w wypadku gdy zleceniodawcą i płatnikiem jest inny podmiot gospodarczy a transakcja zapłata za usługę jest bezgotówkowa (poczta lub przelew na Bank) to nie można jej traktować jako usługę na rzecz osób fizycznych - Pismo Izby Skarbowej w....z dn. 10 maja 1999 r.......

Wg załącznika do rozporządz. Ministra Finansów z dn. 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 245, poz. 1807 z późn. zm.) wynika, iż z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej zwolnione są: świadczenia usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie szczególne dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników, w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. , poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi Zakład Remontowy naprawy samochodów o specyfikacji blacharsko-lakierniczej (Wnioskodawca zatrudnia 2 osoby). W latach 2008-2012 na podstawie zawartych umów o współpracy z Towarzystwami Ubezpiecz. "...",..."...", "...", Wnioskodawca dokonywał na podstawie ich zleceń i przedstawionego przez nich kosztorysu naprawczego naprawy powypadkowe samochodów ich klientów. W fakturach za świadczone usługi przesłanych do powyższych Towarzystw Ubezpieczeniowych Wnioskodawca podawał również Nr szkody, dane samochodu - Nr rejest. i nazwisko właściciela samochodu co ułatwiało procedurę likwidacji szkody. Wszystkie faktury wystawione za usługi Wnioskodawcy były regulowane przez wyż. wym. Towarzystwa Ubezpiecz. przelewem na konto bankowe Wnioskodawcy w Banku i każda wpłata jest udokumentowana poszczególnym odcinkiem dokonanego przelewu.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej mogą korzystać podatnicy, u których kwota obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł.

Mając na uwadze definicję obrotu zawartą w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obliczając kwotę obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, bierze się pod uwagę całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Do kwoty limitu 20.000 zł nie wlicza się więc wartości usług świadczonych na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Reasumując, do limitu obrotów, zwalniającego z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotów za pomocą kasy rejestrującej, nie wlicza się wartości usług świadczonych na rzecz Towarzystw Ubezpieczeniowych, albowiem nie są to usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych.

Zauważa się, że nie ma znaczenia czy należności za usługi Wnioskodawcy były regulowane w formie przelewu, na konto Wnioskodawcy, bowiem jak wyżej wskazano, należności otrzymywane od tych jednostek nie są obrotem ze sprzedaży na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało je uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy wskazać, iż Wnioskodawca w części E.2 wniosku ORD-IN - Przedmiot wniosku, zaznaczył poz. 59, wskazując tym samym, iż przedmiotem wniosku są przepisy Ordynacji podatkowej. Jednakże analiza wniosku, w tym poz. 61 - Wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej jak i poz. 68, 69 i 70 wskazują, iż przedmiot wniosku dotyczy podatku od towarów i usług, i w tym zakresie wydano niniejszą interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.