IPTPP4/443-230/14-4/JM - Prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją programu edukacyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-230/14-4/JM Prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją programu edukacyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją programu edukacyjnego "" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją programu edukacyjnego "".

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) w zakresie prawa do reprezentacji Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina prowadzi działalność z zakresu: dostarczania wody na terenie Gminy, wynajmu lokali użytkowych i mieszkalnych, dzierżawy gruntów, dostarczania energii cieplnej do budynków mieszkalnych, w związku z uzyskanymi dochodami oraz ponoszonymi kosztami z tytułu działalności określonej jak wyżej, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdarzenie przyszłe:

Realizacja programu edukacyjnego "" polegająca na utworzeniu i wyposażeniu pracowni dla celów edukacyjnych z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego w Szkole Podstawowej w miejscowości Gmina.

Program przeznaczony jest do realizacji w klasach IV-VI, natomiast z efektami podejmowanych działań ekologicznych zapoznawani będą uczniowie klas młodszych oraz rodzice.

Program składa się z 11 bloków tematycznych z elementami przyrody oraz z życiem i działalnością człowieka w środowisku przyrodniczym. Główny nacisk położony jest na promowanie działań ekologicznych w najbliższym środowisku ucznia.

Zajęcia prowadzone będą w roku szkolnym 2014/2015 w miesiącach wrzesień-maj, w ramach pracy koła przyrodniczego, po jednej godzinie tygodniowo w ramach zajęć świetlicowych w grupie starszej (kl. IV-VI) - jedna godzina tygodniowo oraz podczas rajdów Koła "". Tematy i sposób realizacji przygotowane są w taki sposób, aby angażowały nie tylko uczniów, ale także ich rodziców.

Różnorodność zadań oraz metod i sposobów pracy, pozwoli osiągnąć zamierzone cele i realizację planowanych zadań szkoły.

Proponowane metody aktywizujące

* metoda badawcza

* obserwacja zjawisk zachodzących w środowisku

* metoda projektów, tworzenie map pojęciowych

* prowadzenie wywiadów

* prowadzenie zajęć warsztatowych wyzwalających u uczniów swobodną inwencję twórczą i inne.

Celem edukacji ekologicznej jest nabycie przez ucznia wiedzy o zagrożeniach środowiska, a zwłaszcza środowiska lokalnego oraz konieczności zapobiegania i likwidowania zagrożeń. Uczeń ma możliwość nabycia wiedzy i umiejętności, które sprawią, że będzie człowiekiem odpowiedzialnym za stan środowiska, w którym żyje i pracuje.

Główny cel: promowanie edukacji na rzecz ekorozwoju oraz działań proekologicznych w społeczności lokalnej.

Cele szczegółowe (przykłady):

* dostrzeganie wpływu człowieka na środowisko

* prowadzenie obserwacji w najbliższej okolicy

* formułowanie wniosków i wyjaśnianie pojęć ekologicznych

* oszczędne gospodarowanie zasobami przyrody

* uzasadnienie konieczności tworzenia obszarów chronionych.

Metody działania: Pogadanki, dyskusje, miniwykład z pokazem, film, inscenizacja, działalność praktyczna, lekcje multimedialne, praca z materiałami źródłowymi, praca w grupach.

Realizacja zadania - programu edukacyjnego "" będzie finansowana ze środków pozyskanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz ze środków własnych.

Faktury za wydatki dokonane w ramach realizacji ww. projektu będą wystawiane na Szkołę Podstawową, NIP.

Realizowany projekt należy do zadań własnych gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz.u. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.).

Właścicielem przedmiotu programu będzie Gmina. Przedmiot programu zostanie przekazany nieodpłatnie Szkole Podstawowej, na podstawie art. 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240).

Udostępnienie przedmiotu projektu, będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzyskana opinia będzie przedłożona wraz z wnioskiem o dofinansowanie w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu kosztów poniesionych na realizację programu edukacyjnego "" polegającego na utworzeniu i wyposażeniu pracowni dla celów edukacyjnych z zakresu ochrony środowiska, którego realizatorem będzie Szkoła Podstawowa, będzie przysługiwało gminie prawo do odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina jako organ władzy publicznej jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z treścią art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług możliwość odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikom w zakresie w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania i czynności opodatkowanych.

Udostępnienie pracowni dydaktycznej odbywać się będzie nieodpłatnie tzn. z tego tytułu Gmina (jako organ prowadzący Szkołę) nie będzie osiągać dochodów.

Ponieważ działalność ta nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, dlatego nie ma możliwości odliczenia podatku VAT związanego z kosztami poniesionymi na realizację zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca będzie realizował program edukacyjny "" polegający na utworzeniu i wyposażeniu pracowni dla celów edukacyjnych z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego w Szkole Podstawowej w miejscowości Gmina. Faktury za wydatki dokonane w ramach realizacji ww. projektu będą wystawiane na Szkołę Podstawową.

Zgodnie z treścią art. 106e pkt 3;4 i 5 ustawy, faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b.

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z uwagi na fakt, iż faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu, nie będą wystawione na Wnioskodawcę.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją programu edukacyjnego "", ponieważ faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu będą wystawiane na inny podmiot, tj. na Szkołę Podstawową.

Należy wskazać, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawnopodatkowy, jednakże na innej podstawie prawnej. Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma możliwości odliczenia podatku VAT związanego z kosztami poniesionymi na realizację zadania, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl