IPTPP3/443A-6/14-4/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju napędowego przemieszczanego w standardowych zbiornikach na paliwo - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju napędowego przemieszczanego w standardowych zbiornikach na paliwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się transportem krajowym oraz międzynarodowym. Przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług transportowych (spedycyjnych) na terenie Polski a także wybranych państw europejskich. W ramach zleceń przewozi załadunek m.in. na oraz przez terytorium Federacji Rosyjskiej. Do floty pojazdów Podatnika należą samochody które mają zróżnicowaną pojemność baków paliwowych od 800 litrów do 1230 litów. Większość z nich to samochody ze standardowymi, fabrycznie zamontowanymi zbiornikami. Pojazdy Spółki, z uwagi na duże odległości, aby zachować ciągłość pracy, zmuszone są tankować olej napędowy na terytorium Federacji Rosyjskiej czy Białorusi.

Kierowcy Spółki przekraczając granicę rosyjsko-polską oraz białorusko-polską tankują, tuż przed granicą Państwa nie więcej niż 600 litrów, natomiast przed granicą rosyjsko-estońską oraz rosyjsko-estońską tankują zbiorniki paliwowe tych pojazdów "do pełna". Wynika to z faktu, iż tamtejsze przepisy - stosownie do art. 107 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych, nie przewidują żadnych ograniczeń ilościowych co do przywożonego oleju napędowego, w standardowych zbiornikach pojazdów mechanicznych, na terytorium tych krajów. Kierowcy każdorazowo zgłaszają i deklarują ilość wwożonego na terytorium WE oleju napędowego. Wprowadzone paliwo na obszar celny Wspólnoty odbywa się w zgodzie z przepisami krajowymi - estońskie i łotewskie urzędy celne nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń,co do ilości wprowadzanego paliwa. Z tego tytułu nie powstają żadne obowiązki podatkowe lub obowiązek zapłaty innych należności. Wynika to z faktu, iż wobec zgłaszanego oleju napędowego, w przywozie nie powstaje dług celny (art. 77 ust. 1 UKC). Nie obejmują go żadne z procedur celnych wskazanych w UKC. Olej napędowy wykorzystywany jest wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na przewozie towarów.

Pismem z dnia 12 marca 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił i doprecyzował zaistniały stan faktyczny o następujące informacje:

Wbrew wezwaniu z dnia 5 marca 2014 r., doręczonemu w dniu 10 marca 2014 r., Wnioskodawca przedstawił wyczerpująco jeden stan faktyczny. Ponadto zadane pytanie nie jest nieprecyzyjne czy niejednoznaczne.

Zbiorniki w jakie zaopatrzone są pojazdy ciężarowe są tzw. standardowymi zbiornikami na paliwo zamontowanymi przez producenta pojazdów.

Paliwo wwożone na terytorium kraju było wykorzystywane wyłącznie przez środek transportu, w którym zostały przywiezione, nie zostało usunięte z tego środka transportu ani nie będą magazynowane (chyba że było to konieczne w przypadku jego naprawy), wreszcie nie zostały nikomu odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione.

Wbrew żądaniu zawartym w ww. wezwaniu kod CN paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdów Wnioskodawcy nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Informacyjnie podać należy, iż z uwagi na fakt pochodzenia oleju napędowego (Rosja) na wystawianych przez dostawców tego paliwa fakturach VAT nie ma numeru CN. Nie budzi jednak wątpliwości, iż dotyczy to numeru CN 2710.

Wbrew twierdzeniom zawartym w ww. piśmie Wnioskodawca oczekuje udzielenie interpretacji prawa podatkowego. W myśl art. 3 pkt 2 o.p., ilekroć w ustawie jest mowa przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polska umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast w świetle art. 3 pkt 1 o.p., pod pojęciem "ustaw podatkowych" rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych (do tej kategorii z pewnością należą także należności celne) określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Instytucja indywidualnej interpretacji "przepisów prawa podatkowego" odnosi się zatem głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe. Normy prawa podatkowego regulują stosunki społeczne pomiędzy państwem lub gminą a jednostką, związane z nieekwiwalentnym przesuwaniem środków pieniężnych pomiędzy tymi podmiotami. Nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego. Warto w tym miejscu przywołać - adekwatny ze względu na rozstrzygnięcie podobnego zagadnienia - wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK1871/07, w którym Sąd ten zauważa, że jeżeli skuteczne dokonanie czynności z zakresu podatku VAT przez spółkę cywilną - zgłoszenie rejestracyjne lub wykreślenie z rejestru, a więc bezsprzecznie w ramach przepisu prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 o.p, uzależnione jest od prawidłowego zastosowania przepisów z innej dziedziny tj. np. przepisów kodeksu cywilnego dotyczących zasad reprezentacji spółki cywilnej - to organy podatkowe nie mogą uchylić się od interpretacji tych przepisów w powiązaniu z przepisem podatkowym.

Zainteresowanym w przedmiocie interpretacji indywidualnej jest podmiot, który zwraca się o wydanie interpretacji indywidualnej w celu prawidłowej, tj. zgodnej z obowiązującym: przepisami, realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego, wyjaśnienia lub ułożenia swoich interesów w sferze szeroko rozumianego prawa podatkowego.

Przedmiotem interpretacji mogą być tylko takie sytuacje faktyczne, które mogą powodować powstanie obowiązku podatkowego lub zobowiązania podatkowego po stronie wnioskodawcy, a więc które dotyczą sfery odpowiedzialności podatkowej tego podmiotu. Zagadnienie to nie budzi wątpliwości w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. m.in. wyrok WSA w Szczecinie z 30 maja 2012 r" sygn. akt I SA/Sz 192/12 czy wyrok WSA we Wrocławiu z 24 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 1755/11). Wskazany we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. stan faktyczny może powodować powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, stąd zadane pytanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że w związku z legalnym wprowadzeniem towaru na obszar celny Wspólnoty z państwa trzeciego - Rosji (przez przejścia łotewsko-rosyjskie lub estońsko-rosyjskie), w postaci oleju napędowego przewożonego w standardowych, fabrycznych zbiornikach paliwowych, zgłoszonego i przedstawionego właściwym organom celnym do kontroli, w ilości przekraczającej 600 litrów - nie spowoduje, po wjeździe tego pojazdu Wnioskodawcy z terytorium Państwa Członkowskiego (np. Litwy) na terytorium kraju (RP), powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na zadane pytanie jest negatywna tj. w przedstawionym stanie faktycznym po wjeździe na terytorium kraju pojazdu Wnioskodawcy nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym. Skoro wwóz na terytorium UE czy terytorium kraju towaru akcyzowego może wywołać "podwójny" skutek podatkowy (powstanie długu celnego i obowiązków podatkowych w akcyzie lub VAT) nie można przy prezentacji oceny stanu prawnego, zadanego pytania, pominąć kwestii związanych z tymi przepisami prawa podatkowego, w tym celnego. W tym miejscu należy powołać się na wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/WA 1737/07, Mon. Pod. 2008, nr 3, s. 45), w którym zauważono co następuje: "nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość".

Artykuł 35. Ust. 1 u.p.a. stanowi, iż zwalnia się od akcyzy import:

Natomiast art. 2 ust. 1 pkt 7 u.p.a. mówi, iż za "import" uważa się m.in. przywóz wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:

* jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostają objęte zawieszającą procedurą celną,

* jeżeli wyroby te zostały zwolnione z zawieszającej procedury celnej lub procedura ta została zakończona i powstał dług celny;

W świetle aktualnie obowiązującego stanu prawnego nie można przyjąć importu towarów (paliwa) z Litwy na terytorium Rzeczpospolitej. Podkreślenia wymaga, iż Spółka dokonywała wwozu oleju napędowego na terytorium kraju - w rozumieniu przepisów u.p.a. - z terytorium Unii Europejskiej (terytorium Państw Członkowskich) w fabrycznie zamontowanych zbiornikach paliwa, które to paliwo służyło wyłącznie do napędu tychże pojazdów silnikowych, a ponadto były deklarowane (zgłoszone) i przedstawione organom celnym, na przejściach granicznych gdy pojazdy przekraczały granicę z Rosją bądź przez przejścia łotewskie (Ubylinka - Grebnevo) bądź przez przejścia estońskie (Luhama - Szuminkino).

W niniejszej sprawie mamy do czynienia z legalnym wprowadzeniem towaru na obszar celny Wspólnoty. Towar ten został bowiem zgłoszony i przedstawiony właściwym organom celnym do kontroli. Skoro więc paliwo zostało legalnie zakupione w państwie trzecim (Rosji) i podlegało zwolnieniu, gdyż wprowadzono je na obszar celny Wspólnoty nie naruszając przepisów dotyczących tegoż zwolnienia. Stąd nieuprawnione byłoby ustalanie istnienia obowiązku podatkowego w innym kraju należącym do unii celnej z tego tylko tytułu, iż przepisy prawa podatkowego dotyczącego podatku akcyzowego tam stanowione są bardziej restrykcyjne jeśli chodzi o moment powstania obowiązku podatkowego (w zależności od mniejszej lub większej ilość oleju napędowego niż w innym kraju WE).

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 7, art. 35 ust. 1 pkt 1a, oraz art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, Dz. U. z 2009 r., nr 3 poz. 11 z późn.zm, wprowadzenie oleju napędowego na terytorium kraju z terytorium Unii Europejskiej (innego terytorium Państwa Członkowskiego) w standardowych zamontowanych przez producenta zbiornikach - w rozumieniu przepisów u.p.a. - w ilości przekraczającej 600 litrów nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, gdyż czynność ta nie będzie stanowiła importu. Stąd nie obowiązują Wnioskodawcę ograniczenia zwolnienia od akcyzy, wskazane w art. 35 ust. 1 pkt 1a u.p.a. - określające limit zwolnionego od podatku akcyzowego 600 litrów paliwa. Inaczej sytuacja będzie wyglądała w przypadku wprowadzenie oleju napędowego na terytorium kraju bezpośrednio z kraju trzeciego (z Rosji - obwodu kaliningradzkiego, Białorusi czy Ukrainy), choć patrz uwagi poniżej.

II.

Przypomnieć bowiem należy, iż art. 107 ust. 1 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 324/23 stwierdza, iż całość paliwa przewożonego w standardowych zbiornikach handlowych pojazdów mechanicznych wjeżdżających na obszar celny Wspólnoty nie naruszając krajowych przepisów dotyczących przechowywania i transportu paliw są zwolnione z należności celnych przywozowych. Przepis jest na tyle jasny i precyzyjny, iż może być stosowany bezpośrednio.

W sprawie o sygnaturze C- 236/92 Comitato di Coordinamento per la Difesa Della Cava v Regione Lombardia, Europejski Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że "jeśli przepisy dyrektywy wydają się być odnośnie ich treści bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne jednostka może polegać na treści takich przepisów względem Państwa, gdy Państwo to nie wprowadziło takich przepisów do prawa wewnętrznego w terminie przewidzianym w dyrektywie lub też wprowadziło dyrektywę nieprawidłowo". Tę ostatnią uwagę można odnieść do restrykcji przewidzianych w art. 35 ust. 1 pkt 1a w przypadku importu paliwa np. oleju napędowego, z takich krajów jak Białoruś, Ukraina czy Rosja - obwód kaliningradzki, w standardowych zbiornikach zamontowanych przez producenta w rozumieniu przepisów u.p.a. i Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1186/2009, ponad 600 litrów.

III.

Na marginesie podkreślić należy, iż Minister Finansów bezpodstawnie łączy pojęcie "stanu faktycznego" (zdarzenia przyszłego) z ilością regulacji, które mają być przedmiotem wydania interpretacji - w kontekście wezwania do uzupełniania opłaty "skorelowane z ilością nowopostawionych pytań" - por. np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 lutego 2011 r., III SA/Wa 1549/10). Pogląd, iż w aktualnym stanie prawnym uiszczenie dodatkowej opłaty, która wynika z art. 14f § 2 o.p., uzależniony jest od ilości stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych, a nie od ilości podatków (lub innych opłat i należności), wyrażony także został w wyroku WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 542/08). Niemniej Wnioskodawca ogranicza swój wniosek o udzielenie interpretacji prawa podatkowego do jednego pytania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie "wyroby akcyzowe" oznaczają: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 27 załącznika nr 1 wskazano, na wyroby mieszczące się w pozycji CN 2710. Do wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702, oraz 2704 do 2715. W poz. 20 załącznika nr 2 do ustawy wymienia się - od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 - oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy przez import należy rozumieć przywóz:

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej (art. 8 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego (art. 10 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach:

Za użytkowy pojazd silnikowy uważa się silnikowy pojazd drogowy, włączając ciągniki z przyczepą lub bez, który ze względu na konstrukcję lub wyposażenie jest przeznaczony i nadaje się do transportu, odpłatnego i nieodpłatnego, towarów lub więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę, oraz każdy pojazd drogowy specjalnego przeznaczenia innego niż transport (art. 33 ust. 2 ustawy).

Za standardowy zbiornik, stosownie do art. 33 ust. 3 ustawy, uważa się:

Za pojemnik specjalnego przeznaczenia uważa się pojemnik wyposażony w układy chłodzenia, systemy tlenowe, izolacji termicznej oraz inne systemy (art. 33 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 33 ust. 5 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, pod warunkiem że paliwa silnikowe:

W przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 5, wysokość akcyzy określa się według stanu z dnia naruszenia tych warunków, a jeżeli tego dnia nie da się ustalić - z dnia stwierdzenia ich naruszenia (ust. 6 wyżej cytowanego artykułu).

Kwestia zwolnienia importu paliw silnikowych została uregulowane w art. 35 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy import:

Przepisy art. 33 ust. 3-6 stosuje się odpowiednio (art. 35 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się transportem krajowym oraz międzynarodowym. Przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług transportowych (spedycyjnych) na terenie Polski a także wybranych państw europejskich. W ramach zleceń przewozi załadunek m.in. na oraz przez terytorium Federacji Rosyjskiej. Do floty pojazdów Podatnika należą samochody które mają zróżnicowaną pojemność baków paliwowych od 800 litrów do 1230 litów. Pojazdy Spółki, z uwagi na duże odległości, aby zachować ciągłość pracy, zmuszone są tankować olej napędowy na terytorium Federacji Rosyjskiej czy Białorusi. Kierowcy Spółki przekraczając granicę rosyjsko-polską oraz białorusko-polską tankują, tuż przed granicą Państwa nie więcej niż 600 litrów, natomiast przed granicą rosyjsko-estońską oraz rosyjsko-estońską tankują zbiorniki paliwowe tych pojazdów "do pełna". Kierowcy każdorazowo zgłaszają i deklarują ilość wwożonego na terytorium WE oleju napędowego. Wprowadzone paliwo na obszar celny Wspólnoty odbywa się w zgodzie z przepisami krajowymi - estońskie i łotewskie urzędy celne nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń, co do ilości wprowadzanego paliwa. Z tego tytułu nie powstają żadne obowiązki podatkowe lub obowiązek zapłaty innych należności. Nie obejmują go żadne z procedur celnych wskazanych w UKC. Olej napędowy wykorzystywany jest wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na przewozie towarów. W uzupełnieniu opisu sprawy Wnioskodawca wskazał, że zbiorniki w jakie zaopatrzone są pojazdy ciężarowe są tzw. standardowymi zbiornikami na paliwo zamontowanymi przez producenta pojazdów. Paliwo wwożone na terytorium kraju było wykorzystywane wyłącznie przez środek transportu, w którym zostały przywiezione, nie zostało usunięte z tego środka transportu ani nie będą magazynowane (chyba że było to konieczne w przypadku jego naprawy), wreszcie nie zostały nikomu odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione. Kod CN paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdów Wnioskodawcy dotyczy to CN 2710. Informacyjnie podać należy, iż z uwagi na fakt pochodzenia oleju napędowego (Rosja) na wystawianych przez dostawców tego paliwa fakturach VAT nie ma numeru CN.

Wobec powyższego, w związku, jak twierdzi Wnioskodawca, z legalnym wprowadzeniem na obszar celny Wspólnoty oleju napędowego o kodzie CN 2710 przez przejście graniczne w Estonii lub Łotwie, a następnie przemieszczanym w standardowych zbiornikach na paliwo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ocenie Organu nie można mówić o imporcie towarów.

Z uwagi na fakt, że dopuszczenie do obrotu oleju napędowego przemieszczanego w standardowych zbiornikach na paliwo (tekst jedn.: zwolnienie towarów w ramach uproszczonej procedury celnej) miało miejsce na terenie innego państwa członkowskiego i przemieszczenie towaru nastąpiło z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium RP to należy stwierdzić, że nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Stosownie do art. 10 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy powstał obowiązek podatkowy w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem tego towaru. Jednakże obowiązek podatkowy nie przekształca się w zobowiązanie do zapłaty podatku, ponieważ nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przewożonych w standardowych zbiornikach podlega zwolnieniu na mocy przepisu art. 33 ust. 1 ustawy. W związku z powyższym, iż w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie zostały ustanowione limity co do ilości przewożonego paliwa silnikowego w tzw. standardowych zbiornikach przy spełnieniu warunków określonych w art. 33 ust. 5 ustawy, całość paliwa przemieszczana przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, Spółka, w związku z legalnym wprowadzeniem towaru na obszar celny Wspólnoty z państwa trzeciego (Rosji) na terytorium innego państwa członkowskiego (Łotwa, Estonia) w postaci oleju napędowego przewożonego w standardowych, fabrycznych zbiornikach paliwowych, zgłoszonego i przedstawionego właściwym organom celnym do kontroli, w ilości przekraczającej 600 litrów spowoduje po przemieszczeniu tego paliwa na terytorium kraju (Polski) z terytorium Państwa członkowskiego (np. Litwy) powstanie obowiązku podatkowego w myśl art. 10 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ponadto należy zauważyć, iż obowiązek podatkowy powstanie w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów akcyzowych, jednakże z uwagi na fakt, iż wyroby te zostały zwolnione, to nie powstanie obowiązek zapłaty podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Jednocześnie tut. Organ informuje, iż powołane przez Zainteresowaną wyroki sądowe są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.