IPTPP3/443A-51/14-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot akcyzy w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą lub eksportem wyrobów z zapłaconą akcyzą na terytorium kraju, zakupionych od podmiotu niebędącego podatnikiem akcyzy - jest nieprawidłowe,

W dniu 16 lipca 2014 r.r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem akcyzy, dokonywał, dokonuje i będzie dokonywał dostaw wewnątrzwspólnotowych lub eksportu wyrobów akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium kraju. Zazwyczaj wyroby akcyzowe zakupywane są od podmiotu będącego podatnikiem akcyzy. Jednakże zdarzały się i będą się zdarzały takie sytuację, iż będzie dokonywał zakupów od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy lecz zakupił wyroby od podmiotu, który dokonał zapłaty podatku akcyzowego. Wnioskodawca będzie zatem drugim lub nawet dalszym w kolejności nabywcą wyrobów akcyzowych. Wnioskodawca po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu nabytych wyrobów zamierza wystąpić o zwrot akcyzy zapłaconej na terytorium kraju.

Ponadto zdarzają się przypadki, iż Wnioskodawca, zbywa wyroby akcyzowe, również te zakupione od podatnika akcyzy do kontrahenta z państwa gdzie dany produkt nie podlega opodatkowaniu akcyzie. Często dużym utrudnieniem jest uzyskanie potwierdzenia z Urzędu Celnego, państwa siedziby kontrahenta, iż dany produkt nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące:

1. Czy Wnioskodawca w wyniku realizacji wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu wyrobów opodatkowanych akcyzą w kraju zakupionych od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy, będzie mógł ubiegać się o zwrot akcyzy przy zachowaniu innych wymogów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, w tym wymogów dokumentacyjnych.

2. Jakie dokumenty Wnioskodawca powinien złożyć wraz z wnioskiem o zwrot akcyzy by wykazać zapłatę podatku na terytorium kraju.

3. Czy dokumentem potwierdzającym brak obowiązku zapłaty akcyzy w państwie członkowskim przeznaczenia, może być oświadczenie złożone przez nabywcę wyrobów.

Zdaniem Wnioskodawcy, Stanowisko do pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu możliwość ubiegania się o zwrot akcyzy pod warunkiem dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przy zachowaniu pozostałych warunków określonych przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

Wywóz wyrobów akcyzowych poza terytorium Polski wiąże się z powstaniem uprawnienia do zwrotu akcyzy zapłaconej w kraju. Akcyza jest podatkiem konsumpcyjnym należnym w tym kraju, gdzie ostatecznie ma miejsce dopuszczenie do konsumpcji. Tym samym dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu opodatkowanych akcyzą wyrobów powinno umożliwiać odzyskanie podatku.

Zgodnie art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym do kręgu podmiotów, które mogą ubiegać się o zwrot podatku należą:

* podatnicy, którzy dokonali dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu wyrobów akcyzowych,

* podmioty, które nabyły wyroby od podatnika i dokonały ich dostawy wewnątrzwspólnotowej bądź eksportu.

Literalna wykładnia przepisów wskazywałaby na to, iż gdy Wnioskodawca jako drugi lub dalszy w kolejności nabywca wyrobów akcyzowych, nie może skutecznie ubiegać się o zwrot akcyzy zapłaconej w kraju od wyrobów, które zostaną wywiezione poza terytorium kraju. Jednakże generalna odmowa zwrotu akcyzy kolejnym nabywcom budziłaby zastrzeżenia zwłaszcza gdy obrót wyrobami ma miejsce pomiędzy wiarygodnymi podmiotami gospodarczymi zidentyfikowanymi dla celów podatkowych. Wyłączenie prawa do zwrotu w tych sytuacjach nie wydaje się być uzasadnione potencjalnym ryzykiem powstania nadużyć podatkowych. Warto zauważyć, że pod rządami ustawy o podatku akcyzowym z 2004 r. brak było podmiotowego ograniczenia do ubiegania się o zwrot akcyzy. Uprawnionym do zwrotu był każdy podmiot, który wywiózł wyroby akcyzowe poza obszar kraju i wykazał, że akcyza od tych wyrobów została uiszczona w kraju. Zatem również w obecnym stanie prawnym nie wydaje się by intencją ustawodawcy było wprowadzenie ograniczenia kręgu podmiotów, którym przysługuje zwrot akcyzy.

Szczególnie, iż takie ograniczenie budzi istotne wątpliwości co do zgodności z dyrektywą horyzontalną tj. Dyrektywą Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego. Motyw 10 preambuły do przywołanej dyrektywy wskazuje, że warunki poboru i zwrotu podatków powinny być zgodne z zasadą niedyskryminacji, ponieważ mają one wpływ na właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

Ponadto w motywach 28 i 29 preambuły wskazano, że w przypadkach gdy wyroby akcyzowe po ich dopuszczeniu do konsumpcji w jednym państwie członkowskim są przechowywane do celów handlowych w innym państwie członkowskim, należy ustalić, że podatek akcyzowy jest wymagalny w tym drugim państwie członkowskim. Jeśli zaś wyroby akcyzowe zostały nabyte przez osoby niebędące uprawnionymi prowadzącymi skład podatkowy ani zarejestrowanymi odbiorcami i nieprowadzące samodzielnej działalności gospodarczej, oraz zostały wysłane lub przewiezione bezpośrednio lub pośrednio przez sprzedawcę lub w jego imieniu, podatek akcyzowy należy zapłacić w państwie członkowskim przeznaczenia.

Ponadto zgodnie z art. 33 ust. 1 nowej Dyrektywy horyzontalnej w przypadku gdy wyroby akcyzowe dopuszczone już do konsumpcji w jednym państwie członkowskim są przechowywane do celów handlowych w innym państwie członkowskim w celu ich dostawy lub wykorzystania w tym państwie, podlegają one podatkowi akcyzowemu, a podatek ten staje się wymagalny w tym drugim państwie członkowskim. "Przechowywanie do celów handlowych" oznacza przechowywanie wyrobów akcyzowych przez osobę inną niż osoba prywatna lub przez osobę prywatną do celów innych niż na użytek własny i przewożenie tych wyrobów przez tę osobę, zgodnie z art. 32. Natomiast mając na uwadze art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej, podatek akcyzowy zostaje na wniosek zwrócony lub umorzony w państwie członkowskim, w którym miało miejsca dopuszczenie do konsumpcji, jeśli właściwe organy w tym drugim państwie członkowskim uznały, że podatek akcyzowy siał się wymagalny i został pobrany w tym państwie członkowskim. Postanowienie to ustanawia zasadę jednokrotnego poboru podatku akcyzowego w miejscu ostatecznej konsumpcji. Zasada ta w przypadku wysyłki towarów wcześniej opodatkowanych do innego Państwa Członkowskiego, realizowana jest przez zwrot akcyzy pobranej pierwotnie. Mając na uwadze bezwzględny charakter tego postanowienia na leży stwierdzić, że Państwa Członkowskie mają obowiązek implementacji do krajowych porządków prawnych art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej i dalszych przepisów służących realizacji określonego w tym przepisie prawa do zwrotu akcyzy zapłaconej od towarów, które zostaną opodatkowane (dopuszczone do konsumpcji) w innym Państwie Członkowskim. W art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej zostały określone warunki które muszą być spełnione ażeby mogło dojść do zwrotu podatku akcyzowego. Wśród tych warunków brak jest wymogu nabycia wyrobu akcyzowego przez podmiot występujący o zwrot akcyzy od podmiotu będącego podatnikiem akcyzy.

Artykuł 82 u.p.a. implementuje postanowienia art. 33 nowej Dyrektywy horyzontalnej. Jednakże jako warunek dokonania zwrotu podatku akcyzowego wymagane jest nabycie wyrobu akcyzowego od podatnika podatku akcyzowego. Zestawiając treść art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej i art. 82 ust. 1 pkt 2 u.p.a. należy dojść do wniosku, że przepis krajowy jest sprzeczny z art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej, gdyż zawęża krąg podmiotów uprawnionych do zwrotu podatku akcyzowego do podmiotów, które nabyły wyroby akcyzowe od podatnika podatku akcyzowego. Wskazany przepis nowej Dyrektywy nie zawiera w ogóle ograniczenia zwrotu podatku ze względu na rodzaj podmiotu, od którego nastąpiło nabycie opodatkowanego wyrobu akcyzowego. Z treści art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej wynika, że zwrot akcyzy następuje, gdy wyrób będący przedmiotem wysyłki do innego Państwa został opodatkowany w państwie wysyłki Nie ma przy tym znaczenia ile razy i kto dokonał obrotu tym wyrobem w państwie wysyłki. Przepis art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej stanowi w istocie odpowiednik art. 22 starej Dyrektywy horyzontalnej. Niezgodność art. 82 ust. 1 pkt 2 u.p.a. ze starą Dyrektywą horyzontalną był wskazywany także w piśmiennictwie (por. Parulski Szymon, Akcyza. Komentarz. LEX, 2010, wyć. II).

W sytuacji niezgodności przepisu krajowego z przepisem Dyrektywy należy bezpośrednio zastosować przepis wspólnotowy. Uprawnienie to wynika z zasady nadrzędności prawa wspólnotowego oraz z zasady bezpośredniego skutku tego prawa. Bezpośrednie zastosowanie przepisu Dyrektywy może nastąpić, gdy zawiera ona w swej treści przepisy bezwarunkowe, w sposób precyzyjny regulujące skutki prawne stanu faktycznego występującego w konkretnej sprawie zawisłej przed Sądem (por. wyrok ETS w sprawie Comitato Coordinamento per la Difesa della Cava C-236/92). przepis art. 33 ust. 6 nowej Dyrektywy horyzontalnej wymogi te spełnia.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż przysługuje mu uprawnienie do skutecznego ubiegania się o zwrot akcyzy zapłaconej w kraju od wyrobów, które zostały przez niego wywiezione poza terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. Jeżeli zatem tylko Wnioskodawca jako nabywca zapłaci w cenie nabycia towarów podatek akcyzowy, a następnie dokona wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub wyeksportuje te wyroby poza Unię Europejską to będzie miał pełne prawo do ubiegania się o zwrot podatku akcyzowego, przedstawiając na dowód fakturę VAT dokumentującą dokonanie transakcji, a także inne dowody i dokumenty wymagane przepisami ustawy o podatku akcyzowym. Powyższe stanowisko zostało wielokrotnie potwierdzone w orzecznictwie, Sądy były zgodne co do tego, ze zmiana przez Polskę w 2009 r. przepisów - a w konsekwencji ograniczenie mechanizmu, który miał przeciwdziałać podwójnemu opodatkowaniu wyrobów akcyzowych, gdy akcyza płacona jest w Polsce, a wyroby wywożone poza Polskę - została dokonana z naruszeniem prawa wspólnotowego.

Można również dokonać szerokiej interpretacji terminu "podatnik", zawartego w art. 13 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z przyjęciem pojęcia podatnika w znaczeniu materialnym - jest to podmiot, który ponosi całkowity ciężar podatku. W tym znaczeniu przedsiębiorca, który nabył wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą na terenie kraju, poniósł ciężar zapłaty tego podatku zawarty w cenie tego towaru. Wówczas, w razie dostawy wewnątrzwspólnotowej będzie przysługiwało mu prawo do zwrotu tego podatku, bowiem do konsumpcji na terenie kraju nie doszło, a podatek zostanie odprowadzony w innym kraju na terenie Wspólnoty.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych oraz organów podatkowych: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2010 r. nr ILPP3/443-157/09-4/TK, wyrok WSA w Warszawie w sprawie III SA/Wa 381/11, w którym Sąd stwierdził: "(...) trafnie skarżąca podnosi, iż Dyrektywa Horyzontalna nie ogranicza kręgu podmiotów uprawnionych do otrzymania zwrotu podatku akcyzowego", wyrok NSA z 5 grudnia 2013 r. w sprawie sygn. akt I GSK 360/12, wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt i FSK 231/13.

Stanowisko do pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy dowodem potwierdzającym zapłatę akcyzy na terytorium kraju może być:

* faktura VAT zawierająca adnotację od sprzedawcy, niebędącego podatnikiem akcyzy, że od zbywanych wyrobów na poprzednim etapie obrotu uiszczono podatek akcyzowy,

* faktura VAT wraz z oświadczeniem jakie otrzyma sprzedawca od podatnika akcyzy, że akcyza od zakupionych produktów została zapłacona.

Należy zauważyć, iż zgodnie z przepisami podmiot, który ubiega się o zwrot akcyzy musi przedstawić organom podatkowym dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju. Przepisy nie precyzują jednak, jakie powinny to być dokumenty. Dlatego też gdy Wnioskodawca jest drugim lub dalszym w kolejności nabywcą wyrobów akcyzowych (nie nabywa bezpośrednio od podmiotu, który jest podatnikiem akcyzy), nie ma prawnych możliwości zweryfikowania, czy od wywożonych wyrobów faktycznie została uiszczona kwota podatku akcyzowego. W szczególności Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości przymuszenia sprzedawcy wyrobów akcyzowych, niebędącego podatnikiem akcyzy, by ten w wystawionej fakturze wskazał na kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od tych wyrobów.

Obowiązek umieszczenia takich danych na fakturze dotyczy bowiem wyłącznie podatnika akcyzy. W przypadku jednak dobrej woli sprzedawcy adnotacja o kwocie zapłaconej akcyzy od zbywanych wyrobów może się znaleźć na fakturze. Przepisy podatkowe wskazują jedynie na minimalną treść faktury i nie zabraniają umieszczania w niej innych elementów kluczowych dla stron danej czynności. Również faktura VAT wraz z odrębnym oświadczeniem, podatnika akcyzy, iż podatek akcyzowy został zapłacony, będzie zdaniem Wnioskodawcy wystarczająca dla wykazania uiszczenia podatku akcyzowego, na poprzednich etapach obrotu.

Stanowisko do pytania nr 3.

Zdaniem Wnioskodawcy wystarczającym dokumentem potwierdzającym, iż w państwie nabywcy dane wyroby nie podlegają opodatkowaniu akcyzą będzie oświadczenie nabywcy. Wymaganie, iż takie oświadczenie powinno być złożone przez organy państwa członkowskiego jest nieuprawnione, a czasami wręcz niemożliwe do zrealizowania, gdyż organy państwa członkowskiego mogą nie być uprawione do wystawiania tego typu zaświadczeń. Ponadto takie żądanie nałoży również uznać za utrudniające wymianę towarów pomiędzy państwami członkowskimi, gdyż dla kontrahentów Wnioskodawcy uzyskanie takiego oświadczenia urzędu jest bardzo uciążliwe. Wnioskodawca obawia się, iż kontrahenci w końcu zrezygnują ze współpracy z nim. Podobne stanowisko reprezentuje doktryna. (Szymon Parulski Komentarz do art. 82 ustawy o podatku akcyzowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości ubiegania się o zwrot akcyzy w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą lub eksportem wyrobów z zapłaconą akcyzą na terytorium kraju, zakupionych od podmiotu niebędącego podatnikiem akcyzy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, pisemny wniosek o zwrot akcyzy wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju mogą złożyć dwie kategorie podmiotów:

Natomiast zgodnie z art. 82 ust. 2 w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:

- na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4.

Zgodnie z art. 82 ust. 3 ww. ustawy podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu celnego:

Szczegółowe kwestie związane ze zwrotem podatku akcyzowego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 157, poz. 1053).

Stosownie zaś do art. 14 ust. 9 ww. ustawy organami podatkowymi właściwymi w zakresie zwrotu akcyzy, o którym mowa w art. 82 ust. 1 są naczelnik urzędu celnego i dyrektor izby celnej, u których dokonano rozliczenia i zapłaty akcyzy.

Mając powyższe na uwadze tut. organ wskazuje, że tylko dwie ww. grupy podmiotów mogą składać wniosek o zwrot akcyzy w związku z dostawą wewnątrzwspólnotową wyrobów, od których na terytorium kraju podatek akcyzowy został zapłacony.

W pierwszym przypadku, prawo do zwrotu akcyzy przysługuje tym podmiotom, które dokonały zapłaty akcyzy na właściwy rachunek izby celnej jako podatnicy akcyzy, a następnie dokonały dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych.

W drugim przypadku, prawo do zwrotu przysługuje podmiotom, które nabyły wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą bezpośrednio od podatnika akcyzy, a następnie dokonały ich dostawy wewnątrzwspólnotowej. W tym przypadku, zapłata akcyzy przez podmiot dokonujący wywozu dokonywana jest w cenie wyrobu akcyzowego nabytego od podatnika akcyzy, który uiścił podatek akcyzowy na rachunek izby celnej.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przepisy art. 82 ust. 1 i 2 doprecyzowały określenie podmiotów, którym przysługuje zwrot w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej oraz eksportu wyrobów akcyzowych od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju. Przepisy nowej ustawy akcyzowej ograniczyły istotnie ilość podmiotów uprawnionych do zwrotu akcyzy. Dotychczas uprawnionym do zwrotu był każdy podmiot, który wywiózł wyroby akcyzowe poza obszar kraju i był w stanie udowodnić, że akcyza od tych wyrobów została uiszczona na terenie kraju. Nowe przepisy uprawniają do zwrotu tylko podatnika akcyzy lub pierwszego nabywcę wyrobów po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy (czyli pierwszego pośrednika w łańcuchu dystrybucji wyrobów akcyzowych). W efekcie uprawnionym do zwrotu akcyzy nie jest już drugi lub każdy kolejny pośrednik w obrocie wyrobami akcyzowymi na terenie kraju przed ich wywozem do innego państwa członkowskiego lub poza obszar UE.

Należy także wskazać, że określenie w ten sposób kręgu osób uprawnionych do występowania z wnioskiem o zwrot akcyzy zapobiega ewentualnym nieprawidłowościom oraz nadużyciom, które mogłyby się pojawić w tym wrażliwym na uszczuplenia należności publicznoprawnych obszarze.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyzę zapłacono na terytorium kraju, krąg podmiotów ubiegających się o zwrot akcyzy, został określony odpowiednio w art. 82 ust. 1 i art. 82 ust. 2 ustawy. Mając powyższe na uwadze taki wniosek o zwrot mogą złożyć tylko podatnicy, którzy nabyli te wyroby akcyzowe od podatnika podatku akcyzowego i następnie dokonali ich wewnątrzwspólnotowej dostawy bądź eksportu.

Trzeba zauważyć, że powyższe nie jest w żaden sposób sprzeczne z uregulowaniami unijnymi w powyższym zakresie. Z obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U.UE.L 09.9.12 z późn. zm.) należy zacytować przepisy art. 11, zgodnie z którym oprócz przypadków, o których mowa w art. 33 ust. 6, art. 36 ust. 5 oraz art. 38 ust. 3, jak również przypadków przewidzianych w dyrektywach, o których mowa w art. 1, właściwe organy państwa członkowskiego, w którym dane wyroby akcyzowe zostały dopuszczone do konsumpcji, mogą na wniosek zainteresowanej osoby zwrócić lub umorzyć podatek akcyzowy od tych wyrobów w sytuacjach i na warunkach określonych przez państwa członkowskie w celu zapobiegania wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom. Taki zwrot lub umorzenie nie może powodować zwolnień innych niż przewidziane w art. 12 lub w jednej z dyrektyw, o których mowa w art. 1.

Zgodnie z art. 33 ust. 6 ww. Dyrektywy 2008/118/WE, podatek akcyzowy zostaje na wniosek zwrócony lub umorzony w państwie członkowskim, w którym miało miejsce dopuszczenie do konsumpcji, jeśli właściwe organy w tym drugim państwie członkowskim uznały, że podatek akcyzowy stał się wymagalny i został pobrany w tym państwie członkowskim.

Jak stanowi art. 9 zdanie 2 i 3 aktualnie obowiązującej Dyrektywy, podatek akcyzowy jest nakładany i pobierany oraz w stosownych przypadkach zwracany lub umarzany zgodnie z procedurą ustanowioną przez każde państwo członkowskie. Regulacje te mają, jak stanowi art. 11 Dyrektywy, zapobiegać wszelkim przypadkom uchylania się od opodatkowania lub nadużyciom. Rozwiązanie przyjęte w art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym pozostaje w zgodności z powyższymi regulacjami i nie różnicuje wyrobów krajowych i wyrobów pochodzących z innych państw UE.

Zdaniem Organu wskazywany art. 33 ust. 6 Dyrektywy został w sposób prawidłowy implementowany w art. 82 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Z wymienionego przepisu Dyrektywy nie wynika, że Państwa Członkowskie nie mogą unormować przedmiotowej kwestii tak jak to uczyniono w art. 82 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tym bardziej, że ograniczenie kręgu podmiotów, które mogą ubiegać się o zwrot akcyzy, tylko do podatników i podmiotów, które nabyły wyroby akcyzowe bezpośrednio od podatnika, umożliwia, jak wymaga tego dyrektywa, skuteczną weryfikację zasadności wniosków o zwrot akcyzy i zapobiega nadużyciom w tym zakresie. Ustawa umożliwia więc uzyskanie zwrotu podatku akcyzowego uiszczonego w związku z dopuszczeniem wyrobu do konsumpcji, jeżeli w drugim państwie UE podatek stał się wymagalny i został pobrany w tym państwie członkowskim.

Mając powyższe na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej przytoczone przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku gdy Spółka będzie nabywała wyroby akcyzowe od podmiotu, który nie jest podatnikiem akcyzy, nie będzie mogła ubiegać się o zwrot akcyzy w związku z realizacją wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów akcyzowych lub eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, udzielenie odpowiedzi na drugie i trzecie z zadanych pytań stało się bezprzedmiotowe.

Powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Jednocześnie tut. Organ informuje, iż powołane przez Zainteresowanego wyroki sądowe są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z wydaniem interpretacji w zakresie jednego zdarzenia, nadpłata w wysokości 80 zł, wynikająca z wpłaty z dnia 14 lipca 2014 r. zostanie zwrócona Wnioskodawcy przelewem na rachunek bankowy wskazany we wniosku, w terminie określonym w art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.