IPTPP3/443A-48/13-2/BJ - Obowiązek prowadzenia na podstawie ustawy o podatku akcyzowym ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych przez spółkę nabywającą miał węglowy na terytorium kraju, zużywany do celów opałowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2013 r. (data wpływu 19 września 2013 r.), o wydanie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie statusu Wnioskodawcy jako finalnego nabywcy węglowego i braku obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie statusu Wnioskodawcy jako finalnego nabywcy węglowego i braku obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Spółka prowadzi działalność gospodarczą należącą w części do zadań własnych gminy polegającą na wytwarzaniu i dostarczaniu energii cieplnej. Zadania te realizuje eksploatując własne źródła ciepła, sieci ciepłownicze oraz węzły cieplne. Spółka jest komunalną osobą prawną, której podstawową działalnością jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja ciepła. Na działalność podstawową Spółka uzyskała koncesje wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Działalność Spółki polegająca na wytwarzaniu ciepła realizuje we własnych źródłach ciepła wyposażonych w kotły opalane miałem węglowym.

Na podstawie danych za rok 2012 w zakresie udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, Spółka w roku 2013 spełnia definicję zakładu energochłonnego w rozumieniu definicji zawartej w ustawie o podatku akcyzowym czyli udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Spółka nie prowadzi działalności w zakresie sprzedaży miału węglowego innym podmiotom czy osobom fizycznym.

1. Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym w brzmieniu do 20 września 2013 r. wyroby węglowe z uwagi na sposób ich zużycia - przeznaczenie (do celów opałowych przez zakład energochłonny) korzystają ze zwolnienia od akcyzy - zgodnie z regulacją art. 31a ust. 2 ustawy, a Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Ewidencja prowadzona jest w formie papierowej, o czym został poinformowany właściwy naczelnik urzędu celnego, który dokonał jej oplombowania i opieczętowania.

Ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, które wejdą w życie 20 września 2013 r. zmieniono definicję "pośredniczącego podmiotu węglowego" oraz wprowadzono m.in. nową definicję " finalnego odbiorcy węglowego".

Zgodnie z nowymi definicjami przez:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Spółka nabywa miał węglowy na terytorium kraju, który zużywa do celów opałowych objętych zwolnieniem jako zakład energochłonny, zgodnie z nowym art. 31a ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy we wskazanych okolicznościach sprawy, zgodnie z nowymi (od 20 IX 2013 r.) definicjami ustawy o podatku akcyzowym, Spółka nie spełnia definicji pośredniczącego podmiotu węglowego, wobec czego od dnia 20 września b.r. staje się finalnym nabywcą węglowym.

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, Spółka nie będzie zobligowana do prowadzenia na podstawie ustawy o podatku akcyzowym ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabywania miału węglowego na terytorium kraju oraz zużywania go do celów opałowych zwolnionych jako zakład energochłonny, Spółka nie będzie spełniać definicji pośredniczącego podmiotu węglowego, wobec czego stanie się finalnym nabywcą węglowym.

Zgodnie z obowiązującym od 20 września 2013 r. brzmieniem ustawy o podatku akcyzowym, Spółka nie będzie zobligowana na podstawie tej ustawy do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Nadmienić należy, że Spółka prowadzi ewidencję m.in. zakupu oraz zużycia miału węglowego w związku z realizacją obowiązków wynikających z innych przepisów, m.in. z ustawy o rachunkowości, a mając na uwadze, wejście w życie nowych przepisów w zakresie podatku akcyzowego na przestrzeni roku obrotowego, będzie prowadzić co najmniej do końca b.r. ewidencję wyrobów węglowych ustaloną na podstawie przepisów o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w poz. 20 pod kodem CN ex 2702 wymieniono węgiel brunatny, (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem ex 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, z węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadzul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 st. C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

Należy wskazać, że ustawą z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. , poz. 939) wprowadzono szereg zmian do ustawy, które weszły w życie 30 dni od jej ogłoszenia, to jest w dniu 20 września 2013 r.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 9a ust. 1 ustawy, od dnia 20 września 2013 r., w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 9a ust. 2 znowelizowanej ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z art. 9a ust. 3 znowelizowanej ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 znowelizowanej ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, użyte w ustawie określenie "pośredniczący podmiot węglowy" oznacza - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

"Finalny nabywca węglowy", w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy oznacza podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Jednakże w myśl art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy węglowego straty wyrobów węglowych, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż wskazane w ust. 1.

Stosownie do art. 31a ust. 3 znowelizowanej ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Zgodnie z art. 31a ust. 4 znowelizowanej ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Należy zaznaczyć, iż w stanie prawnym sprzed nowelizacji, a zatem do dnia 19 września 2013 r., zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 4 ustawy, warunkiem zwolnienia było prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Ustawą nowelizującą wprowadzono art. 91a ustawy; i tak zgodnie z art. 91a ust. 1 ustawy, pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą następujące dane:

Stosownie do art. 91a ust. 2 ustawy, pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą ilość wyrobów węglowych:

- w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej (art. 91a ust. 3 ustawy).

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, dokument dostawy i inne dokumenty, o których mowa w art. 31a ust. 3, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokumenty zostały wystawione (art. 91a ust. 4 ustawy).

Ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być zastąpiona przez ewidencję prowadzoną na potrzeby podatkowe lub księgowe inne niż akcyza, jeżeli zawiera ona wszystkie dane wymienione w ust. 1 lub 2 (art. 91a ust. 5 ustawy).

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest komunalną osobą prawną, której podstawową działalnością jest wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucja ciepła, zgodnie z koncesją wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Działalność Spółki polegająca na wytwarzaniu ciepła Wnioskodawca realizuje we własnych źródłach ciepła wyposażonych w kotły opalane miałem węglowym.

Na podstawie danych za rok 2012, udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej u Wnioskodawcy wynosi nie mniej niż 10%. Spółka w roku 2013 spełnia definicję zakładu energochłonnego w rozumieniu definicji zawartej w ustawie o podatku akcyzowym Spółka nabywa miał węglowy na terytorium kraju, który zużywa do celów opałowych objętych zwolnieniem jako zakład energochłonny, zgodnie z nowym art. 31a ustawy. Spółka nie prowadzi działalności w zakresie sprzedaży miału węglowego innym podmiotom czy osobom fizycznym.

Spółka prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy. Ewidencja prowadzona jest w formie papierowej, o czym został poinformowany właściwy naczelnik urzędu celnego, który dokonał jej oplombowania i opieczętowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Wnioskodawca spełnia definicję ustawową finalnego nabywcy węglowego oraz czy jest zobligowany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie spełnia definicji pośredniczącego podmiotu węglowego, jest finalnym nabywcą węglowym i od 20 września 2013 r. nie będzie zobligowana do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, kupujący w kraju i zużywający do celów opałowych miał węglowy, nieprowadzący sprzedaży ww. miału węglowego i spełniający jednocześnie warunki określone w art. 31a ust. 7 ustawy, przewidziane dla zakładu energochłonnego, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, będzie korzystał jako zakład energochłonny ze zwolnienia od akcyzy.

Zgodnie z art. 91a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zgodnie z zasadami przewidzianymi w ww. przepisie.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie spełniał warunków przewidzianych dla pośredniczącego podmiotu węglowego, określonych w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, jednocześnie spełniając warunki przewidziane dla finalnego nabywcy węglowego, określone w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy oraz warunki przewidziane dla zakładu energochłonnego, określone w art. 31a ust. 7 ustawy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację, tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku, w szczególności w przypadku prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności jako pośredniczący podmiot węglowy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.