IPTPP3/443A-31/14-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - 19 maja 2014 r. (data wpływu 22 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do nabycia mazutu do celów opałowych z obniżoną stawką podatku - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do nabycia mazutu do celów opałowych z obniżoną stawką podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

<...>Spółka Akcyjna (zwana dalej "Spółką" lub "Wnioskodawcą") na podstawie udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki koncesji prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji ciepła, produkcji energii elektrycznej, produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu oraz przesyłu i dystrybucji ciepła przez własną sieć ciepłowniczą.

W jednej z użytkowanych przez Spółkę elektrociepłowni, prowadzona jest działalność polegająca na:

* produkcji ciepła w kotłach wodnych oraz

* produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu w kotłach parowych.

Ponadto w przedmiotowej elektrociepłowni wytwarzana jest w ramach odrębnych od produkcji w skojarzeniu procesów technologicznych energia elektryczna.

W ramach prowadzonej w elektrociepłowni działalności Spółka zamierza nabywać m.in. ciężki olej opałowy (olej opałowy o kodzie CN według Nomenklatury Scalonej CN 2710 19 65 lub CN 271019 61) zwany dalej "mazutem".

Mazut nie będzie olejem opałowym z którego 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C a jego gęstość w temperaturze 15°C jest wyższa niż 890 kg/m³.

Nabywany mazut będzie dostarczany od podmiotu pośredniczącego do Wnioskodawcy.

Mazut będzie wykorzystywany głównie jako paliwo w kotłach parowych do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

W okresach wzmożonego zapotrzebowania na ciepło, Spółka zamierza jednak wykorzystywać mazut również jako paliwo w kotłach wodnych znajdujących się w elektrociepłowni i produkujących wyłącznie ciepło (w przeważającej części mazut będzie jednak cały czas wykorzystywany do produkcji mocy i ciepła w skojarzeniu w kotłach parowych).

W momencie zakupu mazutu, Spółka nie będzie w stanie określić, w jaki sposób zostanie on zużyty. Nawet przy zachowaniu zasad staranności i rzetelności Spółka nie będzie bowiem w stanie właściwie zaprognozować zużycia mazutu na poszczególne rodzaje produkcji. Wynika to przede wszystkim ze specyfiki produkcji jak i z faktu zmienności warunków pogodowych, a co za tym idzie istotnych wahań w zakresie zapotrzebowania na ciepło i energię elektryczną. Przedmiotowa niemożność właściwego określenia wielkości niezbędnych do prowadzeniaokreślonej produkcji narażać będzie Spółkę na straty finansowe, gdyż może prowadzić do utraty lub ograniczenia istotnych technicznie parametrów, a finalnie może wykluczyć mazut z dalszej użyteczności.

Ostateczne przeznaczenie mazutu zależeć będzie natomiast m.in. od bieżącego zapotrzebowania na dany typ energii. Ponadto, z uwagi na konstrukcję posiadanych instalacji, Spółka nie będzie miała możliwości oddzielnego magazynowania mazutu wykorzystywanego do kotłów parowych i do kotłów wodnych, tym samym będą przechowywane w tych samych zbiornikach. Spółka będzie miała możliwość określenia ilości oleju zużytego w poszczególnych kotłach (parowych lub wodnych) dopiero na podstawie odczytów odpowiednich urządzeń pomiarowych.

W związku ze specyfiką procesu technologicznego, Spółka zamierza w przyszłości, wraz z wprowadzeniem planowanych zmian w zakresie usprawnienia procesu produkcji nabywać mazut w całości za uprzednim oświadczeniem zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, jako olej opałowy z zastosowaniem stawki 64,00 zł/1000 kilogramów zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy (uwarunkowane właściwościami fizyko-chemicznymi zakupionego oleju).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowane postępowanie Wnioskodawcy, polegające na tym, że cały nabyty mazut zostanie opodatkowany jednolicie według stawki podatku w wysokości 64,00 zł/1000 kilogramów, niezależnie od tego, czy zostanie on faktycznie wykorzystany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, czy też do produkcji wyłącznie ciepła, jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, cały nabyty mazut może być opodatkowany jednolicie według stawki podatku w wysokości 64,00 zł/1000 kilogramów, niezależnie od tego, czy zostanie on faktycznie wykorzystany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, czy też do produkcji wyłącznie ciepła.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:

Zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9,10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9,10 i pkt 15 lit. a.

Nabywany przez Spółkę mazut będzie olejem opałowym, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

Tym samym mazut wykorzystywany jako paliwo w kotłach wodnych znajdujących się w elektrociepłowni i produkujących wyłącznie ciepło będzie podlegać opodatkowaniu stawką 64,00 zł/1000 kilogramów (za uprzednim oświadczeniem, że nabywany mazut jest przeznaczony na cele opałowe).

Natomiast w przypadku mazutu wykorzystywanego w kotłach parowych, konieczne jest ustalenie czy wykorzystywanie wyrobu energetycznego do zużycia do produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu parowym, jest jednocześnie zużyciem do celów opałowych, o którym mowa w powyżej wskazanych przepisach.

Zarówno w ustawie, jak i w aktach prawa Unii Europejskiej brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie "do celów opałowych", które ma tutaj decydujące znaczenie dla ustalenia czy zużycie w produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu parowym spełnia warunki celu opałowego i pozwala na zastosowanie stawki 64,00 zł/1000 kilogramów.

Zwrot "zużycie w celach opałowych" został natomiast zdefiniowany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01, w którym orzeczono, że pomimo braku w przepisach wspólnotowych takiej definicji, to i tak państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi w definiowaniu celu opałowego, a to z kolei mogłoby sprzeciwić się zasadzie równości i uczciwości konkurencji.

Jednocześnie Trybunał stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania olejów jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. Ponadto TSUE w tym wyroku stwierdził, że cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu, ciepło skojarzone powstaje w procesie technologicznym, który polega na jednoczesnym wytwarzaniu ciepła i energii elektrycznej w elektrociepłowni. Urządzenia energetyczne, służące do skojarzonego wytwarzania obydwóch rodzajów energii, zwanego także kogeneracją, tworzą układ skojarzony, w którym zachodzą stosowne przemianyenergetyczne. Przemiana energii chemicznej, zawartej w paliwie, na ciepło pary wodnej odbywa się w wysokoprężnych kotłach parowych. Dalsze przemiany tego ciepła na energię mechaniczną i elektryczną oraz ciepło w parze niskoprężnej następują w turbozespołach, które składają się z turbin parowych i generatorów energii elektrycznej. Gorącą wodę otrzymuje się z kolei w zespołach podgrzewaczy zasilanych parą niskoprężną z turbin albo - poza skojarzeniem - z osobnych kotłów wodnych (J. Marecki, Skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej, "Wokół Energetyki" nr 2, 2005).

W związku z powyższym zużycie oleju opalowego do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w kotle parowym wypełnia warunek przeznaczenia na cele opałowe, co uprawnia Spółkę do opodatkowania mazutu zużywanego do produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu w kotłach parowych do zastosowania stawki podatku w wysokości 64,00 zł/1000 kilogramów (za uprzednim oświadczeniem, że nabywany mazut jest przeznaczony na cele opałowe).

Tylko taka interpretacja jest bowiem zgodna z przepisami Dyrektywy Rady z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (zwana dalej "dyrektywą"). Dyrektywa nie wprowadza bowiem rozróżnienia na produkcję ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu oraz na produkcję samego ciepła. Stąd nieuprawnionebyłoby faworyzowanie produkcji samego tylko ciepła od produkcji jej w skojarzeniu z energią elektryczną. Tym bardziej, że z motywu 11 preambuły dyrektywy wynika, że jednym z celów mechanizmu opodatkowania akcyzą energii jest "zachęcanie do zachowań bardziej sprzyjających ochronie środowiska". Wynika z tego, że Jednym z ratio legis prawodawcy unijnego przy ustanowieniu dyrektywy energetycznej było m.in. stymulowanie

podatników podatku akcyzowego do faktycznej produkcji oraz zużycia ciepła w taki sposób, który będzie najbardziej sprzyjał ochronie środowiska (motyw 29 preambuły). Szczególnie preferowanym przez prawodawcę unijnego - oraz polecanym do preferencyjnego (uprzywilejowanego) traktowania przez państwa członkowskie - sposobem produkcji oraz zużycia energii jest "połączone wytwarzanie ciepła i mocy", o czym świadczy treść

motywu 25 preambuły, albowiem służy ono ochronie naturalnych zasobów Ziemi oraz środowiska naturalnego. O tym, że taki właśnie cel (ratio legis) przyświecał prawodawcy unijnemu świadczy także treść art. 15 ust. 1 lit. c) dyrektywy, który motywuje podatników podatku akcyzowego do produkcji ciepła uzyskiwanego w ramach "łącznego wytwarzania ciepła i mocy". Produkcja ciepła w skojarzeniu jest zatem sposobem produkcji promowanym w UE. Całkowicie sprzeczne z zasadami opodatkowania akcyzą byłoby przyznawanie szerszego

zakresu stosowania stawki obniżonej dla procesów produkcyjnych samego ciepła, bez kogeneracji.

Tym samym wykładnia systemowa i celowościowa jednoznacznie potwierdza, że wykorzystywanie wyrobu energetycznego do zużycia do produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu parowym, jest jednocześnie zużyciem do celów opałowych i uprawnia do zastosowania stawki 64,00 zł/1000 kilogramów.

Cały nabyty przez Wnioskodawcę mazut może zostać zatem opodatkowany jednolicie według stawki podatku w wysokości 64,00 zł/1000 kilogramów, niezależnie od tego, czy zostanie on faktycznie wykorzystany do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu czy też do produkcji wyłącznie ciepła.

W związku z powyższym Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 27 załącznika nr 1 zamieszczono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe o kodzie CN 2710.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl ust. 2 cyt. artykułu przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

Powyższy przepis wskazuje zakres czynności i zdarzeń opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Czynności i zdarzenia wymienione w powyższym przepisie podlegają opodatkowaniu, jeżeli ich przedmiotem są wyroby akcyzowe należące do kategorii wyrobów energetycznych, napojów alkoholowych lub wyrobów tytoniowych.

Ponadto w myśl art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 10 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem, zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyza lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne ustalone zostały w art. 89 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, ciężki olej opałowy o kodzie CN 2710 19 65 lub CN 271019 61 zwany "mazutem", który to Spółka zamierza nabywać do celów opałowych, nie będzie olejem opałowym z którego 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C, a jego gęstość w temperaturze 15°C jest wyższa niż 890 kg/m³, zatem w myśl wyżej przytoczonego art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, olej ten nie podlega obowiązkowi barwienia i znakowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji ciepła, produkcji energii elektrycznej, produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu oraz przesyłu i dystrybucji ciepła przez własną sieć ciepłowniczą. W jednej z użytkowanych przez Spółkę elektrociepłowni, prowadzona jest działalność polegająca na:

* produkcji ciepła w kotłach wodnych oraz

* produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu w kotłach parowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż w przedmiotowej elektrociepłowni wytwarzana jest w ramach odrębnych od produkcji w skojarzeniu procesów technologicznych energia elektryczna.

W ramach prowadzonej w elektrociepłowni działalności Spółka zamierza nabywać m.in. ciężki olej opałowy o kodzie CN 2710 19 65 lub CN 271019 61 zwany "mazutem". Mazut nie będzie olejem opałowym z którego 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C a jego gęstość w temperaturze 15°C jest wyższa niż 890 kg/m³. Nabywany mazut będzie dostarczany od podmiotu pośredniczącego do Wnioskodawcy. Mazut będzie wykorzystywany głównie jako paliwo w kotłach parowych do produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

W okresach wzmożonego zapotrzebowania na ciepło. Spółka zamierza jednak wykorzystywać mazut również jako paliwo w kotłach wodnych znajdujących się w elektrociepłowni i produkujących wyłącznie ciepło. W momencie zakupu mazutu, Spółka nie będzie w stanie określić, w jaki sposób zostanie on zużyty. Nawet przy zachowaniu zasad staranności i rzetelności Spółka nie będzie bowiem w stanie właściwie zaprognozować zużycia mazutu na poszczególne rodzaje produkcji. Ostateczne przeznaczenie mazutu zależeć będzie natomiast m.in. od bieżącego zapotrzebowania na dany typ energii. Ponadto, z uwagi na konstrukcję posiadanych instalacji, Spółka nie będzie miała możliwości oddzielnego magazynowania mazutu wykorzystywanego do kotłów parowych i do kotłów wodnych, tym samym będą przechowywane w tych samych zbiornikach. Spółka będzie miała możliwość określenia ilości oleju zużytego w poszczególnych kotłach (parowych lub wodnych) dopiero na podstawie odczytów odpowiednich urządzeń pomiarowych. W związku ze specyfiką procesu technologicznego, Spółka zamierza w przyszłości, wraz z wprowadzeniem planowanych zmian w zakresie usprawnienia procesu produkcji nabywać mazut w całości za uprzednim oświadczeniem, zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, jako olej opałowy z zastosowaniem stawki 64,00 zł/1000 kilogramów zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wykładnia literalna przepisów ustawy nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, rzeczy, wody lub też innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energie cieplną.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie "opał" oznacza "to czym się ogrzewa pomieszczenie, czym się pali w piecu, w kuchni itp.". Słownik Języka Polskiego W. Doroszewskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA) definiuje opał jako "to czym się pali, materiał służący do opalania", natomiast "opałowy" oznacza "nadający się na opał, służący do opalania".

W tej kwestii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. TSUE stwierdził, iż "użycie jako paliwo opałowe" należy interpretować, jako wyrażenie odnoszące się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą - co trafnie wskazał Wnioskodawca.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (sygn. I GSK 1172/09) podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Stosownie do art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.

Zgodnie z art. 89 ust. 6 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

Wnioskodawca wskazał, że Spółka zamierza w przyszłości, wraz z wprowadzeniem planowanych zmian w zakresie usprawnienia procesu produkcji nabywać mazut w całości za uprzednim oświadczeniem, zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych. Wobec powyższego Spółka nabywając przedmiotowy wyrób energetyczny (mazut) ze stawką 64,00 zł/1000kg, będzie zobligowana do złożenia sprzedawcy stosownego oświadczenia. Ponadto wskazać należy, iż to podmiot sprzedający Spółce ten wyrób energetyczny, będzie w tym przypadku podatnikiem, który to będzie zobowiązany do zapłaty (odprowadzenia) podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży tego wyrobu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie uprawniony do nabycia w całości wyrobu energetycznego (mazutu) na cele opałowe według stawki 64,00 zł/1000 kg, ponieważ, jak wskazał Wnioskodawca zarówno produkcja energii cieplnej, jak i produkcja energii elektrycznej i cieplnej w skojarzeniu wiąże się z przetworzeniem w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energię cieplną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Wnioskodawca zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla jej kontrahenta sprzedającego przedmiotowy wyrób energetyczny (mazut), który chcąc uzyskać interpretację indywidualną może wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.