IPTPP3/443A-28/12-4/BJ - Opodatkowanie akcyzą zużycia wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu: 27 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą zużycia wyrobów węglowych zakupionych w 2011 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Spółki, uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 27 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą zużycia wyrobów węglowych zakupionych w 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma powstała 40 lat temu. Kapitał własny wynosi 4 200 000 PLN, w tym udział Skarbu Państwa wynosi 2 532 725 akcji 1 zł każda - co stanowi 51,58%, pozostali to pracownicy którzy posiadają 2 377 275 akcji, co stanowi 48,42%.

Działalność Spółki to przede wszystkim produkcja maszyn i urządzeń (PKD 28.93.Z). Spółka posiada również koncesję Nr na wytwarzanie ciepła oraz koncesję nr na przesył i dystrybucję ciepła. Spółka jest właścicielem kotłowni, wybudowanej na odrębnej działce, która wytwarza ciepło do ogrzania zakładu oraz od 50% do 60% wytworzonego ciepła jest sprzedawana zgodnie z zawartymi umowami na rzecz miejscowego szpitala, szkoły, przedszkola, wspólnoty mieszkaniowej oraz budynków mieszkalnych należących do spółdzielni mieszkaniowej. Zaznaczono, że jest to jedyna kotłownia zakładowa w okolicy, która służy do ogrzewania większości bloków mieszkalnych, organów administracji publicznej, podmiotu leczniczego, placówek oświatowych i jednostek organizacyjnych pomocy społecznej. Budynki te nie posiadają własnego ogrzewania i Wnioskodawca jest jedynym dostawcą ciepła dla ww. jednostek.

W związku ze zbliżającym się sezonem grzewczym zima 2011/2012 Spółka zgromadziła zapas miału węglowego, który na dzień 2 stycznia 2012 r. wynosi 2566 ton (arkusz spisowy Nr 000376). Zgodnie z ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym zakup tego miału był zwolniony z akcyzy.

Wnioskodawca stwierdził, iż ciepłownia należąca do Wnioskodawcy, ogrzewająca powyższe miejskie budynki nie mieści się w definicji zakładu energochłonnego. Przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. W przypadku Wnioskodawcy udział ten wynosi 7,03%.

Do wniosku załączono dwie decyzje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 21 grudnia 2007 r.

Pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek o następujące informacje:

* Kod CN właściwy dla miału węglowego będącego przedmiotem wniosku to CN 2701. (Potwierdzenie faktura nr z dnia 17 listopada 2011 r. z przeprowadzoną przez Wnioskodawcę analizą laboratoryjną otrzymanego miału węglowego).

* Wnioskodawca nie jest objęty Europejskim Systemem Handlu Emisji zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 695). System obejmuje instalację spalania paliw, dla których wartość progowa została określona na podstawie nominalnej mocy cieplnej na ponad 20 MW, a w przypadku Spółki wartość ta wynosi 17,81 MW.

* Rejestracja w systemie EMAS jest dobrowolna. Spółka wypełnia cały podstawowy zakres wymogów określonych przepisami prawa odnośnie środowiska. Spółka terminowo reguluje zobowiązania powstałe z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska. (Do wniosku załączono kserokopię wykazu zawierającego zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat za II półrocze 2011 r.)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w 2012 r. Wnioskodawca będzie musiał zapłacić akcyzę od zużycia zapasów miału węglowego nabytego w 2011 r., przeznaczonego do:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie płacić akcyzy od zużycia zapasów miału węglowego nabytego w 2011 r. Zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym jeżeli wobec węgla powstał obowiązek podatkowy w związku z dokonaniem jednej czynności, to nie powstaje kolejny raz. W 2011 r. węgiel był już opodatkowany akcyzą, mimo bezwarunkowego zwolnienia, a zatem przepis ten zakazuje - w myśl zasady jednokrotności opodatkowania akcyzą - obłożenia węgla opodatkowaniem po raz kolejny. Skoro Wnioskodawca kupił węgiel, który ustawodawca zwolnił, to zdaniem Wnioskodawcy nie ma uzasadnienia, żeby wstecznie, w wyniku zmiany katalogu czynności oraz zwolnień, obejmować ten węgiel opodatkowaniem. Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby ustawodawca zamierzał opodatkować akcyzą zapasy węgla, wprowadziłby w tym celu stosowny przepis.

Ponadto co do części b) pytania Wnioskodawca stwierdził, iż nie będzie płacić akcyzy, ponieważ korzysta ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z tzw. słowniczkiem ustawowym czyli przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - dalej "ustawa", przez wyroby akcyzowe należy rozumieć wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy; z kolei zgodnie z punktem 1a wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19 - 21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika jako wyrób akcyzowy wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, kod CN ex 2701. Z objaśnienia do ww. załącznika wynika, że znacznik "ex" oznacza, iż dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. W związku z powyższym węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla i oznaczone kodem CN ex 2701 są wyrobami akcyzowymi - węglowymi, tylko w przypadku, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy zdefiniowano jako podmiot zużywający - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za sprzedaż wyrobów węglowych (ust. 2) uznaje się ich:

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowując co do zasady użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ustawodawca przewidział w art. 31a ustawy szereg zwolnień od akcyzy.

I tak na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Zgodnie z ust. 4 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Zgodnie z ust. 10 przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest właścicielem kotłowni, która wytwarza ciepło do ogrzania zakładu oraz od 50% do 60% wytworzonego ciepła jest sprzedawana zgodnie z zawartymi umowami na rzecz miejscowego szpitala, szkoły, przedszkola, wspólnoty mieszkaniowej oraz budynków mieszkalnych należących do spółdzielni mieszkaniowej. Spółka na dzień 2 stycznia 2012 r. zgromadziła zapas miału węglowego.

Ciepłownia Wnioskodawcy, ogrzewająca powyższe miejskie budynki nie mieści się w definicji zakładu energochłonnego, gdyż współczynnik procentowy, o którym mowa w definicji zakładu energochłonnego, w przypadku Wnioskodawcy wynosi 7,03%.

Na wstępie stwierdzić należy, iż powoływany przez Zainteresowanego art. 9a ust. 3 ustawy obowiązuje od dnia 2 stycznia 2012 r. i brzmi następująco "Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej".

Zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 2 stycznia 2012 r. za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast przedmiotem opodatkowania jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych (art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy).

Tak więc użycie wyrobów węglowych do ogrzania zakładu Wnioskodawcy, na cele prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej po 1 stycznia 2012 r. będzie rodziło obowiązek podatkowy. Pod pojęciem "użycie" należy rozumieć wrzucenie węgla do kotła.

Należy nadmienić, iż dyrektywa energetyczna 2003/96/WE wprowadziła opodatkowanie akcyzą węgla, koksu oraz gazu ziemnego przeznaczonych do celów opałowych, jednakże przepisy wspólnotowe, na wniosek Polski, wskazały okresy przejściowe przyznane Polsce na mocy dyrektywy Rady 2004/74/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę 2003/96/WE w zakresie możliwości stosowania przez określone państwa członkowskie czasowych zwolnień lub obniżek poziomu opodatkowania na produkty energetyczne i energię elektryczną (Dz. Urz. UE L 157 z 30.04.2004, s. 87; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 2, s. 21).

Zwolnienie od akcyzy węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych przysługiwało do dnia 1 stycznia 2012 r. na podstawie art. 163 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych. Zwolnienie to miało charakter bezwarunkowy, tzn. nie było uzależnione od stosowania jednolitego systemu zwolnień od akcyzy ani jakichkolwiek innych warunków.

Oznacza to, iż w Polsce do dnia 1 stycznia 2012 r. m.in. węgiel nie podlegał opodatkowaniu akcyzą czyli do dnia 1 stycznia 2012 r., w związku z żadną czynnością dotyczącą węgla kwota akcyzy nie została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości. Natomiast po tym okresie, to jest od dnia 2 stycznia 2012 r. wyroby węglowe podlegają efektywnemu opodatkowaniu zgodnie z wymogami wspólnotowymi.

I tak zgodnie z obowiązującymi od dnia 2 stycznia 2012 r. przepisami art. 9a ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z ust. 2 pkt 9 ustawy, użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu akcyzą.

Natomiast w odniesieniu do punktu b) stanowiska Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż zgodnie z powołanym art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego nie wykazał, iż posiada status któregokolwiek z wymienionych powyżej podmiotów, wskazał jedynie, iż jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i poza główną działalnością, polegającą na produkcji maszyn i urządzeń, zajmuje się również sprzedażą wytworzonego we własnej ciepłowni ciepła okolicznym spółdzielniom mieszkaniowym, organom administracji, placówkom oświatowym i organizacjom społecznym.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż:

* użycie przez Wnioskodawcę na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej węgla zakupionego w 2011 r. podlega opodatkowaniu akcyzą zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z ust. 2 pkt 9 ustawy;

* Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia od akcyzy przewidzianego w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia objętego opisem dokonanym we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tutejszy Organ podatkowy nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę do wniosku ORD-IN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.